Destiny of the Heart ( Completed-Editing )

Kabanata Twelve

Abigail's POV

" Wala daw pako at barnis, Bakulaw sabi ni Nanay. Kaya kailangan pa nating bumili " nakangusong sabi ko kay bakulaw, ng matapos kong kausapin si Nanay sa loob ng bahay.

" Okay lang. Tara? "

" Okay lang ba talaga? Hindi ka pa ba pagod? Ka bibili lang naten ng kawayan oh?. Kung gusto mo si Vern nalang ang pabilhin naten ng kailangan nating pako at barnis "

" No need, hindi naman ako napagod eh "

" Pero gagawa pa tayo mamaya, kaya baka mas lalo kang mapa pagod "

" My heart, okay lang "

" Tss! Bahala ka! "

Wala na talaga akong nagawa. Dahil sa lahat yata ng isinabog na katigasan ng ulo ng diyos ay sinalo niya na lahat. Kaya bahala siyang mapagod.

" Bakulaw... " pagtawag ko sa kanya sa gitna ng kanyang pagmamaneho patungong hardware.

" Hmp? "

" W-wala ka pa ba talagang naaalala? " pansin ko na natigilan siya dahil bumagal ang takbo ng kotse. Pero nung lingunin ko siya ay Naging normal na ang itsura nito at umayos narin ang pagmamaneho niya.

" W-wala pa eh "

" Pero... Gusto mo bang bumalik ang alaala mo? "

" Kahit huwag na! Sabi naman ni Fred, wala namang masasayang nangyare sa buhay ko noon bago ako nagka amnesia at ang tanging masaya lang na nangyare saken noon ay yung nung panahon na nakilala ko silang dalawa ni Frank. K-kaya kahit huwag ng bumalik ang alaala ko noon, o-okay lang. A-atsaka, masaya naman ako eh. D-dahil sa new memories ko ay may bago na at masaya pa. Dahil nandoon ka, lalo na si Vera at Baby Jean "

Bakit ba napakagaling niyang magsinungaling? Bakit ba napakadali niyang itago ang tunay niyang nararamdaman?. Kung hindi ko lang talaga siguro siya kilala ay napaniwala na niya ako. Pero hindi eh.

" Alam mo Mike... Hindi mo naman na kailangan pang itago ng matagal iyan eh " pagsisimula ko, kaya napalingon saken ito at nasaktuhan na nakapag park na siya sa Royal Hardware. Ngumiti ako ng Pilit sa kanya " Dahil baka iyan pa ang maging dahilan, kung bakit ka lalong masaktan. Na dahilan na kung bakit may mawawala na naman sa'yo, imbis na isa lang. Na dahilan kung bakit ka na naman magpapaka lulong ng dahil doon. I know you're thinking what I'm saying. But I know you understand me what I'm saying to you right now. Magulo man, walang patutunguhan. Pero alam kong alam mo ang sinasabi ko " muli akong ngumiti sa kanya kahit nalilito parin ito sa sinabi ko " Halika na! " sabay labas ko samloob ng kotse.

**

" Anak, miryenda muna kayo ni Mike "

" Yes Nay, oy! Tama na muna yan! Miryenda muna tayo sabi ni Nanay! " pag-aaya ko sa kanina pa tahimik na si Mike. Alam ko naman kung bakit siya ganiyan eh, kaya hinahayaan ko na muna siya. Tumango naman ito na wala sa sarili, kaya nginitian ko na lamang siya at sabay kaming tumayo sa kinauupuan naming dalawa.

" Hi Aby! Ang gwapo ng isda mo ah! " sabi ni Dina, na kapit bahay namin. At dahil sa hindi ako palaimik dito sa lugar namin, kaya tinanguan ko nalang siya " Bongga! At mukhang mayaman pa ha? "

" Yeah, pero hindi ko siya boyfriend. Kaibigan ko lang siya "

" What? Nagbibiro ka Diba? Joke time lang di ba? " hindi makapaniwalang ika nito. Umiling naman ako " What? Kyaaaa! Can I have his number? "

" Ask him. " atsaka ko nginuso si Mike na tahimik na naman habang kumakain ng tinapay na binili ni Nanay sa bakery.

" Can I, Pogi? " tanong nito. Napalingon naman saken ito dahil hindi siya pinansin ni Bakulaw. Ngumiti ako sa kanya atsaka ko siniko si Mike, na ikinalingon nito saken.