Chapter 44
Kiel's POV
I can't believe na mangyayare 'to. I didn't see this coming. After what happened that night, hindi ako makatulog, hindi pa din ako makapaniwala. Para akong bangag, kung nangyare sana 'to sa ibang pagkakataon ay siguro ikinatuwa ko pa. Pero, not this time. Hindi din ako lumalabas ng kwarto mula nung birthday ko, it was three days already since it happened. Gusto akong kausapin ni Ate, pero I prefer not to talk to her, not now. Masiyadong magulo ang isip ko ngayon.
"Fvck!" Ani ko.
Nagbasag ako ng vase, sa sobra kong inis! Nakarinig naman ako ng katok mula sa labas.
"Ezekiel, what happened? You okay?" bakas sa tinig ni Ate ang pag-aalala.
"Kiel, please talk to me, open the door!" sabi pa niya.
Hindi ako sumagot, ayaw kong makausap sila. Hindi ko alam ang sasabihin ko o magiging reaction ko sa sasabihin nila. Lalo na ni Mama at Ate.
"Just fvcking leave me alone! I don't wanna talk to anyone of you!" sigaw ko.
"Kiel, anak. Please talk to us." boses ni Mama ang narinig ko. So, umuwi na pala siya, she should be. She has lot of explanation to spill but not now. I'm so fvcking pissed right now.
Kinuha ko ang isa pang vase at binato sa pinto. Tuwing naalala ko ang nangyare noong gabing 'yun ay gusto kong magwala.
Flashback
After I saw Ezra wearing that gown, I almost fell off the stairs. Why is she have that kind of way to make me lose my sanity. Maybe because I'm in love with her. Fck me! I'm really screwed up!
"Hey, you okay bro?" bulong saakin ni Ate.
"Y-Yeah, I'm okay, why not?"
"Your reaction speaks otherwise bro. But, it's okay, I was really expecting that kind of reaction though." anong sinasabi nito?
Hindi na ako sumagot. Nang makalapit si Ezra saakin ay lalo akong kinabahan. Na, hindi ko naman maintindihan kung bakit!
"Ang daming tao, nakakahiya." sabi niya.
"Ngayon ka pa nahiya? Ang kapal kaya ng mukha mo." sabi ko.
"Ay ang hard niya. Porque birthday mo ginaganyan mo ako ah."
"Totoo naman e."
"Nye, nye. Anyway, ang pogi mo sa suot mo ah. Naks!"
And there, I blushed! Fvck that word!
"Palagi akong pogi Abno."
"Ang taas ah! Hahaha. Sige pagbigyan."
✴
After an hour, mas dumami na ang tao, hindi ko inaasahan na madami ang imbetado. Nakita ko na din sa kabilang mesa sila Sy at Ely, pati si Ali. Kanina ay kinausap ko na sila. As usual, kinulit na naman ako ni Alison. Buti nalang ay, pumunta din si Berto, siya naman ang kinukulit ngayon.
"Gusto mo ng juice?" alok saakin ni Abno.
"No. Thanks."
"Okay, punta lang ako kila Sy ah."
Sinundan ko ng tingin si Abno, she is really beautiful tonight, sayang at hindi ito nakita ni Ross, sinabi niya saakin na nasa hospital siya. Nag-alala nga ako dahil, wala siyang kasama, naaawa talaga ako kay Bespren. Hindi pa din niya nasasabi kay Tita ang tungkol sa sakit niya. Bukas, dadalaw ako kaniya. Baliw talaga 'yun, kahit na nasa hospital ay nagpadala pa din ng regalo. Tinawagan ko siya kanina pero hindi niya sinagot, siguro ay nagpapahinga, sana ay maging okay na siya. Para sa Mama niya at kay Abno.
