Ik zie Daan staan. Wat moet die nu weer? Ik gooi de deur toe want ik wil echt niet weten wat zijn excuses zijn. Jammer genoeg kan hij de deur open houden. Ugh, dan zijn gezever maar aanhoren zeker.
Ik kruis mijn armen over elkaar en kijk hem vragend aan. Als hij mij aan blijft staren vraag ik om de stilte te breken wat hij moet. "Ik kom sorry zeggen. Ik hou van je. Kan je mij alsjeblieft vergeven, ik kan niet zonder je. Alsjeblieft?" smeekt hij. Ik zie dat zijn ogen beginnen te tranen. Zou hij het echt menen? Hij huilt normaal nooit. 'Nee Laura, hij heeft je bedrogen. hij deed het om van je af te zijn. Je bent niet goed genoeg voor hem,' Zegt ineens een stemmetje. Tranen beginnen op te komen. "Ik denk dat het beter is dat ik ga," fluistert hij na een tijdje en draait zich om. Ik blijf naar hem kijken tot ik hem niet meer zie.
Wanneer ik de deur wil dicht doen, hoor ik ineens van buiten Sara mijn naam roepen. "Sara!" roep ik terug. Ze loopt naar mij toe en geeft mij een knuffel. "Waarom stond je buiten?" fluistert ze in mijn oor en verbreekt de knuffel. "Ni...niets bijzonder, maak je maar geen zorgen," zeg ik en knipoog naar haar. zou ik het straks vertellen? Nee het is toch niet belangrijk. Vergeven zal ik hem toch nooit. "Hallo, aarde aan Laura!" roept sara in mijn oor. "Ja?" vraag ik geschrokken. "Ik vroeg juist of ik binnen mag komen. Ben je zeker dat er niets is gebeurt juist, want je bent er niet echt bij met je gedachten hé," zegt ze bezorgt. "Nee echt niet en ja je mag binnen,"zeg ik op een zo overtuigend mogelijke manier. Sara bestudeert mij eerst eens goed en loopt dan eindelijk naar binnen.
"Laura!" roept mijn mama opeens. "Ja?!" roep ik vragend terug naar haar. Geen antwoord. Uh, heb ik dus altijd voor als ze mij roept. Ik loop naar beneden en vraag aan haar wat er is. "kan je de vogelnestjes verder af maken? Ik moet even nootmuskaat gaan halen in de nachtwinkel," "Ja natuurlijk wil ik dat. Sara en Annabel mogen toch meehelpen hé?" vraag ik. "Ja is goed. Het enige wat jullie moeten doen is de balletjes maken en in de oven zetten voor ongeveer een halfuurtje. Als de balletjes krokant zijn mag je de tomatensaus er bij doen en terug in de oven zetten. Die moeten er dan niet meer zolang in iets van een tien minuutjes ofzo, maar ben dan al lang terug," legt ze uit en doet haar jas aan om vervolgens naar buiten te gaan.
Ik roep Annabel en Sara naar beneden, om samen de vogelnestjes te maken. "Super, we komen er aan," roept Sara terug. Nog geen halve minuut en ze staan beide, buitenadem in de keuken. "Haha zo veel zin in koken?" lach ik. "Ja, wie houdt daar nu niet van?" vraagt Annabel. "Ikke" lach ik. "Oké, wat moeten we doen?" onderbreekt sara ons. Die heeft blijkbaar veel zin om te koken. "Euhmm, mama heeft gezegd dat we gewoon de vogelnestjes moesten maken. Dus het gehakt rond de eitjes doen en dan paneermeel er over. Als dat gedaan is moeten ze voor een half uur in de oven. En als ze dan nog niet terug is, normaal gezien wel, moeten we de tomatensaus er bij in doen en daarna terug in de oven voor tien minuutjes," leg ik ze uit.
We beginnen met het maken van de vogelnestjes. Als we ze allemaal gemaakt hebben, zetten we ze in een ovenschaal in de oven. "Gaan we naar boven? ik moet mijn spullen nog uitpakken," vraagt Sara. "Ja, gaan we doen!" zeg ik en loop al naar boven.
"Ik heb films meegebracht!" roept Sara en geeft een hele stapel dvd's aan mij. Wow, dat zijn er veel, de hele twilight reeks, rais your voice, alle Harry Potter filmen en noem maar op. "Je weet dat het maar voor één nachtje is?" vraag ik lachend aan Sara. "Ja, maar we houden toch een girls-night? daar hoort een film bij," zegt ze. "Ja, een film geen hele videotheek hé!" lacht Annabel. "Oké is al goed. Ik snap het, Ik breng geen filmen meer mee in het vervolg." zegt ze een draait haar nep boos om. "Ooh, kom hier mijn schatje," zeg ik om haar te troosten en geef haar een knuffel.
Na een tien minuutjes hoor ik mijn mama roepen dat ze thuis is. Die is snel terug, denk ik in mezelf. "Is goed," roep ik terug. Sara en Annabel zijn al een hele tijd druk bezig op hun gsm. Wat zouden die aan het doen zijn? Normaal doen ze dat nooit, als ze blijven slapen.
Hey lezertjes van me,
Is het een goed hoofdstuk? like dan en laat een reactie achter ;)
Ik wil er toch even bij stilstaan dat morgen (15/10/2015) dag tegen kanker is. Weet je dat zo een 107 mensen in Vlaanderen per dag te horen krijgen dat ze kanker hebben? Ik weet niet wat jij er van vind maar ik vind het veel. Om die mensen te steunen kan je een geel lintje dragen. Ik ga bijvoorbeeld naar het ziekenhuis met mijn school om die mensen te verwennen. Doe ook iets om die mensen te steunen al is het maar een tekst op fb, insta of twitter plaatsen. Laat die mensen zien dat ze er niet alleen voor staan ;)
groetjes
Lisa ♥♥♥
JE LEEST
Are we alone?
RomanceWat als je denkt dat je moeder gek aan het worden is omdat ze je de hele tijd verteld dat op een dag iedereen van de wereld gaat verdwijnen behalve twee mensen die voor elkaar voorbestemd zijn? Ik geloofde haar nooit tot op de dag dat dit werkelijk...