Sevilmenin ne olduğunu sende öğrendim sevgilim.Hiç hak etmeyecek şeyler yaşattım sana ama üzerinden 4.5 sene geçmesine rağmen şunu anladım ki beni aslında en güzel sen sevmişsin. Hatta beni bir tek sen sevmişsin. Keşke bende seni sevebilseydim. Bir başkasını almasaydım hayatıma ama olmadı affet sevgilim.İlk okulu bitirmiş liseye yeni başlıyordum. İçine fazlasıyla kapanık aşırı utangaç bir erkektim. Evin tek çocuğu olduğundan birazda şımarık. Ama bir o kadarda sessiz. Sabahçı olmayı hiç sevmezdim okul hayatımda. Okullar açılmadan 1 gün önce annemin müthiş haberini aldım alaycı bir ses tonu ve gülümsemeyle:''Ergün, liseye sabahçı olarak başlıyormuşsunuz okuldan aradılar'', dedi annem. Henüz okula başlamadan okuldan soğumuştum adeta. Bulunduğumuz yer olarak da zaten İstanbul'un en kötü yerindeydik belkide. Gideceğim lisede 2 arkadaşım vardı. Birisi aynı mahallede yaşadığım, benden 2 yaş büyük Furkan. Diğeri ise evimizin arka sokağında oturan Ömer. Furkan bizden büyüktü ve 11. Sınıfa gittiğinden öğlenciydi. Ömer ile aynı yaştaydık ve ilk okuluda beraber okumuştuk aynı sınıfta.. O yüzden birazda keyfim yerindeydi aslında. Yabancılık çekmeyecektim okulda fazla. Yanımda bir arkadaşım olacaktı. Keşke aynı sınıfta da olsaydık tabi. O lanet pazartesi olmuş, okul günü gelmişti. Sabah oldu ve annem uyandırdı. Biraz morel bozukluğu ve durgunlukla uyandım. Babam ben uyanmadan 1 saat önce gitmişti işe. Erken saatte kahvaltı yapamazdım hiçbir zaman. Hazırlanıp çıktım evden. Ömer ile buluşup beraber gidecektik okula. 1 gün öncesinden kararlaştırdığımız yerde buluştuk ve okula gittik. Hiç tanımadığım yeni insanlar, yeni bir çevre ve ufak bir lise. Bahçe kalabalıktı ve herkeste süt dökmüş kedi gibi olan bakışlar ve masumiyet. Ömer ile bahçeye girdik ve bir köşede durup etrafa bakındık bir süre. 1 saat kadar zaman geçtikten sonra müdür çıkıp herkesin sıraya geçmesini söylemişti. Karışık olarak bir sıra oluşturmuşlardı. Ömer ile rastgele sıraya geçtik. Müdürün elinde bir liste vardı. Sanırım belli olmayan sınıflarımızın listesi belli olacaktı ve yeni sınıf arkadaşlarım tabii. O an tek dileğim Ömer ile aynı sınıfta olmaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İntihardan önce ki son mektup
RomanceÖnce hayaller yıkıldı sonra umutlar. Enkaz altındayım şimdi. Hayalini beraber kurduğumuz şeyler bir bir yıkıldı üstüme gitmenle. Önce hayaller, sonra umutlar. Sadece ben kaldım altında. Sen kaçıp kurtardın kendini geriye bile bakmadan.. Hiç bir şey...