One Magical Tale

Part 5

Source: Merriam Webster's Dictionary; Beelzebub

Beel-ze-bub
\bē-'el-zi-,beb, 'bēl-zi, 'bel-\

noun
1: devil
2: a fallen angel in Milton's Paradise Lost rank

* * *

Part 5

"Really?!"

"Talaga?!"

Iyan agad ang kumento nina Hera at Gretel matapos kong ikuwento ang lahat. "Yes, shhh." sabi ko dahil nandito pa kami sa labas ng garden naglalakad pauwi.

"I mean, whoah! It's a special treatment!" sabi ni Gretel at pumapalakpak.

"He is a snob to all girls. I think you really have something. Something different, kahit prosaic ka." kumento naman ni Hera na ikinatigil ko.

Yes, i'm a prosaic. An ordinary, normal person. And why should I befriend with a Prince? It's not worth it. Hindi dapat mangyari ang pagkakaibigang prinsipe at normal na babae. It was like earth and heaven.

Naging tahimik ako sa buong paglalakbay namin hanggang sa maka-rating na kami sa bahay ni Hera, doon daw muna ako matutulog since wala ako'ng flower na bahay, pati si Gretel. Para daw mag-kuwentuhan kami buong mag-damag.

"Uy, Athena. Kanina ka pa wala'ng kibo ah. May problema ba?" napatingin ako kay Hera nang mag-tanong siya. Sasagot na sana ako nang dumagdag ng tanong si Gretel.

"Oo nga, okay ka lang ba?"

Unti-unti ako'ng umiling, "No, I just wanna go home," I paused, took a deep breath and made another crazy decision. "Please, take me home." sabi ko or more like beg.

They both looked at each other and then to me. "Eh, 'yon nga ang problema. Hindi namin alam kung paano ka namin maibabalik sa mundo niyo dahil hindi ko rin naman namin alam kung paano ka napunta dito." iyon ang sabi ni Hera sa akin na nagpa-laki ng aking mata.

Ewan ko kung tama ba ang point ko na kung paano ako napunta dito ay iyon din ang paraan para mawala ako dito, o mabalik ako sa dati kong mundo.

Ito'ng kuwintas na 'to. Napahawak ako sa kuwintas sa leeg ko, "Ibig ba'ng sabi-" hindi natapos ang sasabihin ko nang sumigaw si Gretel.

Sumigaw siya nang pabulong, "Tago!" hinila niya kami'ng dalawa sa isa'ng likod ng bahay na flower. Doon kami nag-tago sa di ko malamang dahilan, kinabahan na rin ako dahil halos wala nang tao sa labas nang kani-kanilang bahay kundi kami'ng tatlo nalang.

May mga nakikita din ako'ng pabalik na sa kanilang flower home na palihim. Na tila may pinagtataguan sila and I wonder what it is.

I instinctly became quiet. Pero hindi ko mapigilan ang curiosity ko. "Ano ba'ng nangyayari, ba't tayo nag-tatago?" pabulong kong tanong and trying not to make a great sound.

Lumingon sila'ng dalawa sa akin. Si Gretel ang sumagot, pero pabulong din. "May mga beelzebub at kailangan hindi nila tayo makita. Dahil ngayon ang mga oras na gusto nila'ng kumuha ng mga fairies."