Are we alone?

10

Die avond zitten ik een Saar in de zetel een film te kijken. het is intussen al elf uur gepasseerd. "Saar als je wil mag je naar huis gaan. Ik denk dat het nog laat kan worden," zeg ik. "Ze mag blijven slapen hoor!" roept mama vanuit de keuken. "Oké, dat is geregeld. Ik stuur mama wel dat ze niet op moet blijven voor mij en dan haal ik morgenvroeg mijn boeken wel voor school." Als ze dat gedaan heeft gaan we naar boven. Daar zetten we nog een film op aangezien we nog niet moe zijn.

Dan gaat de bel. Dat zal Daan wel zijn. Sara loopt naar de voordeur. Ik loop naar de deur van de living zodat ik het gesprek kan volgen. "Ooh hey, Sara. Blijf je slapen?" vraagt hij, de stomkop. "Ja, ik blijf slapen, in jou plaats. Jij komt hier niet meer in! Laura heeft iemand nodig die van haar houd, die haar laat lachen, iemand dat er voor haar is. Niet iemand dat niks om haar geeft en haar laat zitten. Ze heeft geen nood aan iemand dat haar dag in dag uit laat huilen!" roept ze en dan hoor ik haar de deur, met een klap, dicht slaan.

"Zo, opgeruimd staat netjes," zegt ze en veegt in haar handen. Mijn gsm gaat, Daan belt me. Saar kijkt me vragend aan. "Daan," zucht ik. "Geef hier" Ze neemt mijn gsm uit mijn handen en neemt op. "Was ik niet duidelijk genoeg juist?! Laat haar met rust! Ga je vriendin lastig vallen en niet je ex, rotzak!" roept ze door de telefoon, waarna ze aflegt. "Ik zou hem blokkeren als ik jou was." Ja, da gaat het beste zijn. Ik neem mijn gsm en blokkeer hem meteen. Daar heb ik geen last meer van nu. "Dankjewel hé, Saar," zeg ik en geef haar een knuffel. "Daar zijn vriendinnen voor."

"Gaan we slapen?" vraag ik. "Ja, is goed. kan ik wel een pyjama lenen?" "tuurlijk, kom dan geef ik je een." Het gebeurt wel vaker dat ze blijven slapen zonder dat ze er op voorbereid zijn. In mijn kamer geef ik haar een pyjama en ik neem ook een nieuwe voor mij. In mijn badkamer geef ik haar een nieuwe tandenborstel. We maken ons samen klaar en kruipen in bed. "Ik weet niet wat ik zonder jou zou moeten Saar," zeg ik en val vrijwel meteen in slaap.

'Op een dag gaat er iets gebeuren, iets wat niemand verwacht. Twee mensen zullen worden geboren. De uitverkorenen. Zij zijn voor elkaar voorbestemd. Wanneer het nodig is zal iedereen, buiten de twee uitverkorenen, verdwijnen. Zij zullen er voor moeten zorgen dat alles terug goed komt met de aarde. Als ze nu willen of niet, ze moeten met elkaar leren omgaan, anders is ook deze generatie zoals de vorige en zullen er vroeg of laat twee nieuwe uitverkorenen geboren moeten worden, die de fout van hun voorgangers zullen moeten recht zetten. Het is de taak van de twee uitverkorenen om de fouten te zoeken en ze recht te zetten."