Fight the pain. ~ Liam 1D FanFic.

Hoofdstuk 2.

Hoofdstuk 2.

Toen we bij Liam’s huis aankwamen en ik naar binnen stapte kwam er opeens klein schattig hondje op me afgedraafd, ik knielde bij het schattige ding neer en tilde hem op “mag ik deze schat uitlaten?” vroeg ik met een glimlach, Liam knikte “prima, zijn naam is Loki dus als hij niet luistert gewoon roepen” ik knikte en pakte de riem die aan de kapstok hing. “hier is de badkamer Jona” Liam liep de gang door naar boven en liet Jona de badkamer zien “mooi, als jij de pizza besteld en gaat stofzuigen dan ga ik ondertussen douchen” zei Jona met een glimlach toen Liam een hand tegen zijn hoofd hield en “yes Sir” riep. Ik was ondertussen al naar buiten gelopen met Loki, het was echt een lief beestje, we liepen door het park en langs het water, toen ik terug kwam lopen zag ik Liam opeens aan de andere kant van de straat, ik zette mijn handen voor mijn mond en riep zo hard ik kon “LIAAAM” hij keek verschrikt op en kwam toen lachend mijn kant oprennen “moet jij niet stofzuigen en… douchen..?” ik keek hem vreemd aan, hij begon te lachen “Jona had beloofd stof te zuigen als ik de pizza’s ging halen, bij de pizzeria kwamen ze bezorgers te kort..” ik grinnikte “dus nu ben jij loopjongen ?” Liam knikte glimlachend “ga je mee ? de pizzeria is hier om de hoek” ik dacht even na en riep Loki toen, ik deed hem weer aan de riem en liep samen met Liam naar de pizzeria, we liepen een beetje zwijgend naast elkaar, totdat Liam de stilde verbrak “dus… woon jij samen met Jona ofzo..?” ik keek hem aan en grinnikte “zo’n beetje wel.. mijn ouders zijn gescheiden, mijn moeder wou me niet meer hebben toen ik ervoor koos om bij mijn vader te blijven maar… mijn vader kon het werk niet aan en dat mijn moeder wegging dus hij zit nu overspannen in een tehuis… ik ga nog vaak bij hem langs…” Liam keek me even schuin aan, hij aarzelde en sloeg toen een arm om me heen “sorry… ik wist niet… dat…” ik keek hem aan en glimlachte “maakt niet uit, veel mensen vragen ernaar en de mensen die mijn en Jona niet kennen denken gewoon dat we een stel zijn... we laten het dan ook maar zo en lachen er gewoon om” Liam keek me lachend aan “wordt je vriendje dan niet boos?” zei hij nu zachtjes, ik begon te lachen “welk vriendje ? ik ben al 2 jaar single…” Liam begon nu ook te lachen “jij en single…? Dat kan niet” ik bloosde een beetje en gaf hem een speelse duw “toch wel… heb… heb jij een vriendin dan ?” ik keek hem schuin aan, Liam zuchtte “had… ik had een vriendin… het is nu drie jaar geleden… ze kreeg een auto-ongeluk toen wij net samen waren…” ik slikte en zei even niks, ik keek een beetje naar de grond en naar Loki, ik wist nooit goed hoe ik me moest gedragen in zulke situaties, Liam haalde me uit mijn gedachten door weer een arm om me heen te slaan “het is niet erg hoor… ik ben gaan boksen en zo ben ik er overheen gekomen, het belangrijkste is dat je altijd verder moet gaan met je leven…” ik keek hem weer aan en glimlachte een beetje “wijze woorden voor een bokser…” zei ik droog, Liam begon te lachen “we zijn niet allemaal van die wandelende proteïneshakes” ik lachte “tja… volgens Jona wel… hij zegt altijd ‘ik zal je beschermen tegen die spierbundels’ het is nog een wonder dat hij het toeliet om vanavond bij je te eten…” Liam keek me verbaasd aan, toen begon hij te grijnzen “waarschijnlijk vertrouwd hij me…” zei hij zacht “ja… misschien wel” mompelde ik terug, ondertussen waren we bij de pizzeria aangekomen, Liam betaalde en toen hij weer naar buiten stapte liep ik met hem mee, ik moest buiten wachten want ze waren bang dat Loki de keuken in zou rennen, druk pratend liepen Liam en ik weer naar huis…