İntihardan önce ki son mektup

GİRİŞ

Yazarken bana eşlik eden tek şeyin gözyaşlarım olduğunu itiraf etmeliyim. Yazmama ilham veren şeyinde Cem Adrian ve Duman şarkıları olduğunu...

Her ne kadar basit yada sıradan gibi gelecek olsa da sizlere, her bölümde çok şaşıracağınız okuduktan sonra tüylerinizin ürpereceği ve gözlerinizden süzülen yaşların olacağından eminim. Belkide sevginin ne olduğunu bu hikayeden sonra öğrenmiş olacaksınız. Sevmeyi bilmeyen birisine öğrettiğim gibi.

Bir çok etki bırakacağını düşünüyorum üzerinizde. Kendime güveniyor olmasam ve beğenileceğini düşünmesem bu yola çıkmazdım asla. Siz okuyanlar ve okumaya zaman ayıran herkes önemli, değerlidir benim için.

Belki giriş bölümleri sıkacaktır sizleri ama ''PART 2'' diye adlandıracak olduğum kısımdan sonra beğeni ve takdirinizi alacağımı düşünüyorum. Şımarıklık yada ukalalık değil asla bu. Sadece kendime olan güvenim ve 5 sene içerisinde yaşadıklarım...

Okuyanların, okumayanlara ısrarla önereceği bir kitap olacak bu ve altını çizeceğiniz bir çok söz. ''Bölüm 2'' den sonra elinize kaleminizi alın, kulağınıza kulaklığınızı takın ve gözyaşlarınızı dökmeye hazırlayın. Sevip de sevilmeyen, aldatılan yada terk edilen herkesi bu satırlarda buluşturacak olduğumu düşündüğüm için ayrı mutluluyum. Bu kitabı okuyan hiç kimse birbirini tanımıyor olsa da ortak olarak yaşadığımız bir acımız var hep. Canımızın yanıyor olması, eksilen ve kaybedilen hisler, duygular... Okuyunca anlayacaksınız ki o mektup İrem için değilde bir başkası için olacak. Şaşkınlıkla okuyacaksınız eminim... Sizleri okurken sıkmamak için sayfaları kısa tutacağım. İntihar mektubunda yani son sayfada tekrar görüşmek üzere.. :) İyi yada kötü öneri ve eleştirilerinize her zaman açığım. Okuyan herkes benim için değerlidir. Sağlıcakla kalın güzel kalpli insanlar.

KİTAP SON BULDUĞUNDA DÜZENLENECEKTİR.

snapchat: biriyibirkotu

tumblr: alkolikbiradaminprofili