Fight the pain. ~ Liam 1D FanFic.

Hoofdstuk 14.

Hoofdstuk 14.

Al hijgend deed ik de deuren van de grote sportzaal open, er was niemand en Liam en ik hadden dus de boksring voor ons alleen “kom op groentje !” riep ik naar achter en even later kwam er een hijgende Liam achter me aan, ik liep naar de kleedkamer en even later kwam ik in mijn boks pakje terug, Liam keek me verbaasd aan “hoelang heb je die al ?” ik keek hem aarzelend aan “sinds dat ik hier een kluisje heb dus… sinds het scheiden van mijn ouders, Liam keek me vreemd aan en ging zich toen ook omkleden, toen we in de boksring stonden begon Liam “ik ga echt geen meisjes slaan” ik keek hem aan en rolde met mijn ogen “lieverd… je krijgt niet eens de kans” zei ik toen op sarcastische toon, Liam grinnikte en begon toen toch maar, hij ging meteen in de aanval en ik had gelijk, hij kreeg niet eens de kans want binnen de kortste keren had ik hem op de grond, na een aantal rondes was het geëindigd met 5-2 voor mij, Liam keek me verbaasd aan en toen viel het kwartje “die avond toen we de Rocky film keken… Jona had het over jou…” ik zuchtte “je hebt gelijk… ik begon met boksen toen mijn ouders gingen scheiden en ik werd al snel kampioen maar… het nam me over, het winnen, de prijzen, de roem, ik kon mezelf niet inhouden en ik ging geen gevecht uit de weg totdat… Jona eindelijk tot me doordrong, ik was mezelf kapot aan het maken, volledig aan het uitputten, vanaf toen heb ik voor altijd de handdoek in de ring gegooid en ben gestopt… alleen nu… voor Jona doe ik het weer en nu maar hopen dat ik mezelf niet weer verlies maar… beloof me één ding, ik doe dit om jou te helpen, als de wedstrijd geweest is en ik ga door… stop me dan… koste wat kost want ik verlies mezelf echt waar…” ondertussen waren we op een bankje gaan zitten en Liam trok me dicht naar zich toe “ik beloof het, jij verliest jezelf niet… je bent sterk genoeg en ik ben hier om je te beschermen… bij mij ben je veilig” fluisterde hij, ik keek hem aan en knuffelde hem, ik hoorde Liam zuchten “jij blijft toch wel voor altijd bij me…?” ik keek hem schuin aan en voordat ik nog wat kon zeggen ging hij verder “want… in die tijd dat je weg was heb je me echt bewezen hoeveel je voor me betekend…. Dat is echt heel veel, ik kan niet zonder je… echt niet..” ik bloosde een beetje en keek naar de grond, ik voelde Liam’s hand die mijn hoofd omhoog tilde “alsjeblieft” zei hij nog, ik keek hem recht in zijn ogen aan “beloofd” zei ik zachtjes, Liam kwam iets dichterbij en ik voelde zijn warme adem in mijn gezicht en voordat ik het wist duwde hij zijn lippen op de mijne, ik sloeg mijn armen om hem heen en zoende hem terug, toen trok Liam zijn hoofd iets terug “ik hou van je” fluisterde hij zachtjes, ik ging met mijn hoofd tegen zijn borstkast aanliggen “ik hou ook van jou” zei ik zacht terug, ik ging weer rechtop zitten en keek Liam nog even lief aan, ik pakte zijn hand en trok hem mee “kom, we moeten verder trainen” zei ik zacht, ik pakte zijn bokshandschoenen en een groot stootkussen, ik deed mijn hand er doorheen, trap zo hard je kunt, dat is je sterkste kant en onthoud; daag je tegenstander uit.. ga niet meteen in de aanval… Liam knikte en trapte zo hard hij kon tegen het kussen aan…