'Overenthousiaste vriendinnen'

232 16 7
                                    

Hoofdstuk 8

 Ik zit in de zitkamer van het internaat en ben helemaal alleen. De gordijnen zijn toe gedaan om de felle middagzon een beetje te verzachten. Ik heb de tv opgezet. Het programma dat ik aan het zien ben gaat over tienermeisjes die zwanger zijn, maar het niet weten. Ik vind hun reacties altijd zo grappig. Hoe kan je nou niet weten dat je zwanger bent? Hoe raak je zelfs zwanger op zo’n jonge leeftijd? Deze keer gaat het over een meisje van 15 die dacht dat ze gewoon dikker werd en het er allemaal af sportte. Ze zat op de wc met ‘buikkrampen’ en zonder dat ze het zelf besefte, had ze een baby gebaard. Ik zit me kapot te lachen. Dit is echt een goede afleiding voor mij. Even alles vergeten.

“Waarmee ben je zo hard aan het lachen?”, hoor ik achter mij iemand vragen. Ik draai me om en zie Ella in de deuropening staan.

“Met tienerzwangerschappen. Hoe kan je nu niet weten dat je zwanger bent!”, proest ik uit van het lachen.

Ella komt naast mij zitten op de zetel en lacht voorzichtig naar mij. Ik kijk bezorgd naar haar. Waarom lacht ze niet mee? Zij vindt dit normaal ook hilarisch.

“Wat is er?” Ik leg een hand op haar knie.

“Ik heb alles gehoord van Alex. Is je bult niet te erg?” Ik schud mijn hoofd.

“Hij heeft me gebeld. Hij was heel hard verschoten om je zo te zien liggen.”

“Ik heb gekust met Alex.”, zeg ik snel.

“Wat? Ben je met hem samen?” Ze begint als een klein kind te klappen in haar handen en te springen door de kamer.

“Ik denk het toch. Echt Ella, hij was zo lief!” Ik vergeet even alles en denk alleen aan Alex en mij. Ella komt naar me toe gelopen en knuffelt me zo hard dat ik amper kan ademen.

“Ik ben zo blij voor jullie! Maar hoe zit het nu met Cato en Alex? Die daten toch?” Ik schud mijn hoofd.

“Nee, dat heeft Cato gelogen.” Ella valt op de zetel met haar mond wagenwijd open.

“Wat! Dat doe je toch niet! Wat een bitch!” Ik begin te lachen. Na een tijd begint Ella ook te lachen en zitten we in een soort waas. Elke keer als we elkaar aankijken, krijgen we weer de slappe lach. Na het programma en een goede babbel lopen we naar onze kamer. Ik ga aan mijn bureau zitten en zie van daaruit het boek ‘Alice in Wonderland’ liggen op mijn nachtkastje. Het is al een tijd geleden dat ik in het boek heb gelezen, besef ik. Ik kijk in mijn Eastpak boekentas en zoek mijn wiskunde in de hoop rommel. Mijn eerste examen is wiskunde en ik wil daar goed voor voorbereid zijn. Normaal ben ik één van de beste van onze klas, maar nu dat ik de laatste 2 weken mij niet goed kon concentreren door de situatie met Alex, moet ik een paar dingen inhalen. Ik leer heel de middag door tot we moeten gaan eten en ben blij met wat ik bereikt heb. Ik ben normaal gezien niet zo’n goede student. Ik kan moeilijk bij mijn concentratie blijven en ik loop dan ook meestal in mijn eigen val. Na het eten ga ik terug naar mijn kamer en doe ik mijn computer aan. Ik open mijn Facebook en zie een berichtje van Alex.

Ik heb je horloge gevonden. Xxx

Ik haal opgelucht adem.

Bedankt! Hopelijk niet te lang gezocht? Xxx

Ik wacht 5 minuten op een antwoord en dan hoor ik het vertrouwde geluid.

Nee, het lag onder de boom... Xxx

Ik begin te lachen.

Onder onze boom? Xxx

Jep xxx 

 Ik voel aan mijn lippen. Er gaat een rilling door mijn ruggengraat. Ik had wel ooit is een keer gezoend in het eerste middelbaar. De hele klas bleef bij een klasgenoot slapen (ik weet al niet meer wie) en we gingen‘draai de fles’ spelen. Ik was eerst aan het twijfelen of ik ging meespelen. Iedereen speelde mee dus deed ik dat ook. De eerste paar beurten was ik niet aan de beurt, maar plotseling wees die fles mijn richting uit. Het zweet brak me uit. Ik was maar heel de tijd aan het hopen dat ik niet Lucas moest kussen, iedereen behalve Lucas. Er was overal in elke klas wel een Lucas te vinden. Het was zo’n jongen die geen vrienden en overal waar je zag puisten had. Ik walg nog altijd van dat beeld.

Ik draaide aan de fles en ik moet je niet vertellen naar wie die fles wees. Iedereen begon te lachen, behalve ik. Lucas lachte breed naar mij en ik kon vanaf waar ik zat gewoon de puisten zien open barsten. We stonden op en liepen naar de kamer ernaast. De deur moest open blijven zodat ze konden zien dat we daadwerkelijk kusten We gingen zitten en ik begon ongemakkelijk aan mijn nagels te frullen. Ik draaide me naar hem om en voordat ik het wist zaten zijn lippen op de mijne. Het was zo walgelijk. Hij kuste met zoveel speeksel dat ik dacht dat ik met een hond te maken had. Ik had nog nooit gekust, maar ik wist wel dat het niet zo moest. Ik krijg terug een rilling door mijn ruggengraat, maar deze keer van walging. Ik kijk op mijn scherm en zie een nieuw bericht.

Slaapwel schoonheid... xxx

Ik begin meteen te blozen. Schoonheid? Nog nooit heeft iemand mij schoonheid genoemd, behalve dan mijn papa, maar dat telt niet.

Slaapwel... Xxx

Ik sluit mijn Facebook af en ga op mijn bed liggen. Ella, Babs en Lauren komen de kamer binnen en discussiëren uitgebreid over wie de knapste is in Twilight. Edward of Jacob?

“Edward.”, zeg ik zelfverzekerd.

“Zie je wel!”, roept Babs blij tegen Ella en Lauren.

“Toch nog iemand die een beetje verstand heeft.” Ik begin te lachen. Hierover discussiëren we nog even en daarna gaan we elk in ons eigen bed liggen. De ene op haar computer, de andere een boek lezend… Ik pak het boek ‘Alice in Wonderland’ van mijn nachtkastje en begin te lezen. Als ik lees, zit ik echt in de wereld van het personage. Ik probeer me in hem/haar gedachte gang te plaatsen en probeer te voelen wat het personage voelt. Ik ben een echte lezer. Als ik de tijd had zal ik elke dag lezen, maar die tijd heb ik helaas niet. Het is al snel 1 uur en ik ben nog maar de enige die wakker is. Ik slaag het boek toe en val onmiddellijk in slaap.

Hallo iedereen!

Ik wil jullie allemaal een heel gelukkig nieuwjaar wensen! Ik hoop dat jullie allemaal een goed jaar tegemoet gaan en dat jullie gezond en gelukkig blijven! Ik wil ook nog is iedereen bedanken voor wie mijn boek blijft lezen! Dat betekent heel veel voor mij! En nu gaan we allemaal nog goed feesten! Maar niet te dronken he! ;-)

Groetjes

Cleopatra

Love, Happiness & Challenge (VOLTOOID)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu