20

338 12 5
                                    

Het is ondertussen al middag. Niels en ik hebben verder gezocht naar fruit en tot mijn verbazing hebben we redelijk veel fruit gevonden.

Ik maak een kampvuur zodat we daar straks de vis op kunnen klaarmaken. Ondertussen is Niels flesjes gaan vullen met water.

Ik heb mij er soort van bij neergelegd dat ik mijn mama en vrienden nooit meer ga zien. Dat ik nooit meer naar het stad kan gaan, iets gaan drinken met vrienden en zo. Ik ga er mee moeten leren leven nu en eigenlijk valt het best wel mee tot nu toe.

Niels komt naast mij zitten en geeft mij een flesje met water. Verwonderd staar ik naar het flesje. Het water is zo goed als zuiver.

"Ja ik dacht dat iets properder water lekkerder ging zijn," zegt Niels.

"Ja, maar hoe doe je dat?" vraag ik verbaast. Hij kijkt mij grijnzend aan en trekt zijn schouders op.

"Je gaat het mij niet zeggen he?"

"Nop, het is veel te moeilijk om uit te leggen," zegt hij en steekt zijn tong uit. Ik geef hem een speelse duw en lach zachtjes.

Danny en Bianca komen bij ons zitten Ik geef ze een beetje fruit en als Niels de vissen op een stok heeft gekregen, hou ik ze boven het vuur.

_____

Na het eten hebben Niels en ik besloten om te gaan wandelen. De natuur kan zo mooi zijn. Ik had echt nooit gedacht dat het er zo zou uitzien. Al die kleurrijke bomen, planten, bloemen,... Dat ik nooit eerder zo, vol bewondering, naar de natuur heb gekeken, zal ik mezelf nooit vergeven. Eigenlijk draait ook alles rond de natuur. Als er geen planten of bomen waren, zouden wij nooit kunnen leven...

"Laura, ik zou je iets willen laten zien. Doe je ogen toe en vertrouw mij," verstoord Niels mijn gedachten. Wat zou hij mij willen laten zien?

"Oké, maar waar gaan we naartoe?" vraag ik nieuwsgierig.

"Een verassing! Vertrouw mij maar," zegt hij en neemt mijn hand vast.

Ik sluit mijn ogen en met mijn vrij hand pak ik Niels' hand vast, om te voorkomen dat ik zou vallen. Niels merkt dat ik niet echt op mijn gemak ben en neemt mijn hand vast en fluistert dan:"Geen zorgen ik ga je niet laten vallen. Ik ga je niet naar een of ander monster brengen dat je gaat op eten. Je gaat het mooi vinden."

Ik ontspan mij een beetje en laat mij lijden door Niels. In de verte hoor ik water lopen. Gaan we naar een waterval of zo? vraag ik mezelf af.

"We zijn er bijna," fluistert Niels in mijn oor als het mij duidelijker word naar waar we gaan. Het kan niet anders dan een waterval zijn.

We staan stil. Niels zegt mij dat ik mijn ogen mag openen. Mijn mond valt open van verbazing. Zo een mooie waterval! Ik had nog nooit een waterval gezien. Voor mij was een waterval een rots waar gewoon water vanaf liep, niet zo iets mooi.

"Het... het is gewoon prachtig!" zeg ik dan ook stotterend. Het water zelf is ook al zo helder. Heeft hij het water misschien van hier? Waarschijnlijk wel.

"Zin om te zwemmen?" vraagt hij.

Ik knik en doe al mijn kleren uit, behalve mijn sport bh en mijn ondergoed. No way dat ik naakt ga zwemmen.

Niels grinnikt als hij ziet dat ik echt niet meer uit ga doen. Hij kleed zich ook uit en al een geluk dat hij ook zijn boxer aan houdt. Ik ging echt niet zwemmen als hij of ik... Nee echt niet.

We gaan samen het water in. Het is redelijk warm water, waar ik eigenlijk van verwondert ben. Ik zwem naar Niels toe, die al een eindje verder is dan mij. Als ik bij hem ben spetter ik water in zijn gezicht. Niels laat hem niet doen en doet het zelfde met mij.

Hij duwt me kopje onder en al lachend kom ik terug boven. Ik kruip op zijn rug, in de hoop dat ik hem ook kopje onder krijg. Maar juist het tegenovergestelde gebeurt, hij gooit mij van zijn rug af en voor de tweede keer ga ik kopje onder.

Niels houdt me in een knuffel en we beginnen te zoenen. Zijn tong vraagt toestemming, al twijfelend doe ik mijn mond een stukje open. Niels' tong vindt de mijnen en draait er rondjes om.

Mijn armen leg ik in zijn nek en Niels zijn handen gaan van mijn heupen naar de sluiting van mijn bh. Al twijfelend laat ik hem doen, het moet er ooit van komen...


Jullie kunnen al raden wat er gaat gebeuren 😏 (Wat ik er mee wil zeggen? Ik schrijf geen seksseinen). Er zou normaal eerder een hoofdstuk opgekomen zijn maar een deel van het hoofdstuk was opeens verdwenen.

Hopelijk is het goed! Laat maar weten wat je er van vind.

xxx Lisa

Are we alone?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu