LIESHA'S POV
*Brandenburg's house*
*ding-dong*
Tita- "L-liesha?!"
Ngumiti lang ako sa kanya. Pinapasok naman nya kami.
LL- "Tita, pwede po ba tayong mag-usap-usap kasama sina MM at Tito?"
Nagnod lang sya tapos tinawagan nya si tito at pinababa si MM. Awkward nga nung nagkita ulit kami. Ang tatahimik, as in.
After 30 mins. ay dumating na rin si tito or should I say Dad. Nagtipon kaming lima sa sala.
LL- "First of all, I wanna say sorry to all of you. Ako po ang may kasalanan ng lahat. Ako ang nagpaalis sa inyo tito sa trabaho. Kasabwat ko rin si Pat para masira ang relasyon nila--"
Hindi na ako pinatapos ni Dad. Niyakap nya ako at dun na ako nagbreak down. First time kong yakapin ng ganito ng tunay kong ama.
Dad- "I am sorry anak."
MM- "Anak?"
Kinalas ni Dad ang yakap.
Dad- "Ako ang may kasalanan ng lahat ng ito. Oo, kapatid mo MM si Liesha. Anak ko sya."
MM- "How--?"
Dad- "May nangyari samin ng Mommy ni LL bago kami maghiwalay. Naging kami dahil sa kagustuhan ng mga magulang namin pero sa huli iniwan ko lang ang ina ni LL. Si Alfred ang naging ama-amahan nya. I'm so sorry LL."
LL- "Okay na po ako. Gusto ko lang po sanang magpaalam sa inyong lahat."
MM- "B-bakit? Kakaayos lang natin ng problema ah?"
Ngumiti ako sa kanya at sinabing...
LL- "Gagawin ko po ito para sa sarili ko. Magbabalik po ako after 4 years. Sana po maunawaan nyo ako."
Jaz- "Pero pano si Miguel? Iiwan mo sya?"
LL- "Sino namang nagsabi na maiiwan sya? Actually kasama ko syang magcocollege pagkatapos nya ng 4th year. Home study nalang diba ako? Hehe."
Niyakap ako ni MM.
MM- "Mag-ingat ka dun ha! Promise me bestfriends slash sisters pa rin tayo. *smile*"
LL- "Bestfriends."
~~~~~~~~~~~~
10 years later
(A/N: OA ba ang fast forward? Hahaha)
MISHA'S POV
Mitch- "Mama, naiinis po ako sa matabang classmate namin. Lagi pong inaagaw ang baon ko eh! Huhuhu"
Lara- "*rolled eyes* And tita mommy, Mitch is so weak! Di man lang po naghigante eh! Yuck."
Si Mitch ang 5years old baby girl namin ni Jaz. Oh yeah, ang gurang na namin. Hahaha at yang si Lara ang anak nina LL at Migs. At sa kinamalas-malasan, di sya nagmana kay Miguel ng kabaitan. Joke ^_^V
Mitch- "Pero sabi ni Mama, masama daw ang maghigante eh."
Lara- "You're such a loser Mitch!! Nagpapatalo ka sa baboy na yun? Yuck-Yuck-Yuck!"
MM- "*chuckle* Baby Lara, tama si Mitch. Masamang maghigante. Okay lang na lumaban pero wag kang magtanim ng galit dyan sa puso mo."
LL- "Revenge is just for loser and it always result for failure. Right Misha Mick?"
MM- "You're right LL hahaha"
Lara- "Fine-fine! Di po ako magrerevenge pero sabi ni Dadudz magpipicnic tayong lahat. Ako, si Mitch, si Mommy, si Tita Mommy, si Dadudz at si Papa Tito!"
Mitch- "And don't forget Lala ang Pappy! Yehey!"
Di natin maiwasang magkaroon ng poot sa puso natin pero nasa sa iyo na lang yun kung paparayain mo ba ang galit mo o magpupumilit na maghigante pero sa huli ikaw pa rin ang talo. Kaya mas magandang tanggapin nalang at magpatawad. Tandaan natin na sa bawat pagsubok mas makakabuting di natin hayaan na mapuno ang kalooban natin ng poot. Sa bawat betrayal ay katapat ang acceptance at dun mo matututunan ang forgiveness na magli-lead satin sa happy-ever-after.
-END-
BINABASA MO ANG
Betrayal and Acceptance
Novela JuvenilWhat would you feel if someone that you love betrayed you? How could you trust them again? Would you sacrifice your happiness for the sake of others?