Tajemnice Wilczego Rodu [Zawieszone]

Rozdział 2

Las coraz bardziej gęstniał. W pewnym momencie nie było widać nieba i panował półmrok.
- Ekhm... Gdzie jesteśmy?
- Już niedaleko.
Nagle poczułam że mój wzrok się wyostrzył.
- Kal... Czy z tobą też dzieje się coś dziwnego?
- Co masz na myśli?
- Moje zmysły.
- Ech... tak mają tylko wybrańcy.

***

- Witajcie!- przywitał nas czarny, posiwiały na pysku wilk. Chwileczkę... To ten z mojego snu. - Nazywam się Camper,  jestem królem wilków.
- Witaj, wasza królewska mość. - zaczął Kal. Nie wiedząc jak się zachować, palnęłam zwykłe:
-Dzieńdobry królu. - i się ukłonilam.
-  Zapewne, Kal zdążył ci już  oznajmić, że jesteś wybrańcem.  Sądzę że gdyby Kal był człowiekiem, zaczerwieniłby się po same uszy. Zrobiło mi się go żal więc:
- Że co!?... Wasza królewska mość? O co come on?
- Ekhm... Anabeth mówisz do króla.
- Ups...
- No więc wybraniec to osoba, która ma charakterystyczne cechy wilków. Może się z nimi porozumiewać. Masz może daltonizm, klaustrofobię, bądź dysleksję?
- Zdiagnozowaną mam klaustrofobię i dysleksję... Co to w ogóle ma do rzeczy?
- Dużo. Klaustrofobia: boisz się małych pomieszczeń bo masz w sobie cząstkę wilka, który jest uosobieniem wolności, bezkresu. Dysleksja: zdajesz sobię sprawę że teraz powarkujesz? No a daltonizm: umysł przyzwyczajony jest do półmroku, więc nie rozróżnia kolorów.
- Czy waszą królewska mość sugeruje mi że jestem wilkołakiem?
- Po części tak. Czy w pełni księżyca boli cię głowa?
- Tak...
- No widzisz?

***

- Mamo! Czy jesteś może WILKOŁAKIEM?! - spytałam na wejściu.
- Spotkałaś Campera? Nie, jestem człowiekiem.
- To kto jest?
- Twój tata.
- Ale... On nie żyje...
- Żyje, ale nie może przybrać na powrót ludzkiej postaci. Księżyc pewnego razu podczas pełni, był tak blisko Ziemi że twój tata miał Przemianę Całkowitą. Uciekł i nie wrócił. Miałaś wtedy 2 tygodnie.
- Co...
- Camper musiał mieć bardzo ważny powód, żeby ci o tym  powiedzieć. Miałaś mieć 16 lat.
- A mam 14.
- Córciu!
- Mamo!
I obie wybuchnęłyśmy płaczem.

Hej! Sorry za spóźnienie w rozdziałach :( No to.... Do następnego!