Chapter eleven - Forget

113 6 3
                                    

Forget

"Pinsan nakaka-move on ka na ba? Wala pang 1 year ha!"

"E siya nga, kami pa"

"Iba ka sa kanya dwayne" pssh.

"Ano pala kelly? Masama ba magsaya at isa pa Hindi pa naman kami ni jackie. mahal ko parin si jack. Hindi ko naman siya kayang palitan agad gaya ng ginawa niya"

"PA?! So may chance. Dwayne daryll paalala ko lang sa'yo na hindi pa talaga natin alam yung totoong reason ng break-up niyo. Ano pala yung kay dale? Hindi ba parang galing kay jackey sophia yun?" Nandito kami sa bahay ngayon. Free day. Three months na mula magpasukan. Three months mula ng makilala ko si jackie, three months na lagi kaming magkasama at ten months mula ng magbreak kami ni jack nine months na di ko sya nakikita at nakakausap.

Masaya na siguro yun kung nasan siya.

"Anong gusto mong gawin ko Kelly? Hintayin yung dahilan niya bago ako mag move forward sa pang iiwan niya?"

Pipilitin ko na rin na magsaya at kalimutan sya. Mag 1-1 year na oh. Eto pa rin ako. Di pa nakaka move on.

"Nak! Si dale nandito na" sabi ni mama. Kaklase rin namin si dale. Mag-kaibigan na talaga kami. Mamaya lang. Pupunta na rin yan dito si jackie.

Umakyat si dale dito sa kwarto at feel at home yan kaya binuksan ang xbox ko at naglaro. Fine. Umupo ako sa tabi niya at kinuha ang isang Joystick

"Oy guys saglit lang! Kukuha lang ako ng pagkain" sabi ni kelly bago lumabas ng kwarto at bumaba.

"Masaya kana ba dwayne? Sana Oo. Malapit na. Konting tiis pa. Nagtitiis ka nga ba? Pero ayos lang. Kasalanan ko naman e. Siguro this is the last time. I won't bother you anymore. You can forget me now. Pagbibigyan na kita. Sorry kung naging selfish ako. hindi na ko magpapakita sa'yo. Kahit bumalik ako. Thank you so much for everything and for your message. This is my answer. Thank you for greeting me. It was fine dwayne. Hope you really wouldn't forget me. I shouldn't be stress but how can I not when you're too far away from me? Knowing that there was a big possibility that I can't survive this. Knowing that you should replace me to someone else on your heart. Am I too selfish? Or because I just really don't like you to get more even hurt when I am not able to survive this. I don't know what scares me the most. That i will leave you hurt or that I will still love you when you were already inlove to someone else But dwayne there was only one thing I don't want you to forget. That I love you and I always will. Goodbye, dwayne"

"W-what was that all about?" Teka? Ano na naman 'to?!

"Ano pare? Laro na nga tayo. Ano bang maganda?" Pagkausap sakin ni dale na parang.

"Dale Wag mo na kong pahirapan. Nagkakausap ba kayo ni jack?" Medyo pasigaw ko na sabi kay dale.

"Ha? Bro. Ano bang sinsabi mo?" Napupuno na ko.

"Wag na tayong maglokohan dito dale please lang. Ano bang kasalanan ko sa'yo? Wag mo na akong pahirapan"

"Wala akong alam okay? Ano bang pinagsasabi mo ha dwayne? Kung hindi mo naiintindihan, mas ako. Di mo ba alam na natatakot ako sa twing tatanungin mo ako kung ano yung pinagsasabi ko? Hindi na nakakatuwa yang imahinasyon mo dwayne" ano pala ako baliw? Yung mga sinasabi ko. Baliw pa ako ganun.

"P-per-"

"Dwayne pwede mo naman sabihin agad sakin kung ayaw mo akong kasama Hindi ganyan pa ang iniaasta mo"

"S-sorry dale" siguro nga nababaliw lang talaga ako.
Siguro nga ang hirap niya talaga kalimutan. Siguro nga.

"Guys. Dito na din si Santos" sabi ni kelly na may dalang pagkain at pumasok sa kwarto kasama si jackie.

"Why do you keep on calling me santos? Do not be intimidate. You can call me jackie from now on kelly"

"Wala kang pake. Ayaw kong tawagin kang jackie. Kasi hindi ko gusto para sa'yo ang pangalan na yun. Santos ka. Santos" sabi ni kelly habang ginagaya yung salita ni jackie.

"What's the matter with you? I just wanted to be your friend"

"Well, who the hell cares?"

"Mauna na nga ako" sabi ni dale bago lumabas na.

"Kelly enough please" sabi ko.

"Bakit ako dwayne? Kasalanan ko ba kung maarte sya?! Edi magsama kayong dalawa! Nakakapikon! Wait dale, sabay na'ko sa'yo" nilapag niya yung pagkain bago lumabas kasunod ni dale.

"Kelly, wait" sabi ko ng maabutan ko sya sa baba. Nauna na yata si dale lumabas.

"Wag mo akong susundan dwayne. Alam mo yung nakakainis sa'yo minsan. Ikaw na 'tong sinasamahan, Ikaw na yung tinutulungan, Ikaw pa yung parating galit! Isipin mo rin yung iba! Hindi yung nararamdaman mo lang. Bakit ba umalis si dale ha?"

"pinagpipilitan ko daw na sinasabi niya yung mga bagay na hindi naman"

"Yun lang ba?! Dwayne minsan kasi nagiging makasarili kana! Lalo pa nung nakilala mo yung puro pacute na puting daga nayun! Nag iba ka! Palagi kanang hindi natutuwa kung ano ako. Galit ka pag nagiingay ako--"

"Yang pagpigil ko lang ba sa pagiingay mo yang issue mo?"

"Hindi. Gusto mo lahatin ko?!"

"Oh ano?"

"Iniiwan mo na ako minsan at diyan ka sama ng sama sa puting daga nayan na puro paganda at kaartehan lang ang alam! Kinakausap mo lang ako pag nasa mood ka. Kung nandito lang si jack"

"E wala nga siya diba?!"

"Kita mo na! Ngayon kaya mo na syang ganyanin"

"Bakit mo ba siya dinadamay dito kelly?"

"Pinapagtanggol mo pa? Osige magsama kayong dalawa. Siya na lang rin gawin mong pinsan. Wag na wag mo na akong kakausapin" umalis si kelly at hindi ko na siya pinigilan.

"S-sorry dwayne. I didn't want this to happen"

"Anak, what happened?"

"Wala ma, umalis lang sila kasi boring daw" dahilan ko. Alam kong di maniniwala si mama sa palusot nayun pero di na siya nagtanong

Want You Back (JulNiel)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon