Chanyeol
"tara! Balik na tayo sa room." Sabi sakin ni Luhan nung lumabas sya galling sa office ni Prinsipal Oh.
"Luhan sure ka na ba talaga?" tanung ko sa kanya habang naglalakad kami.
"oo, wala ng bawian." Sagot nya. "ayus na lahat yung kay Sehun na lang."
"Hay naku! Ewan ko ba sayo bakit kilangan mo pa gawin to."
"para na rin to sa ikabubuo ng pagkatao ko Chanyeol."
"so kilangan pa talaga umalis?" tumango sya silang sagot.
"salamat sa pagtulong sakin nitong mga nakaraang linggo ah. Pag alis ko si Baekhyun naman ang lagi mong samahan mukhang nagtatampo na sya eh, minsan na nga lang nya ako pansinin eh." This past few weeks lagi ako ang kasama nya. Napapatulong sya sakin na ayusin yung mga papel nya para makapagtrasffer sa china.
"oo."
"ibawi mo na lang ako sa kanya ah." Tapos nauna na syang pumasok sa classroom. Napailing ako at sumunod na rin sa kanya.
Ito na yung last day nya dito. Mamayang gabi yung flight nya at mamaya nya na rin itutuloy yung plano nya.
Luhan
"sehun" lumingon sya at humarap sakin with poker face.
"what do you need?" he's really cold parang wala man lang emosyon.
"i-i-"
"WHAT?!Luhan kung hindi naman importante yang sasabihin mo please go! Your just wasting my time." Sabi nya sakin habang nagpupunas ng pawis.
Huminga ako ng malalim para mawala yung kaba na nararamdaman ko. "Sehun, I just want to tell you that I really like you..oh no like is not the right term I Love You." Tiningnan nya ako at still poker face pa rin sya.
"you know Luhan, I'm thankfull that you love me but I'm already with someone else so mas maganda kung iba na lang yung mahalin mo." He said. Ang sakit ng mga salitang yun pero pinigilan ko yung mga luha ko kahit gustong gusto na nila lumabas.
"I know se, gusto ko lang sabihin ito sayo at least before I go I know that I tried. I know that you can't love me back the way I love you, but please let me love you." Pinunasan ko yung pisnge ko na nababasa na ng mga luhang kanina pa umaagos mla sa mata ko. Every word that I say lahat yun galling sa puso ko. "se, always remember that there is someone who always love and willing to support you. Maybe hindi ako yung mahal mo ngayon, kaya magpapahinga muna ako. Don't think that I already give up se, I just need to find my self, kilangan ko buoin yung sarili ko and if ok na ako I'll go back here and I'll try to win your heart se, I will make you fall inlove with me." Ngumiti ako at lumapit sakanya. Nag tiptoe ako para maabot ko sya. Nilapit ko yung lips ko sa lips nya at nung malapit na ito I closed my eyes. I felt his lips. It's just a smack but I'll treasure it forever. Tumingin ako sa kanya at halatang halata sa mukha nya yung gulat dahil sa ginawa ko.
"pabaon mon a yun sakin ah. Mahal na mahal kiya Oh Sehun. Wag mo kakalimutan yun ah." Ngumiti ako habang tuloy yung mga luha ko sa pagpatak.
Unti unti na akong lumayo sa kanya. I wave my hand, lalabas na dapat ako ng practice room pero muli ako humarap sa kanya at lumapit niyakap ko sya ng mahigpit naka baun yung mukha ko sa dibdib nya. Hindi sya gumalaw hinayaan nya lang ako. "Its not yet the end its just the beginning. Until we met again my Peterpan." ramdam kong nababasa na yung damit nya dahil sa luha ko kaya kumalas na ako sa pagkakayakap ko.
"sorry." Pinunas ko yung luha ko at ngumiti sa kanya. Lumabas na ako ng practice room. Tumingin ako sa relo ko "one hour before my flight." Bulong ko.
"lets go?" tanung ni Chanyeol nung nakita nya akong lumabas ng building. Tumango ako at ngumiti bilag sagot. Pinagbuksan nya ako ng pinto ng sasakyan. Pinat nya muna yung ulo ko bago ako pumasok.
"sure ka na ba?" tanung nya nung sumakay na sya.
"hundred percent." Ngumiti ako at tumingin sa labas. Tama naman yung desisyon ko diba. Sabi nga pagnasaktan ka pahinga ka muna tapos pag ok na saka ka ulit luamaban. It doesn't mean na natalo na ako pagpapahinga lang ako magplaplan ng bagong strategy. I'll win your heart Se just wait for it. Tahimik lang kami sa byahe hanngang sa makarating sa airport. Tunulungan nya ako ibaba yung mga gamit ko.
"hindi mo ba talaga sasabihin sa kanila?" tanung nya habang naglalaks kami papasuk ng airport.
"wag nab aka masapawan pa nila yung kadramahan ko at baka hindi pa ako makaalis. Maybe I'll just text them na lang." just maybe. Tumango sya sa mga sinabi ko. narinig na naming yung announcement ng flight ko.
"tawag ka na." inabot nya sakin yung bag ko "so good bye?"
"no Chanyeol. Its not a good bye let's just say see you again." I give him a warm hug. Kumalas din ako agad at ngumiti sa kanya then I wave my hand at tumalikod na sa kanya.
Nakaupo na ako sa upuan ko sa eroplano. Nasa ere na ako at nakatingin lang ako sa mga ulap sa labas.
"good bye for now my peter pan. Your tinkerbell will fly now to back to pixie forest. Don't worry babalik ako at aagawin kita sa wendy mo. Mag iipon lang ako ng maramimg pixie dust. Ipapaligo ko kay wendy para malipad sya papalayo sayo." I said it in a low voice and a smile form in.
BINABASA MO ANG
BROther roMance
Fanfiction"Mag kapatid nga tayo pero pano kung higit pa dito ang nararamdaman ko sayo. Mali ba yun? mali ba na mahalin kita ng higit pa sa kapatid?"
