Baekhyun POV
Baek! bungad ni Chanyeol sa pinto nung pumasok sya.
bakit! tanung ko sakanya at umupo sa sofa.
anu yun?bakit magkasama kayo? tanung nya. Nakatayo sya sa harap ko.
nagkita lang kami. Sagot ko.
Nagkita?!kilan pa? this time iba na yung tone of voice nya.
anu bang problema mo?
Si Sehun. Sya ang problema dito Baek di mo ba nakikita yun?
Anu bang problema mo sa kanya?
baek hindi ko alam kung manhid ka o tanga pero nakakasakit ka na sa mga ginagawa mo.
whoo! Ano ba ginawa ko? nagtatakang tanung ko sa kanya.
Baek, habang napapalapit ka kay sehun the more na nasasaktan mo si Lu-
LUHAN!LUHAN!PURO KA LUHAN CHANYEOL, HINDI LANG SYA TAO SA PALIGID MO CHANYEOL. Hindi ko alam kung bakit ko nasabi yun pero ang sakit kasi eh na ako yung kausap nya pero ibang tao pa rin yung iniisip nya.
Hindi ko na sya hinintay na magsalita pa, umalis na ako sa harap nya at pumasok sa kwarto ko.
BAEK! BAEK! tawag nya habang kinakatok nya yung pinto.
JUST GO AWAY PARK CHANYEOL! sigaw ko.
Hindi ko maintindihan yung sarili ko. Bakit ganito? Bakit sobrang nasasaktan ako every time na si Luhan yung pinag uusapan namin. Bakit lagi sya yung inaalala nya? Ako yung nandito ngayon oh. Pero bakit si Luhan pa rin.
CHANYEOL POV
Naririnig ko yung pag iyak nya mula sa loob ng kwarto. Hindi ako umalis sa tapat ng pinto nya, Baka lumabas sya at kausapin na ako.
nasabi ko lang naman yun kasi ayaw ko na maging masama yung tingin nila sayo. Ayaw ko na husgahan kanila, ayaw ko na mapalapit ka sa kanya.
~bzztbzzt
Kinuha ko yung cellphone ko at sinagot yung tawag ni Luhan.
hello napatayo ako sa pagkakaupo ko sa tapat ng pinto ni Baek at pumasok sa kwarto ko.
(umiiyak ka ba Chanyeol?) tanung sakin ni LUhan.
umiiyak? Hindi ah napatingin ako sa salamin at napansin na may luha nga sa mga mata ko. Pero paano? Bakit ako umiiyak?
(Come on Chanyeol pwede mo sabihin sakin lahat.)
wala to, nagkaron lang kami ni Baek ng unting pagtatalo. Sagot ko, at narinig ko naman ang pag buntong hininga ng nasa kabilang linya.
(hays, so anu nang yari?)
nakita ko sila ni Sehun kanina sa may park. Napatigil ako sa pag kwekwento ko nung mapansing tahimik na sa kabilang linya.
Luhan, ok ka lang ba? Di ko na lang itutuloy. Nag aalala kong tanung sakanya.
(ok lang ako geh go tuloy mo lang.)
ok sabi mo eh, nakita ko sila and napag sabihan ko si Baek na the more na napapalapit sya kay Sehun the more na nasaktan ka nya.
(na appreciate ko yung ginagawa mo Chanyeol, pero hayaan mo lang sya. Hindi porke nasasaktan ako hindi na sila pwede maging magkaibigan.)
eh panu kung higit pa dun yung mabuo nila ok lang ba sayo? tanung ko sa kanya at muling natahimik yung kabilang linya.
(eh sayo OK lang ba sayo?) pagbalik nya ng tanung ko. this time ako naman yung natahimik ng ilang seconds.
bakit di naman magiging ok sakin yun? nauutal kong sagot sa kanya.
(well see Chanyeol, maybe this is not the right time pero marerealise mo rin yan.)
ano sinasabi mo Luhan? nagtataka kong tanung sakanya.
(nothing dear) sagot nya at saka sya tumawa.
so ok lang talaga sayo? tumigil sya sa pagtawa.
(di man sakin ok, wala naman na ako magagawa eh di ko sila pwedeng pagbawalan dahil di ko naman sila pagmamay ari.) seryusong sagot nya sakin.
di ko alam Luhan kung san ka kumukuha ng ganyang pananaw pero di ka ba masasaktan dun?
(anu tingin mo sakin manhid, di masasaktan na may mahal syang iba! Di lang masakit sobrang sakit nun Pero may mga bagay talaga na kilangan tanggapin Chanyeol. Sige bye bye na tawag na lang ulit ako sayo. Matulog ka na wag mo na isipin yung nangyari kanina magsorry ka lang sakanya magiging ok rin kayo.)
geh geh bye. Naputol na yung tawag nya. Nahiga ako sa kama ko at iniisip ko kung panu ako babawi kay Baekhyun
BINABASA MO ANG
BROther roMance
Fanfiction"Mag kapatid nga tayo pero pano kung higit pa dito ang nararamdaman ko sayo. Mali ba yun? mali ba na mahalin kita ng higit pa sa kapatid?"