Are we alone?

12

Niel is hier normaal binnen een paar minuutjes. Ik hoop dat hij niet te kwaad is op mij. Ik had nooit zo mogen reageren. Ergens hoop ik wel dat hij niet de nerd Niels is als hij komt maar wel de knappe Nick.

Een glimlach komt op mijn gezicht als ik aan hem denk. Dan worden mijn gedachten verbroken door de deurbel. Dat zal Niels zijn. Wie kan het ook anders zijn, er is helemaal niemand buiten wij twee.

Ik bijt op mijn lip en open de deur en zoals ik gehoopt had staat, de knappe, Nick voor mij.

Voor hij iets kan zeggen, zeg ik:"Sorry dat ik zo reageerde toen. Ik weet dat het laat is maar sorry."
"Het geeft niet. Ik snap je reactie. Mag ik binnen komen?" vraagt hij. "Ooh ja, natuurlijk kom binnen. Ik heb wel nog niet opgeruimd of zo." zeg ik. "Geeft niet. Ik snap wel dat je nu geen zin hebt om op te ruimen."

We zitten aan de keukentafel en geen van ons beiden heeft nog iets gezegd gehad. Net op het moment dat ik de stilte wil verbreken, wilt hij ook iets zeggen. "Jij eerst," zegt hij. "Ik wou gewoon vragen of je iets wilde drinken." zeg ik verlegen. "Ooh ja mag wel. Heb je cola?"
"Natuurlijk," zeg ik.

Ik loop naar de koelkast, haal er twee blikjes cola uit en ga terug zitten. "Hier," zeg ik en geef hem één van de blikjes.

"Wat wou jij juist vragen?" vraag ik nieuwsgierig. "Hoe het nu zit tussen ons. Volgens die droom zouden...". Ik laat hem zijn zin niet zelf afmaken, en maak hem zelf fluisterend af:"We voor elkaar voorbestemd zijn."
"Ja"

"Ik weet het niet ik zou het gewoon rustig aan doen. Ik wil dat we elkaar eerst wat beter leren kennen." zeg ik. "Is goed. Zullen we dan ook vanaf nul beginnen?" vraagt hij en gaat met zijn hand door zijn haar. "Voor mij is dat goed. Hey ik ben Laura. Wie mag jij zijn?" lach ik. "Wat een mooie naam Laura. Ik ben Niels." zegt hij. Hij neemt mijn hand en geeft er een kusje op. Ik begin te blozen en draai mijn hoofd van hem weg, wat niet veel zin heeft. Hij neemt mijn kin vast en draait mijn hoofd zodat ik hem aan moet kijken.

"Niet verlegen worden he. Je bent trouwens mooi als je bloost," fluistert hij waardoor ik nog roder word volgens mij.

Waarom laat hij mij zo voelen? Zo verschrikkelijk goed. Zo heb ik mij nooit gevoelt bij Daan.

Ik heb het gevoel dat ik hem wil kussen. 'Maar het gaat niet je wilde het rustig aan doen' spook het dan in mijn hoofd. Ik kijk naar zijn lippen en dan naar zijn ogen. Waarom is het zo moeilijk?
Ik zie dat hij ook naar mijn lippen kijkt. Onze hoofden komen dichter bij elkaar en....

Oeeh wat zou er gebeuren?

Examens gedaan dus een nieuw hoofdstuk.
Sorry dat het zo lang duurde

groetjes Lisa. 💋💋💋