The Devil's Trap (GayxStraight) On-Hold

Chapter 4 - The Land

CHAPTER 4 - THE LAND

HALOS magsisi si Kym nang bumaba siya sa tren. Pagkatapak pa lang niya sa lupa ay binalot agad siya ng kaba.

Napalingon siya sa papaandar na tren. Nais niyang sumakay ulit pero tila wala siyang lakas na sumakay ulit doon. It looks like he was stun. All he can do is that turning his head up side down.

Umandar na ang tren at ang mga mata niyay nakatuon parin doon. May nakita pa siyang matandang babae na nakasakay at kitang kita niya kung paano ito nag sign of the cross.

Napalunok siya bigla. Why is this feeling of uneasiness by the way. He is here. And no turning back. Wala na rin ang tren sa paningin niya kayat ibinalik niya ang tingin sa train station.

He winced. Is this the train station? Its look like an abandon station. At wala siyang makitang tao sa loob.

Sira na nga ang dingding at atip ng estasyon. Kahit na hindi niya hahawakan ang mga upuan ay alam niyang inaagiw na ang mga ito.

Hindi rin nakatakas sa paningin niya ang mga damong ligaw na tumubo sa bawat lugar ng estasyon.

This is not a station. This is shit!

Nagpalinga linga siya. Sigurado ba ang driver ng tren na nasa Vhan Dough City na siya? He thought that the city is now into recover. Pero bakit ang train station na ito'y walang maintenance.

I think thier train station put in the different place and its not here. Oh by the way I didnt inform this shit!

Kinuha niya ang maliit na maleta at nagsimulang lumakad paalis sa estasyon. Sa may kalayuan ay may nakita siyang sign.

Vhan dough train station.

Hindi niya maiwasang mag arko ang isang kilay niya. Sira na rin ang sign na iyon na tila ba hind na inaalagaan.

Napatingin ulit siya sa estasyon at muntikan na siyang mapasigaw.

What the fuck the black cat doing there?

Biglang tinayuan siya nang balahibo. The black cat was sitting in thr broken bench while staring at him intently. It looks like that the cat visualize him. Head to toe.

Dahil sa takot ay nag iwas siya nang tingin dito at dali daling lumayo doon. Muntikan na ulit siyang mapasigaw nang mag meyaw ang puso.

Fuck that cat for scarying me like this!.

Mabilis niyang tinalunton ang semintadong daan. Kinuha niya ang cellphone niya. Napamura siya nang makitang walang signal.

What the! What kind of place is this ?

Kinuha niya sa bulsa ng back pack ang address kung saan nakatira ang lolo niya. Pero sa pagkakaalam niyay wala nang nakatira doon at pinapalinis na lamang ang bahay ng once a week.

Ilang sandali pa ay nakalabas na siya sa lugar na kung saan nakatirik ang sira sirang train station. At sa huling pagkakataon ay nilinga pa niya ito.

Nakita pa niya ang pusang itim sa di kalayuan na tila ba nakangiti sa kanya. Yung ngiting "Welcome to Vhan Dough City".

Kinilabotan siya dahil doon at nagmamadaling tinungo ang highway na may mangilan ngilan ding mga sasakyang paroo't paritong umaandar.

At sa wakas sumilay ang ngiti sa labi niya nang may makitang bus. Akma sa lugar kung saan siya pupunta. Dali dali siyang pumasok sa bus.

Na pinagsisihan niya. Pagkapasok pa lang niya'y sabay sabay na tumingin sa kanya ang mga pasahero at maging ang driver.

Human scanner?

Gusto niyang mapaismid pero ang ginawa na lamang niyay umupo sa dulo ng bus. Sinusundan pa rin siya ng tingin ng mga ito.

May nakita rin siyang nagbubulong bulongan. Hindi niya maiwasang taasan ng kilay ang mga ito at effective naman dahil umiiwas ang mga ito ng tingin.

Wierd people! First time sigurong makakita ng magandang bakla. Tss

Nagsimulang umandar ang bus at dahan dahan niyang ipinikit ang mga mata.

KABABA pa lang niya ng bus nang malanghap niya agad ang mabangong ulam. Bigla siyang napatingin sa bandang kaliwa niya.

Belle's Kainan

Umarko ang kilay niya at nakaramdam ng gutom. Naalala niyay hindi pa pala siya nakapag agahan kanina dahil sa pagmamadali.

Tumingin siya sa relos niya. 1:36pm. Napailing siya. Mukhang magkakasakit siya nito pag hindi siya nakakain.

Pumasok na siya sa naturang kainan at sumalubong sa kanya ang mabangong amoy ng kainan. Naglalaway na siya sa gutom.

Tinungo niya ang mga nakahaing ulam. At inisa isang tiningnan. Nginitian pa siya ng serbedora at gumanti rin siya.

"Dayo?"

Biglang tanong ng babae. Napatingin siya dito at marahang tumango.

"May kakilala ka na dito hija?" Nagsalita iyung matandang babae na katabi ng serbedora. At dahil sa suot nitoy nahihinuhang tagapagluto ito ng kainan.

"Opo. Iyung bahay ng lolo ko. Sa kamias st."

"Anong pangalan ng lolo mo hija?" At ngayon ay pabulong nang tanong nito.

Gusto niyang magtaka sa inakto nito. May palinis linis pa ito sa mga kaldero para hindi halatang kinakausap siya nito.

"Luisa po"

Nakita niyang natigilan ito at dahan dahang napatingin sa kanya. Tila nag aatubili ito na magsalita sa kanya. At sinusuri siya.

"Isa ka rin pala sa kanila? Parami ng parami na kayo dito ah" at bigla itong tumalikod sa kanya.

Napakunot tuloy ang noo niya. Hindi niya ito ma gets na kani kanina lang ay friendly ito sa kanya pero ngayon tila natatakot na.

What she is talking about? Marami na kami dito? Anong tinutukoy niya?

Nang makaupo sa mesa ay binaliwala na lamang niya ang sinabi ng matanda at nagsimulang kumain. Pero napapansin parin niya ang bawat sulyap ng matanda sa kanya.

Nakahinga siya ng maluwang dahil ang mga nakikain dito sa loob ay tila walang pakialam na hindi gaya kanina sa bus na halos sa kanya lahat ang atensyon ng mga ito.

Thanks! Normal people here!

At nagpatuloy siya sa pagkain. Without noticing that someone is looking at him. A dangerous eyes who is now looking at him. Guarding at him.

Then a smile curved in his handsome face. The expression of his face was covered with longingness.

I missed you.... kym.

---

I am trying my best to put some emotion in every chapter. Dahil feel ko na ang ganda ng flow ng kwentong ito.

Someone send me a message in my facebook account asking me that why i am not using POV? I did that but I am more comfortable with the third person.

Try to be with na lang po hehe. Naiintindihan ko po na hindi niyo magawang mag vote at mag comment at dinadaan niyo lang sa fb message :)

Im not forcing everyone to do a votes and comments here in wattpad. As long as you message me in my fb its mean a lot to me.

Its give me inspiration to write. And again im a trying hard writer so expect the wrong typos and grammar their.

Something wrong that you cannot vote and comments? Just verify your account in imail ;) by that you can comment and vote.

Mataas na yung english ko haha salamat po sa mga nag message sa fb ko. Pasensya na kung matagal akong makapag update. Dont worry i will try my best to do a good story :) (feel ko lang echoss)