Nieuwschierig Naar Hem

hoofdstuk 7

/dinsdag\

"Heeft er iemand nog vragen?" Roept onze reken docent moller door de klas heen. Bibi steekt gelijk haar hand op. Bibi is niet heel goed in rekenen. Ik begin te werken in mijn boekje. Ik denk aan gister. Gister op het bankje kwam er een mevrouw naast mij zitten. Ze zei niks keek alleen maar even. Ze bleef daar maar zitten. Ik had het lef niet om wat tegen haar te zeggen. Niet dat ik bang was ofzo, nee tis gewoon ik wou niet over mijn probleem praten. Na ongeveer anderhalf uur ben ik naar huis gegaan en gelijk mijn bed in gedoken. Mijn moeder kwam nog vragen of ik nog wat moest eten. De smoes die ik gebruikte werkte prima ik was misselijk uch uch. Ja misslijk van de pijn ja. Ik richt mij weer op mijn rekensommen.

Na een een kwartiertje is de les af gelopen. Met een stefig tempo lopen bibi en ik naar onze kluis. We hebben nu praktijk en moeten onze werk kleding over onze normale kleding heen trekken alleen het is er erg druk altijd. Na het om kleden lopen we met onze opgepimte koffertjes naar het praktijklokaal. Onze lerares staat al te wachten. We zetten onze koffertjes op onze plekjes neer op de hoek dus. De twee op een na laatste schildersezels. Als iedereen in het lokaal is, begint de lerares uit te leggen wat we moeten doen. We moeten ons paneel beschilderen met een speciaal thema. "Het thema is dans! Jullie mogen zelf een stijl uit kiezen. Je hoeft niet perse een persoon te schilderen het mag ook een kleur of een speciale vorm zijn. Maar er moet uiteraard een beetje spanning in zitten. Succes!!" Zegt ze enthousiast. We halen onze panelen op en beginnen met de schetsen. We moesten voor de vorige keer al de dans uit kiezen en een soort schets maken. Nu gaan we de schets dus uit werken.

Na een tijd hoor ik aan het begin van de klas een bekende stem. Gelijk kijk ik om. Luke staat met onze lerares te praten. Ze kijkt de kant van de ezels op en wijst dan naar mijn hoek. Het meisje dat altijd bij luke is schud haar hoofd en loopt weg. Luke loopt twijfelend het lokaal binnen. Als snel komt hij op mij af lopen. Naast mij is de laatste ezel die nog vrij is. " Hey" zegt luke zacht. "Heey" reageer ik iets harder. "Mag ik hier werken?" Ik knik en luke zet zijn tas neer. Dan loopt hij naar het hok waar de panelen staan. "Ken jij hem?" Vraagt bibi nieuwschierig. "Ja beetje" antwoord ik kort. "Was hij soms die iemand waar mee je uit was?!" Een beetje boos kijk ik bibi aan. "Ik ging niet uit ik ging alleen wat drinken met hem." Bibi lacht. "Vind je hem een beetje leuk,!?" Een pijnlijke steek in mijn hart vind plaats. "Nee tis net uit ik blijf voorlopig vrijgezel." Zegt ik licht geïrriteerd. Op dat momemt komt luke aan lopen.

Gelijk ben ik stil en bibi schiet in de lach. Vragend en onzeker kijkt luke mij aan. "Wat is er?" Vraag ik hem zacht. Hij schud zijn hoofd van nee en richt zich op zijn paneel. " Ik ga even nieuwe verf halen!" Zegt bibi hard en loopt weg. " zullen we vanmiddag weer wat drinken samen?" Vraagt luke verlegen. Ik kijk hem aan. Zijn ogen zijn op zijn paneel gericht. Ik zie dat hij opkijkt. Ik glimlach. "Ja leuk! Ik heb alleen geen fiets ben met de bus." Reageer ik. Zijn gezicht betrekt even. "Dan ga je toch achterop?!" Zegt hij hoopvol. "Ja is prima!" Zeg ik op het moment dat bibi aan komt lopen. "Wat is er prima?" Vraagt ze nieuwschierig. "Niks voor jou oren!" Zeg ik een knipoog naar luke.

Als onze lessen zijn afgelopen, loop ik naar buiten. Ik zie dat luke al klaar staat. Snel stap ik achterop. We fietsen snel weg voordat bibi naar buiten kan komen. " waar heb je zin in?" Vraagt hij al wat losser. " Euhm ik heb wel zin in een shakie, ik weet wel een tentje op catherijne." Reageer ik. En houd me stevig vast aan de bagagedrager voor een scherpe bocht. Als ik nog net even om de hoek kijk zie ik bibi buiten om zich heen staan kijken. Ik had haar verteld dat ik moest rennen voor mijn bus.

(Bibi)
Shit waar is ze?! Ik weet zeker dat ze iets in haar schild voert! Ik loop naar de bus halte deze is voor de school alleen een straat oversteken en dan ben je er dus ik loop rustig aan. Als ik daar aan kom zie ik iets opmerkelijks. Vicky haar bus gaat pas over vijf minuten. En die gaat maar drie keer in een half uur dus ze zou haar vorige gemist hebben maar waar is ze dan?!

(Vicky)
Als we aan komen op het station stap ik af. Luke zet zijn fiets weg en we lopen naar hoog catherijne. Ik wijs hem de weg en onderweg kletsen we wat. " Waarom moesten we zo snel weg?" Zegt luke met een grijns. "Ow dat... dat was van wegen mijn vriendin bibi." Luke lacht. "Wat is er zo erg dan?" Ik kijk naar beneden en antwoord zacht "je weet dat het net uit is maar ik krijg nu van allerlei gemene snap chatts van hem en zijn nieuwe vriendin. En als bibi ons samen ziet vertrekken gaat ze ons koppelen en dat kan ik nu nog even niet aan. Voorlopig even niet." Luke knikt begrijpend.

Als ik merk dat we bijna het tentje voorbij lopen trek ik luke mee naar binnen. Snel maak ik mijn hand weer los van die van hem. In de haast had ik niet gemerkt dat ik zijn hand pakte inplaats van zijn arm. " Sorry." Zegt ik slechts. "Geeft niet" zegt hij en glimlacht lief "waar wil je zitten?" Ik wijs naar een tafeltje achterin bij het raam.