Baekhyun POV
"luhan, bakit? Bakit ka umalis?" narinig kong bumuntong hininga yung kausap ko sa kabilang linya.
(nasabi na pala sayo ni Yeol.) napatango ako as if naman na nakikita nya ako.
"ou kanina lang, bakit di mo naman samin sinabi na aalis ka?" tanung ko sakanya.
(well, gusto ko lang muna bumangon. Mag move forward, makahinga, makapagpahinga. Masyado na kasing nasasaktan yung puso ko baka hindi kayanin baka biglang bumigay nabawasan pa yung magandang lahi dito sa mundo.) narinig kong tumawa sya. Yung tawang bitter, ang ampalaya.
"I'm sorry." Hindi ko man alam pero ako naman yung dahilan eh. Ako yung dahilan kung bakit sya nasasaktan. Hindi ko napigilan yung pag iyak ko. "lu, sorry talaga. Hindi ko naman-"
(it's not your fault Baek, hindi naman natin nadidektahan ang isang tao na iba na lang yung mahalin eh. Nagkataon lang talaga na ikaw yung mahal nya at hindi ako.) this time kahit hindi ko sya nakikita alam ko na umiiyak sya pilit man nya itago yun halata sa boses nya.
"Lu, naguguilty ako. Hindi ko alam kung dapat ko pa ba sabihin to sayo pero" pinutol ko muna yung sasabihin ko sakanya at huminga muna ng malalim. Kaya muo yan Baek. Be honest. Tinuro yan sayo ng mommy moa ng pagiging honest. Kaya breath in breath out. Go sabihin mo na. "napaalam sya sakin na liligawan nya ako. Pero Lu, hindi ko naman talaga papayagan eh kaya lang sabi nya sakin kahit anu pa daw sagot ko di yun mahalaga kasi yung gusto pa rin nya yung susundin nya."
(it's ok Baek, hindi mo kilangan magpaliwanag. Saka alam ko naman na dadating yun sa ganyang point eh. Aaminin ko masakit yun sakin Baek, pero kilangan ko tanggapin.) bakit ganyan ka!dapat magalit ka sakin eh, pero bakit ang bait mo sakin. Hindi naman sa gusto ko magalit sa sakin pero kung ako kasi yun nagalit na ako. Kasi yun yung naramdaman ko nung lagi kayong magkasama ni Chanyeol. Hindi ko alam sa sarili ko kung bakit. Kung anu yung reason para mainis ako sayo. Pero yun yung nmaramdaman ko pag mas inuuna ka nya sakin.
(Baek, thank you sa pagiging honest mo sakin. Pero alam na ba ito ni Chanyeol?) napabuntong hininga nanaman ako.
"kilangan pa ba nya malaman?" nag aalangan kung tanung sa kanya.
(ou, Baek.)
"okay."
(sige Baek, kilangan na ko na magpaalam ha. Mag iingat ka dyan and also wag mo ko alalahanin. Whatever your decision is magiging happy ako dun. Basta be honest hindi lang sa ibang tao ah pati na rin sa sarili mo.)
"haha, opo inay Lulu..haha" ang lalim naman kasi para na syang nanay ko eh.
(ok bye bye. Love you all..miss you..mwahh.)
"bye bye"
"nakakalunod yung iniisip mo." Bigla akong napabalik sa reality nung biglang tumabi sakin si Tao. Tiningnan ko sya ng masama at napa peace sign na lang sya.
"ou nga baek, anu ba yan? Wanna share?" tanung naman ni Chen at umupo sa harap ko sa tabi ni Xuimin.
"nasabi na ba sa inyo ni Luhan kung nasan sya." Simula ko sa kanila.
"hindi nga eh, tinetext at tinatawagan ko sya kaya lang wala namang sagot." Sagot naman ni Suho sakin.
"I see, si Yoda lang talaga ang pinagsabihan nya." Napailing na lang ako.
"alam mo ba kung nasan yung usa?" tanung ni Chen.
"bat ka naghahanap ng usa Chen? Sa gubat o di kaya sa farm meron nun." Napatingin kami kay lay.Seryuso Lay talagang yan ang sagot mo.
"Babe, si Luhan yun." Napakamot na lang ng ulo si Lay at ngumiti sa amin.
"so asan nga ba sya? Nakakamiss na si Lu-ge eh." Pagbalik ni Xuimin sa topic.
"nakausap ko na sya kagabi bumalik na sya sa China." Sagot ko sa kanila. Lahat naman sila napatingin lang sakin.
"luko yung usa na yun di man lang nagpaalam." –Chen.
"bakit parang biglaan naman yun?" tanung naman ni Suho.
"ganun talaga. Minsan may mga bagay na kilangan mo muna bitawan, lalo na pag narealize mo na hindi naman ito para sayo." Napatingin kami kay Kai.
"WHAT!" takang tanung nya samin.
"hugoat koya!san galing?" natawa na lang kami kay Chen.
"SIRA!nabasa ko lang yun dito." Sabay harap samin nung cellphone nya.
"hanga na ako eh. Can you imagine nagmula sa bibig ni Kai yun..ang lalim nun."
"Ewan ko sayo Baek!" umayos sya ng pagkakaupo. "pero ito seryuso, simple lang naman yung sagot dun sa tanung mo suho eh, pag ba ikaw nasaktan ka anu gagawin mo? Mas gugustuhin mo ba na mag stay para lang Makita sya pero araw araw ka naman nasasaktan o umalis na lang para mas less yung pain."
"ahh ok gets." Sagot ni Xuimin.
"so you mean umalis sya kasi nasasaktan na sya?" tanung ni Tao.
"ting ting ting. Correct answer." Tas napapalakpak pa sya.
"di mo na lang inistraight to the point." Reklamo ni Chen.
"wala lang trip ko lang. para naman makapag isip naman kayo. ARAY!" nakatikim lang naman sya ng batok kay Chen.
"Gagu you ah!" reklamo nya.
______________________________________________________________________
Hi everyone its me again. 3 chapters..hahaha..waley man share ko na lang sa inyo..sorry sa mga ERRORS. ^_^
BINABASA MO ANG
BROther roMance
Fanfiction"Mag kapatid nga tayo pero pano kung higit pa dito ang nararamdaman ko sayo. Mali ba yun? mali ba na mahalin kita ng higit pa sa kapatid?"
