Are we alone?

17

Niels is hout gaan zoeken voor een vuurtje te maken en ik ben aan het kijken wat ik kan gebruiken om de boomhut wat gezelliger te maken.

Als ik in de boomhut kom, fleur ik alles een beetje op met bloemetjes enzo. Danny en Bianca helpen mij er bij. Wat zijn het toch twee schatjes.
"Bianca, wat gaan we eigenlijk eten want er is geen winkel meer?" vraag ik aan Bianca als we klaar zijn.
"Dingen van uit de natuur, ik zou niet weten wat anders."
"Aah oke."

Het begint avond te worden, dus begint het ook kouder te worden. Niels is nog steeds niets terug dus besluit ik maar zelf een kamp vuur te maken beneden.

Ik leg stenen in een cirkel en gooi er takken in. Danny komt afgelopen met een doosje lucifers. "Ooh dankje. Had je die binnen liggen?" vraag ik.
"ja, we moeten er wel zuinig mee zijn. Ik weet niet of we er nog veel hebben."
Ik knik als teken dat ik het begrijp en steek het kampvuur aan.

"Ooh, je hebt er zelf al eentje gemaakt," hoor ik Niels al van in de verte roepen. "ja, ik begon het koud te hebben."
"Ik heb eten gezocht. Iets verder op is een riviertje, daar heb ik een paar vissen gevangen en ik heb ook nog bessen gevonden," zegt hij en laat het mij zien.
"Ehmm," zeg ik.
"Niet goed?" vraagt hij.
"Jawel, maar ik weet niet hoe ik die vis moet maken. Ik heb dat nog nooit gedaan."
"Ooh, dat is niet moeilijk hoor. Je zet je vis op een stok en houd hem dan boven het vuur. De schubben trek je er dan gewoon van af en begint dan gewoon te eten," zegt hij alsof hij het al eerder heeft gedaan.

We gaan zitten op een boomstam voor het kampvuurtje. Niels begint direct met het maken van zijn vis en ik kijk toe hoe hij het doet. Als hij klaar is probeer ik hem na te doen, maar ik krijg mijn vis niet op die stomme stok. Ugh, die vis heeft gewoon iets tegen mij denk ik.
"Kom hier," zegt Niels na een tijdje toe gekeken te hebben hoe ik in een gevecht was met een dode vis.

Zonder enkel probleem krijgt hij die vis op zijn stok. Met open mond kijk ik hem aan. "Die vis heeft echt iets tegen mij," zeg ik. Niels lacht en ik geef hem daarvoor een stomp tegen zijn arm.
"Auw, moest dat pijn doen?" zegt hij op een kinderachtige manier.
"Nee mister-ik-krijg-een-vis-met-gemak-op-een-stok," zeg ik al lachend.
"Weet je dat je mooi bent als je lacht?" vraagt hij op een serieuze manier waardoor ik stop met lachen en begin te blozen.
"Ik hou van je," zegt hij en komt stilletjes met zijn hoofd dichter naar mij toe.
"Ik ook van jou Niels," zeg ik en kom ook dichter met mijn hoofd naar hem toe.

Wanneer we op het punt staan om elkaar te kussen krijg ik onze vissen in het oog en draai mijn hoofd. "Ik denk dat de vis klaar is," zeg ik en pak mijn vis en begin met hem op te eten.