Hayatım mükemmel denilecek kadar güzel gidiyordu. Düşünebiliyor musunuz hayatımı güzel yapan şey sadece oydu. Tek bir kişi. Sanki dünyaları bana vermişlercesine mutluydum. Anlam veremediğim mutluluktu bu. Hoş anlam katan tek şeyde Hilaldi aslında.
En mutsuz, en çaresiz, yaranızın en derin olduğu zamanda, düştüm kalkamam diye düşünüp her gece mutsuz ve hatta yastığınızı sırılsıklam yapan göz yaşlarınızın olduğu geceler vardır elbette. Kendinizi en dipte hissettiğiniz koskoca bir okyanusun ortasına çakılmış olduğunuzu düşündüğünüz anlar...
Hayatımda olduğu her an, varlığı benimle olduğu sürece ben asla bu çaresizlikleri yaşamazdım. Dim diktim adeta. Arkamda koskoca bir ordu varmışcasına güçlü.
Nasıl olur da insan kendisini sadece tek bir kişinin varlığıyla bu kadar güçlü hissedebilirdi ki? Aşkın gücüydü bence bu. Sevginin, birbiri için atan 2 kalbin gücüydü. Ufacık kalpler arkamda bir ordu varmış gibi güçlü hissettiriyordu beni.
Taa ki o güne kadar. 14 MART 2015.
Çocukluk arkadaşlarım olan Oğulcan Satılmış ve Berkay Orcan... Seneler sonra birbirimizi tesadüfen twitter da bulmuştuk. 14 MART akşamı buluşmaya karar vermiştik. Oğulcanın arabası vardı ve oturduğum semte geleceklerdi. Yanlarında kız arkadaşları da vardı. Berra ve Berça.
Yer Şile otobanı ve sesi kilometreler olmasına rağmen evime kadar gelen bir trafik kazası.
Aklımın ucundan bile geçmezdi o kazaya arkadaşlarımın karıştığı. Korktuğum başıma gelmişti ama. Park halinde kamyona süratli şekilde vuran bir araba ve oracıkta hayatını kaybeden 3 güzel insan. Sadece Berça ağır yaralı kurtulmuştu.
Tahmin edeceğiniz gibi 2 ayrı sevgili vardı orada. Berça Oğulcan, Berra Berkay.
3 can orada bitmişti.
Onları bekliyordum ben oysa. Gelmelerini. Aradığımda cevapsız olan çağrılar iyice korkutmaya başlamıştı beni kaza sesiyle birlikte.
Tam 1 saat sonra telefonumu açan birisi olmuştu. Tanımadığım bir ses ve gürültü eşliğinde söylenen ''ALO'' sesi kulaklarımda yankılanmıştı. Telefonu açan bir polis memuruydu ve o acı haber.
''Başınız Sağ olsun'' Allah kimseye bu cümleyi duymayı nasip etmesin.
Hemen koşarak kaza yerine gitmiştim. Araçtan çıkarılıyordu hepsinin cansız bedeni.
Sadece olanları izliyordum öylece. Hareket dahi edemiyordum. Elim kolum bağlanmıştı adeta. Canımdan 3 can gitmişti. O yüzden Hilal ile beraber olursak ona her daim diyeceğim tek şey cümle olacaktı. ''CAN PARÇAM''
( DAHA UZUN YAZMAK İSTERDİM FAKAT GÖZYAŞLARIMA ENGEL OLAMADIĞIM VE KENDİMİ KÖTÜ HİSSETTİĞİM İÇİN ŞUANLIK DEVAM EDEMEYECEĞİM. BİR SONRAKİ SAYFALAR GELECEKTİR. BEKLEMEDE KALIN GÜZEL İNSANLAR.)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İntihardan önce ki son mektup
RomanceÖnce hayaller yıkıldı sonra umutlar. Enkaz altındayım şimdi. Hayalini beraber kurduğumuz şeyler bir bir yıkıldı üstüme gitmenle. Önce hayaller, sonra umutlar. Sadece ben kaldım altında. Sen kaçıp kurtardın kendini geriye bile bakmadan.. Hiç bir şey...
