KEIRA

Chapter 10: Who, What, Why

Third Person's POV

Sumugod na yung mga bagong dating na kalalakihan. Palitan sila ng suntok at sipa, ang iba nman ay agad na bumabagsak. Medyo pagod na sila Lander kay napupuruhan din sila ng kalaban. Prenteng nanunuod lang si Ruth na parang sinusuri ang bawat galaw ng grupo nila Lander. Alam niyang kanina pa siya sinusundan nila.

Sa kabilang banda hindi makapag focus si Hiro, nababahala siya na baka may sumugod kay Ruth at masaktan eto. Pasulyap sulyap siya sa gawi neto kaya di niya minsan namamalayan ang mga pag suntok ng kalaban.

"F*ck" hiro cussed. Napuruhan kase eto ng may biglang humampas ng bat sa kanya. He stood up. Ilag, yuko and then he throw a powerful punch. Nawalan nman agad ng malay yung kalaban niya. Hindi gaano kalakasan ang kalaban nila pero dahil sa napakadami neto ay medyo nahihirapan silang mapatumba lahat

Ilang minuto ang lumipas, Konti nlang yung natira. Isa sa mga kalaban nila ay palihim na naglabas ng patalim. Humakbang at naglakad ito sa direkyon ni Ivan na nakatalikod at busy sa pakikipagsuntokan. Napansin nman eto ni Ian but he is a bit far from Ivan.

"IVAN WATCH OUT! BEHIND YOU!!"

Ian shouted ng nakalapit na ang lalaking may hawak na patalim at akmang isasaksak kay Ivan.

Ivan turn around quickly. Napahinto ang lahat dahil sa nangyari. Their eyes become widen.

"Aaaahhhhh!" daing ng lalaking may hawak na patalim at nabitawan ito. Nakakatitig sa kanyang kamay na nagdurugo at may nakatagos na dagger.

Bago pa niya masasaksak si Ivan ay biglang may nagbato ng dagger sa kanya. Lumingon sila sa pinaggalingan kung saan binato ito. They saw Ruth slowly walking in their direksyon.

"How long are you all gonna play? This is boring" malamig na saad neto. Nakaramdam nman ng takot yung natirang kalalakihan.

"Should i help you end this?" then she pull another dagger. Lander's group can't utter a single word. They are still shock, well sort of.

"I'll be kind just this once" dagdag niya at tinignan yung natitira. "I'll count up to 5. Run or Die"

"1"

"Waaahhhhhhhhh!" sigaw nila at kumaripas ng takbo, iniwan yung mga kasamahan nilang walang malay na nakahandusay

"Tsk. Cowards" usal ni Ruth. Bigla nman niyang binalingan si Hiro na may mga pasa sa mukha

"Take" tawag niya rito

"W-what?" nauutal na sagot ni Hiro.

"Let's go home" tumalikod na siya at naunang maglakad.

-----

Take's POV

I don't know how many times I gulped. I know I am strong, I rank 2nd but this is the first time I feel afraid of someone. I can't even believe that of all people kay Zephy pa ako nakaramdam ng ganeto. How come she has dagger? Ninja ba siya? O gangster din?

"Why are you and your group following me?" tanong niya. Hindi ko nman alam ang isasagot ko.

"Ah.. Eh.. Ano--" shit! What to say?

"Tsk. Forget it" sabi niya. Naman eh..

Humiwalay ako sa kanila Andrei kanina. Ruth was scary and amazing at the same time. Halos mamatay kami sa pakikipagbugbogan kanina tapos siya nagsalita lang tumakbo na yung kalaban..

Pero bakit parang ibang tao siya? Hindi ko na siya kilala..

"Who are you?" lakas loob kung tanong sa kanya..

"...you've changed a lot" dagdag ko. She just look at me, blankly.

"Do you really want to know?" seryoso niyang tanong.

'Of course I want to know, badly' But hindi ko masabi sa kanya. A part of me is scared.

"I am Zephy" sabi niya at sumakay sa kanyang sasakyan

Naiwan nman akong nakatayo. She is Zephy. But the way she said her name... Argh! EWAN!

-----

*knock knock knock*

"Come in"

Pumasok ako sa library ni dad. I'll ask her about Zephy. I am confuse and curious

"Dad" sambit ko. Nag angat eto ng ulo.

"What happened to you?" he ask. Napatigil nman siya sa kanyang ginagawa.

"May gulo kase dad saktong napadaan kaming lima kaya nadamay" well, Dad didn't know that we are gangsters. "May itatanong sana ako Dad"

"Ano yun?" siya at sumandal sa pagkakaupo.

"What happened to Zephy Dad? Bakit nagbago siya bigla? Bakit iba ang ginagamit niyang pangalan?" sunod sunod kong tanong sa kanya. Gusto ko talagang malaman

Narinig ko ang malalim niyang bunyong hininga. "Gusto mo ba talagang malaman?" seryoso niyang tanong

Bakit pareho sila ng sinasabi ni Zephy? Syempre gusto kong malaman, sino bang hindi

"Yes" tanging sagot ko.

"What happened to her? Well she changed. Why she changed? That is because of what happened 7years ago" yeah.. I'm aware of that incident.

"...and to why she used Ruth Gomez, i don't really know the details. Ayaw niya lang sigurong malaman ng iba na isa siyang Ferrante" pagpaliwanag niya. But i know may hindi pa sinasabi si Dad

"May dapat pa ba akong malaman Dad?" i look at him directly in the eye

"Ask Zephyrine. If you think handa kang malaman ang lahat i'm sure sasabihin niya sa'yo" sabi niya

Nagugulohan ako. Ano ba ibig sabihin niya? Malaman ang lahat? Ano ba ang dapat ko pang malaman?

"...besides, ikaw lang ang naging kaibigan niya" dagdag niya at ngumiti ng makahulugan.

May iba pa akong tinanong kay Dad. Sinabi niya nman sa akin ang mga nalalaman niya. But i really had this feeling na may hindi siya sinasabi.

Palabas na ako ng biglang magsalita si Dad na mas lalong nagpagulo sa utak ko.

-----

Hiro's Dad POV

Alam kong nagugulohan ang anak ko ngayon. Hindi ko alam kong mananatili pa ba siya sa tabi ni Ruth pagnalaman neto ang katauhan neto. I am fully aware that she is Keira. She is an assassin.

Alam ko rin na gangster ang anak ko. Silang lima. Kung bakit ko alam? Dahil ako ang namamahala sa Underground na hindi alam ni Hiro.

At kung paano ko nalaman ang tungkol kay Ruth? Dahil i work under Mafia Ferrante na hindi din alam ng anak ko

Nagsalin ako ng alak at uminom. Alam kong mahalaga sa kanya si Ruth, pero matanggap kaya niya na isa itong mamamatay tao?

"I'm sorry son, but this is not the right time for you to know about Ruth

and the Mafia"

*****

Ano kaya nangyari 7years ago?

I'm really trying my best to make this story exciting. :)

Unti-unti kong e re-reveal ang sekreto ni Zephy.

Thanks for reading! :)

-Channy