Nieuwschierig Naar Hem

hoofdstuk 6

He jammer we zijn er al. " Euhm heb je zin om nog iets te drinken?" Vraagt hij. "Euh ja leuk!" Knik ik en loop achter hem aan. "Wat had je in gedachten?" Hij kijkt me aan. "Zeg jij het maar." Ik denk diep na. "Wacht ik weet al wat!" Zegt hij opeens enthousiast. En trekt me mee. We komen bij een klein winkeltje. "Dit is een winkeltje van mijn oom" zegt hij trots. Er komt een grote brede man aan lopen en begind ij een onverstanbare taal tegen ons te praten. Ik begrijp er niks van maar Hij geeft er antwoord op in de zelfde taal. "Mijn oom komt van af Aruba hij praat vaak nog Papiaments. Hij miste zijn land er toen hij hier kwam wonen dus starte hij dit winkeltje." Legt Hij me uit. "Bon bibi!! Con ta bo nomber mi dushi?!" Praat zijn oom naar mij toe? Snel kijk ik Hem vragend aan. Ik zie dat hij een boze blik naar zijn oom werpt. "Hij zei: welkom, hoe heet je mijn liefje." Zegt hij verlegen. Stiekem moet ik lachen om zijn verlegenheid. "Vicky bakkers" antwoord ik beleefd. De man kust mijn hand. Ik lach naar hem. "Iek zal joelie joe taful waisen!" Probeert hij op zijn Nederlands uit te spreken. Ik zie hem lachen en zijn oom straalt ook helemaal.

Als we aan ons tafeltje zitten duurt het niet lang voor dat er een tropisch drankje voor ons staat. "Drinkse!" Zegt hij en heft het glas. We proosten en drinken allebij een slok uit het glas. "Hoe lang woont je oom al hier?" Vraag ik geïnteresseerd. "Twee en een half jaar. Het was zijn droom om daar te blijven, maar wegens omstandigheiden is hij hier heen gekomen voor een paar jaar." Ik knik "en waarom dan?" Probeer ik. Het is even stil. Het lijkt er op dat hij al zijn moed bij elkaar schraapt om het te vertellen. "Mijn euh. Mijn. Mijn oma gaat dood." Geschrokken kijk ik hen aan. "Oow sorry het spijt me." Zeg ik zacht. En laat mijn hoofd zakken. Na een paar tellen kijk ik op. Zijn hoofd is nog neer geslagen. Ik leg mijn hand even op zijn arm, om hem te steunen. Het lijkt er op dat hij ervan schrikt. Hij verzet zich niet. "Het geeft niet, ze is al oud en al een tijd ziek." Zegt hij zacht.

Na nog wat gepraat te hebben komt zijn oom weer aan lopen. "Wiellen joelie nok wat drienken?" Zijn ogen zoeken de mijnen op. Ik schud van nee. "Nee ,maar de rekening wel graag." Zegt hij met een lach tegen zijn oom. "Neej ies van die house" we lachen breed en staan op. We zeggen zijn oom gedag en lopen het winkeltje uit. "Mijn trein gaat bijna dus ik moet gaan." Zeg ik. "Ow jammer. Het was gezellig!" Zegt hij opgewekt. Ik knik. En draai me om. "Oow wacht!" Roep ik nog snel. hij draait zich snel naar me toe. "Ik weet niet hoe je heet..." zeg ik best een beetje verlegen. Mijn hoofd zakt iets naar beneden. Ik voel twee vingers onder mijn kin. "Luke, ik heet luke. Dag vicky" hij draait zich om en rent weg. Met een diepe zucht loop ik ook naar mijn spoor. Als ik zie dat ik nog maar twee minuten heb stap ik stevig door.

Op het laatste moment stap ik de trein in. Ik zit pas net als ik het fluitje hoor. Ik moet altijd een half uur met de trein meestal maak ik dan huiswerk, maar dat lukt niet dit keer. Zijn naam spookt door mijn hoofd. Luke. Luke. Luke. Hij is misterieus. Hij is aardig en lief. Hij is heel anders dan dat je denkt op het eerste gezicht. Als ik thuis kom plof ik op de bank neer. "Wat ben je laat?" Hoor ik uit de keuken. "Ja ik ging nog wat drinken met een iemand." Reageer ik. "Iemand?!"
"Ja een jongen van school."
Mijn moeder komt naast mij zitten op de bank. "En is hij een beetje leuk?"
"Mam! Ga alsjeblieft koken!" Zeg ik en ik ren naar boven.

Ik zie dat ik 3 gemiste oproepen heb. Ook heb ik drie snaps en 103 appjes. Nou we beginnen bij de gemiste oproepen. "Bibi, bibi en bibi" gelukkig geen vierde anders kwam ze gelijk naar mijn huis. Dan nu de appjes. "Whattee!! 93 appjes van bibi!"
[Hey girl al thuis? Ik ga vanaaf uit met roel maar weet niet wat ik aan moet! Need your helppp!]
[Girl waarom reageer je niet?!]
[Je hoort al thuis te zijn]
[Waar ben je!!?!!!]
En dan nog een paar dwingende reageer appjes en puntjes en uitrowptekwns en dat soort dingen. Eerst maar eens terug appen. {Was wat drinken met iemand}
{wil het er niet over hebben}

En dan nu de snaps.
De eerste is van bibi. Een foto van haar voeten op tafel met er bij geschreven:home sweet home! Nu de tweede. Ik schrik een beetje als ik de naam zie. Hij is van joost. Het meisje zit op zijn schoot en kust hem. Een steek raakt mijn hart als ik de tekst lees. Op de foto staat geschreven: hate you, love her!
De laatste snap is van het meisje zelf. Op deze foto ligt ze op schoot en zoenen ze. Haar hand zit onder zijn shirt. Onder de foto staat: hij heeft nooit van je gehouden! Ik barst in huilen uit en ren mijn kamer uit naar buiten mijn jas nog snel van de kapstok getrokken.
Buiten gekomen ren ik weg ver weg.