YAZ RÜYASI

⭐Hamaratken Ben⭐️

Medyada Mert.

Arkadaşlar gelecek hafta sınavlarım başlıyor. Bölüm yüklemede aksaklıklar yaşayabilirim bu yüzden. Zaten kitabın finaline de iki bölüm kadar kaldı. Her şey olacağına varır inşallah, bir şekilde halledeceğim ben bölüm işini de. Ama dediğim gibi gecikirse mazur görün lütfen beni.

Aynadaki yansımamı incelemeyi bırakıp Ece'ye döndüm.

"Burası bok gibi kokuyor ya."

"Tuvaletteyiz gerizekalı, nasıl kokmasını bekliyorsun?"

Evet, mantıklı aslında.

Bugün sabah, Emre Hoca yine ormanlık alanın önünde buluşmakla ilgili bir mesaj atınca biz de kızlar olarak hocanın verdiği saate kadar odada pineklemiş, saatlerce dedikodu yapıp dakik insanlar olarak tam zamanında hazırlanarak çıkmıştık.

Tabii Peri'nin aniden gelen sıçma isteğiyle otele tekrar dönüp lobideki tuvalete girmek zorunda kalmamız da bir kız olarak kaçınılmaz görevi başarmamızı sağlamıştı. Dakikliğimiz ancak bu kadar olabiliyor yani.

Kuvvetli bir sifon sesinin ardından kabinden çıktığında, ses tonunu ayarlayamıyordu.

"Ohhh be ne var ne yoksa attım gitti."

Loş ışığın altında kızıl saçlarının çevrelediği küçük suratına döndüğümde ifadesindeki ağır rahatlama gülümsememi sağlamıştı. "Peri iyice pis bir şey olup çıktın sen de ha."

O da bir kahkaha attı ellerini yıkarken. Erkekleri kapının önünde beklemeye mahkûm ettiğimizden Alp ve Arda'nın suratları beş karış olmuştu yine. Çıktığımızda göze çarpan ilk şey buydu yani. Zaten yürümeye başladığımız an homurdanmayı da ihmal etmemişti Arda.

"Sanki odanızda tuvalet yok sizin."

Gözlerimi devirdim ona. Dünkü halinden eser kalmamıştı ama gözlerine her baktığımda o yoğun bakışları aklıma geliyordu. Öyle saçma şeylerden şüphe duyuyordum ki bazen ben bile kendi sesimi duymak istemiyordum. Arda ise bu durumlarda daha anlayışlı ve sabırlı taraftı. Her konuda söylenebilme ve bulunduğu her ortamdan şikâyetçi olabilme gibi bir yeteneğe sahipti ama garip bir şekilde konu ben ve korkularıma gelince oydu bizi toparlayan.

"Her şey neden sana bu kadar dert oluyor? Biraz rahatlasana. Geç kaldık diye hocadan dayak yemeyeceğiz herhalde. Eğer rahatsız olduğun şey on dakika ayakta dikilmekse de zayıflarsın işte iki enerji sarf etmiş oldun."

İfadesi yumuşadı.

"Oradan bakılınca zayıflamaya ihtiyacım varmış gibi mi görünüyor?"

Karnına iki kez vurduktan sonra onun da keyfini yerine getirebilmek adına gülümsedim hafifçe. "Kusura bakma da Arda, şu göbeğinin bir farkına varmalısın bence artık. Bu böyle devam edemez yani."

Allah'ım amacım yalan söylemek değil, sadece ufak şakalar yapmak istedim gerçekten. İyi niyetli bir kişiliğe sahibim. Sen beni affet Ya Rabb'im.

Küçük bir kahkaha atıp yüzündeki hafif gülümsemeyle bana döndüğünde ben hala içimden tövbe etmekle meşguldüm.

"Şizofrenlik gibi bir hastalığın mı var? Olmayan şeyleri görmek falan. Ya da ne bileyim pek anlamam bunlardan, psikolojik bir rahatsızlığın olabilir mi? Ben kastan başka bir şey göremiyorum çünkü."

"Sen yatmadan önce üç gulhu bir ego falan mı okuyorsun bu neyin egositliği ya?"

Bakışlarını benden ayırıp gülüşünü karşıya yöneltince o, ben de ağzımda bir şeyler geveleyerek önüme döndüm. Daha fazla göbek konusunda konuşursak çarpılabilirdim zaten.