Aira's POV
Nagising ako sa liwanag na nasa bintana. Nagstretching muna ako at nang tignan ko ang paligid ay nagtataka ako. Parang pang boys room ito.Bago ako lumabas ay agad akong dumiretso sa bathroom para maghilamos at mag-ayos sa sarili. Pagkabukas ko sa pinto ay agad na bumungad sa akin si Marcus na may hawak na tray na may lamang pagkain.
"Good Morning Aira" ngumiti siya na may dimples. Hindi ko talaga maitatanggi na gwapo talaga siya. Sa ngiti niya parang nakakatunaw tignan. Inabot niya sa akin ang tray na hawak niya.
"G-good morning din.. Marcus" nauutal kong sabi. Pumasok na ako sa kwarto na siguro ay kwarto niya. Nilapag ko ang tray sa may side table malapit sa higaan. Nang inilapag ko na ay nagulat ako nang nasa harapan ko na si Marcus at seryoso siyang tumingin.
Nararamdaman kong umiinit ang magkabila kong pisngi dahil sa mga titig niya. His brown eyes is really beautiful. Hinawakan naman niya ang kamay ko at hinalikan iyon na nakatitig sa akin. "A-ahh.. anong g-ginagawa mo?" Nanginginig ang isa kong kamay. Hindi ko alam kung bakit ako ninenervious sa kanya.
"You asks me last night kung anong meron sa atin noon, right?" Napakunot-noo nalang ako sa sinabi niya at binawa ko ang kamay ko na hawak niya. "O-oo.. so puwede mo ba sagutin ang question ko sayo kagabi?" Tumingin naman siya sa baba.
Napa-upo siya sa kama at napahilamos siya sa kanyang mukha. "I-i... was your... man before" at napatingin siya sa akin. Ano daw? He's my man before?
"I know.. you can't believe what i just said.. but it's true Aira" hindi ko masink-in sa utak ko ang mga sinabi niya. Tumayo siya at humarap sa akin. "I'm your boyfriend Aira." Biglang bumilis ang tibok ng puso ko na may kirot. Bakit ganun? Kumikirot ang puso ko?
"Can you tell me all na alam mo tungkol sa akin? I can't remember the other things before except nung naaksidente ako" napakamot siya sa batok niya. "Aira.. i can't tell you all the things that i know about you because.. right now our situations are complicated.. please understand me okay?"
Nakatitig lang ako sakanya at umiwas naman ako ng tingin. Bakit hindi niya masabi ang alam niya tungkol sa akin? Siguro hindi pa siya ready sa gusto niyang sabihin.
Marcus' POV
Nagluto ako ng dinner namin ni Aira. Nagluto ako ng chicken soup and Sinigang na baboy. I know she likes that. Naalala ko parin ang favorite dinner niya. It makes her smile.Matapos ang ilang oras ay natapos ko agad at lahat ay nakahanda na sa lamesa. Aakyat sana ako ng hagdan ng makita kong may bukas na pinto sa tabi ng kwarto ni Aira. Pumunta ako dun sa may bukas na pinto.
Sumilip ako. Nakita ko si Aira na may tinitignan. May hawak siyang.. picture? Anong picture naman yun? Humakbang ako ng kaunti at tinulak ko ang pinto ng dahan-dahan.
Nang itulak ko ay agad siyang lumingon sa akin. Napaka sincere ng tingin niya at hawak-hawak parin niya ang picture sa kanyang kamay. Lumapit na ako sa kanya. Napaka sincere ng kanyang mukha habang papalapit ako sakanyang kinatatayuan niya.
Inilahad niya sa akin ang picture nang makalapit na ako sakanya. "Can you.. explain this?" Tanung niya pero ang cold niya ngayon. Nagtama muna ako tingin namin saka ko ibinaling ang larawan na hawak niya at kinuha ko iyon. Tinignan ko ang picture. Nanlaki ang mata ko.
This is the picture.. of us.. Tinignan ko naman siya at nakatingin lang siya sa akin na hinihintay niya ang sagot ko. Napalunok ako. Ito yung picture namin noong 1st Anniversary namin at nagpunta sa Bulacan sa may park na maraming mga bulaklak.
I see her smile in the picture and i was hugging her and smile at at the camera. This is the best day that we celeberated our 1st Anniversary. Tinignan ko naman si Aira. She's still looking at me. Huminga ako ng malalim at saka tinignan siya ng diretso.
" This.. Is the..--" bago pa ako magsalita ay naunahan na niya ako. "Is that our picture that we celebrated our 1st Anniversary?" Tinaasan niya ang isang kilay and she's still cold when she talks to me. "How did you know?" Lumapit siya saakin at nagulat ako nanh italikod niya ang larawan na nasa kamay ko.
"There.. read it" at nakatingin naman siya sa akin. Binasa ko naman ang nakasulat. Nanlaki ang mga mata ko sa nabasa ko.
2/14/95
This is the best day that we celebrated our 1st Anniversary Aira.Thank you so much for the time and I Love You so much My Love.- MarcusI felt sad and in pain. Itong nasa larawan ay ang pinakamasaya naming anniversary. Now, maybe i should say it to her the truth.
Lumapit ako sakanya nang may nagdoorbell sa labas. Napatingin kaming pareho sa pintuan ng kwarto. Lumabas naman ako sa kwarto at bumaba. Naramdaman kong sumusunod din si Aira sa akin.
Sumilip naman ako sa may bintana. I saw a 5 mens wearing a black leather jacket and a dark blue jeans. They're smoking and sit behind their car. Parang mga tauhan ni Diana ito. Nakita ko sila nung bumaba si Diana sa labas ng kompanya ko with those men.
Lalabas sana ako nang may tumigil sa akin. "Don't go Marcus..."
Aira's POV
Kinakabahan ako nang may nagdoorbell sa labas ng bahay ni Marcus. Sumunod ako sakanya pababa. Nang sumilip siya ay sumilip din ako. Nanlaki ang mata ko nang makita kung sinu ang nasa labas ng bahay ni Marcus.Mga tauhan ni Ate... sabi ko sa sarili ko. Bakit sila nandito? Anong kailangan nila? Aalis na sana si Marcus nang hawakan ko siya sa balikat niya at napatingin siya sa akin. Nararamdaman kong naiiyak na ako dahil sa kaba ko. "Don't go Marcus..."
Hinawakan niya ang kamay ko at pinasiklop niya ito. "Wag kang mag-alala, babalik ako agad. I have to know kung ano ang ba---" naputol ang sasabihin niya nang may tao sa likod niya at nakatutok ang baril nito sa likod.
Napalaki ang mata ko sa nakita ko. No. Wag nilang patayin si Marcus..
~~~~~♡♡♡♡♡♡♡~~~~~~~~~~
Hi Guys!! Ngayon lang ulit naka-update ^_^..Ano kayang gagawin ng mga tauhan ni Diana sakanila?
Abangan ^^ ....
BINABASA MO ANG
The Lost Memory
RomanceMinsan hindi na maalala ng taong mahal niya ang nakaraan sa kanila simula nang maaksidente pero kahit wala silang maalala na kahit ano ay nararamdaman nila ang sakit na hindi nila maitindihan. Naramdaman ang sakit dahil noon ay iniwan at nasaktan? r...