Love, Happiness & Challenge (VOLTOOID)

'Het geheim'

Hallo iedereen!

Ik wil iedereen bedanken die het eerste hoofdstuk gelezen hebben. Ik hoop dat jullie blijven lezen. Vergeet zeker niet als jullie mijn verhaal leuk vinden te stemmen en me te volgen. Zo kunnen jullie weten wanneer er een nieuw hoofdstuk opstaat.

Hier is het tweede hoofdstuk. Geniet ervan!

Liefs, Cleopatra

Hoofdstuk 2

Het is maandagochtend en staan op de bus te wachten. Ella heeft al het hele weekend niets meer van Tim gehoord, sinds ze die foto heeft gekregen. We hebben alles van die avond tot de in de puntjes verteld tegen Lauren en Babs.

Ik ben me al het hele weekend aan het afvragen of dat ik nu moest bellen naar Alex of niet. Wat als het nu een grap was van Tim en dat het zijn nummer niet is? Ik durf het straks ook niet te vragen aan Alex. De bus arriveert en we zoeken ons allemaal een plaatsje in de bus.

"Heb je nu eigenlijk nog naar Alex gebeld?", vraagt Ella aan mij.

"Nee, ik durf het niet. Stel dat het nu een grap is van iemand."

"Je bedoelt met die iemand zeker Tim?"

"Nee, dat bedoel ik niet." Eigenlijk bedoel ik dat wel, maar dat kan ik natuurlijk niet zeggen tegen Ella. Ze is al genoeg gekwetst.

"Het is niet erg. Je weet toch dat je tegen mij alles kunt vertellen."

"Ja, dat weet ik." Wat ben ik toch een heel slechte vriendin.

"Oké." We stappen de bus uit en lopen naar ons lokaal.

-

Tijdens de speeltijd staan we met zijn vieren aan mijn lokker en zie ik vanachter Ella, Alex naar ons toe stappen.

"Hey, meiden. Mag ik Céline even lenen, alstublieft?"

"Ja, natuurlijk mag je die lenen.", zegt Ella met een glimlach op haar gezicht.

"Bedankt."

We lopen verder de gang uit, de speelplaats op en gaan op een bankje zitten. Ik zie iedereen fluisteren en naar ons staren.

"Wat is er? Het is precies belangrijk.", zeg ik zo rustig mogelijk.

"Ik wou gewoon vragen waarom je niet hebt gebeld. Je hebt het papiertje toch gevonden?"

"Ja, ik heb het gevonden. Ik heb alleen nog niet zoveel tijd gehad en ik dacht, ik zie je toch op school dan kunnen we ineens face to face praten."

"Ah oké. Ik dacht al dat je me gewoon niet meer wou spreken." Is hij nu opgelucht?

"Ben jij al begonnen met het leren voor de examens?", vraag ik. Ik moet toch iets vragen.

"Leuk onderwerp." Ik lach.

"Maar nee, ik ben nog niet begonnen met leren. En jij?"

"Nee, ik ook nog niet, maar ik ga wel vandaag beginnen."

"Een gedreven leerling."

"Nee, ik begin al omdat Mr. Goossens heeft gezegd dat mijn punten beter moeten anders begin ik nooit zo vroeg op voorhand."

We kijken elkaar gewoon even aan en dan gaat de bel.

"Bel je me vanavond. Ik moet je iets vragen."

"Oké, zal ik doen.", roep ik hem nog na. Ik vlieg bijna naar de klas, zo blij ben ik. Ik kom in de klas aan en ga op de stoel zitten die Ella voor mij heeft vrijgehouden.