Nieuwschierig Naar Hem

Hoofdstuk 19

/dinsdag\
De volgende ochtend word ik erg brak wakker. Sloom stap ik mijn bed uit. Ik weet niet hoe het komt maar alles ging veel slomer dan normaal. Duf stap ik op mijn fiets op weg naar het station. Als ik halverwege op mijn telefoon kijk Hoelaat het is zie ik dat ik veelste laat ben. Snel rijd ik door. Ik kom aan op het station en kijk naar het perron. De trein staat er al. "Dat word rennen." Zucht ik. Ik begin te rennen en check nog snel in. Als ik op het goede perron aankom druk ik nog snel op de knop van de deur. Helaas de deur zit al dicht. "Shit!" Ik zucht en loop naar het dichtstbijzijnde bankje. Ik zet mijn tas naast me neer en pak mijn telefoon. "Het bib. Ja ik en de trein gemist dus ik kom later. Kan je dat ff melden? Ja oké top bedankt hè!" Ik hang op en stop mijn oortjes in mijn oren. Net als het perfecte liedje aanstaat komt er opeens iemand naast me zitten. "Ugh waarom nou precies naast mij zitten? Er is daar nog... Holy crap! Het is... Het is Joost" verschrikt mij ik op. Uit reflex sta ik gelijk op en pak mijn tas. "Vicky! Wacht! Niet weggaan. Ik wil even met je praten." Ik laat mijn tas weer zakken en ga op het puntje van het bankje zitten. "Sorry van laatst..." Zegt Joost treurig. "Ik kon me niet in houden toen ik je met die andere gozer zag." Ik knik alleen maar. "Het spijt me als ik je gekwetst heb." Ik kijk in zijn ogen en zie dat hij het echt meent. Ik voel de spanning al wat zakken. Ik voel me alweer wat beter op mijn gemak, maar ik ben nog steeds bang dat hij me pijn wil doen. "Is dat je nieuwe vriendje die jongen?" Vraagt Joost moeizaam. Gelijk krijg ik een flashback naar gister op de training en dus naar koen. "Vicky? Gaat het wel?" Snel kijk ik op. "Euh nee dat is niet mijn vriendje. Maar mijn trein komt zo ik moet gaan doei." Snel loop ik weg. Als ik bij de trap kom kijk ik snel nog achterom naar Joost. Ik zie een opgeluchte blik op zijn gezicht. Snel stap ik de trein in en stop mijn tweede oortje weer in. Even alles vergeten alles even op nul. Even later komen ik aan op het station. Gelukkig heb ik een fiets staan in Amsterdam dan hoef ik niet met de bus. Als ik smorgens even fiets dan is mijn dag bijna altijd goed. Ik stap op de fiets en rijd de stalling uit. Ik hoef niet ver te fietsen maar toch is het wel even lekker. Als ik aan kom op school zet ik mijn fiets netjes weg en loop de school binnen. Zoals altijd staat bibi op me te wachten. "Hoe was het? waarom zoende hij je? Vind je hem leuk? Wanneer zie je hem weer? Waar ken je hem van?" De vragen komen als vuurpijlen op me af. "Wow bib! Even rustig aan! Ik moet het zelf ook nog even verwerken!" Bibi slaat een arm om me heen. "Het was niet geplant hè?" Vraagt ze zachtjes. Bibi weet gelijk dat de zoen onverwachts kwam. Dit komt doordat ze me zo goed kent. Ik schud zachtjes mijn hoofd. "Ik ken hem nauwelijks." Zucht ik. "Heb je zijn nummer?" Vraagt bibi nieuwsgierig. "Euh ja die schreef hij op een bierviltje." Ik voel in mijn jaszak en ja hoor daar zit het viltje. Ondertussen zijn we al lopend bij onze kluisjes gekomen. Bibi steekt haar sleutel in het slot en opend haar kluisje. Allemaal rozenblaadjes vallen uit haar kluis op de grond. "What THE Hack is dit!!!!" Roept ze uit en kijkt naar de blaadjes die vallen. Ik kijk in haar kluisje en zie een briefje. "Bib! Luister! Hallo schoonheid, ik sta op je te wachten. Hoger dan de lijn geuren. Hoger dan de verg geuren en hoger dan de groenste muur in dit hele gebouw. Zelfs hoger dan de strak witte lucht boven je. Kom je me vergezellen? Ik wacht met smart op het dak. Bibi je moet daar naar toe en wel nu!!" Schreeuw ik van blijdschap. "Ja maar ja maar mijn uren dan? Dan zit jij helemaal alleen in de kla..."
"Bibi ga nu! Ik red me wel!!" Twijfelend zie ik bibi haar tas pakken en naar boven lopen. In mijn eentje loop ik naar de aula. Ik zie verderop luke zitten aan een tafel samen met het meisje dat een tijdje geleden langs kwam rennen toen ik zo veel straf had gekregen. Er komt nog een meisje aan lopen en gaat naast luke zitten. Ik zie dat ze op het punt staat op hem helemaal onder te kwijlen zo duidelijk vind je hem leuk. Stilletjes ga ik aan een tafel zitten. Ik zie mark lopen. Hij komt deze kant op. "We hebben eerste uitval." Zegt hij en gaat naast me zitten aan de tafel. "Verrek echt?! Sins wanneer weet je dat?" Mark legt zijn tas op tafel. "Ja het stond om vijf over acht in de groepsapp dus iedereen zal het wel gelezen hebben. "Shit hè!" Als ik om kijk zie ik luke weg gaan de twee meiden blijven zitten. "Euh ik moet gaan" zeg ik en sta haastig op. Als ik in de gang loop zie ik luke nog net naar beneden verdwijnen. Snel loop ik achter hem aan. Als ik in de kelder kom zie ik hem verder op bij zijn kluisje staan. Hij haalt een paar boeken uit zijn tas en stopt die in zijn kluisje. "Hey."