My Bodyguard Is My...What?! (Completed)

Chapter 23-Solo Para Estar Contigo

AN: Haha.Feel ko mag-spanish ngayon.Payagan niyo ako kahit ilang sentence o words lang.hahaha.Pektusan niyo na lang ako kapag di niyo naintindihan.Pero maglalagay ako ng translation sa baba.Haha.Remember,pareho silang Spanish ni Mico?Kaya kapag nagsalita sila ng Spanish,blame them.Not me.Haha.May nakakaintindi ba dito ng Spanish? I-correct niyo na lang if may mali ako.

Mico's POV

Shit!

Hindi ko mapigilan ang mapamura sa isipan ko dahil para akong bakla na kinakabahan.

Damn!

This is not my first time na magdala ng babae sa bahay pero kakaiba ito ngayon.

I am madly deeply inlove with this woman sa simula pa lang ng makita ko siya.Kaya nga nagawa ko ang mga bagay-bagay na hindi dapat.

But I am willing to reveal the real me to her kahit ang kapalit nito ay ang galit niya.

Hindi ko na kasi mapigilan ang sarili ko.Natatakot na ako na baka lalayuan niya ako kung sakaling matuklasan niya ang lahat.

Nilingon ko siya na nasa mata nito ang excitement at ang kasiyahan.

Dahan-dahan siyang lumingon sa akin at ngumiti ng matamis.

“Hi beautiful.” kinindatan ko siya kaya nakita ko ang pamumula ng mukha niya.

“Te amo.”walang pasubaling pahayag niya.Ngumiti pa siya ng ubod tamis.Spanish si Violet and so do I.Kaya alam ko rin ang magsalita ng lengwahe niya.

“Te amo màs mi Violet.” ginagap ko ang kamay niya. “Estoy dispuesto a sacrificarme...” patuloy ko na siyang ikina-awang ng mga labi niya.Alam ko na ngayon ang tumatakbo sa isip niya.Wala na akong pakialam.Makikilala niya rin naman ako ng lubusan mamaya. “....solo para estar contigo.” dugtong ko.Hindi ko naman akalain na bigla niya akong yayakapin ng mahigpit.

“Lo sé.” napasigok siya muli. “y me alegro de que llegaste a mi vida.” hindi ko mapigilan ang mapangiti.Marahan ko siyang itinulak ng kaunti.

“Estoy manejando mi corazon.” mahinang bulong ko sa kanya at umayos na ng upo.

“Eres mi heroe.” hindi papaawat na saad niya.

“And you are my leading-lady then.” ninakawan ko siya ng halik.

“Muchas Gracias.” sa namumungay nitong mata.Kinusot pa nito ng kaunti.

“De nada mi Violet.Gracias por amarme también.” seryosong saad ko sa kanya.

Pagkatapos ng eksena namin sa kotse ay mabilis akong nagmaneho habang hindi mapuknat ang mga ngiti ko sa mga labi.

“Mico,...” nilingon ko siya ng banggitin niya ang pangalan ko.Nginitian ko pa siya ng matamis. “Sino ka ba talaga?” kunot-noong tanong niya sa akin.

“Ako lang naman si Mico Luis Aragon.Ang lalaking nagmamahal ng sobra kay Violet at ang lalaking nagpabago sa kanya.And...” ibinitin ko ang sasabihin ko.

“Ano?” inip niyang tanong.

“....at ang lalaking magpapataba sa 'yo.” pilyo kong sabi.May naisip kasi akong kalokohan na totoo naman.

“What?!” gulat niyang saad na naka-kunot ang noo. “Mataba?Ayaw mo na ganito ba ako?Gusto mong patatabain ako?” may himig tampong tanong niya.

“Yes...kasi kapag makita ko siguro na mataba ka na,sasaya ako ng sobra.” muli kong hirit.

“Kainis ka!” hinampas niya ako sa hita at saka tinalikuran.Sa labas ng kotse na siya ngayon nakatingin.

“Hon...” ginagap ko ang mga kamay niya. “....lumingon ka sa akin.'Wag ka ng magtampo.” panunuyo ko sa kanya.Alam ko naman na hindi gan’on pa ka-mature si Violet kahit sabihin nating nagpipilit siyang mag-isip mature.Kaya kung minsan isip bata pa.Five years kasi ang tanda ko sa kanya.Na ang akala niya ay three years lang.