KEIRA

Chapter 28

A/N: Guys! For the next 2 chapters ay ang childhood memories nila Hiro at Zephy.. :D

-------

Ferrante's Mansion. Philippines

Nagkusot ako ng mata ng magising. Nakatulog ako dito sa car ni Daddy. I remember, nakikipaglaro ako sa mga katulong sa bahay ng tagoan then dito nagtago. Medyo inaantok pa ako ng makababa.

"Yaya I'm here." tawag ko while kinukusot ang mga mata

"Yaya.." tawag ko ulit kay yaya pero hindi siya sumasagot

Palinga-linga ako sa paligid. Eh. Hindi na ito yung bahay namin. Tumingin ulit ako sa kotse, kay Daddy yun sigurado ako.

Nagsimula na ako maglakad para hanapin si Daddy.

"Daddy!... Daddy!" naglalakad ako sa malaking bahay habang tinatawag si Dad

Sa kalalakad ko ay naligaw ako sa isang lugar na puno ng mga halaman at bulaklak. Sa unahan ay may puno na may bahay sa itaas. Lumapit ako at umakyat. Ang ganda. yung hagdan paikot sa katawan ng puno

"Hellooo!?" meron kaya tao dito? Kumatok ako sa pinto at pinihit yun. Binuksan ito ng malaki at tsaka pumasok.

"Uwaaa~ Sugoi" Napa wow ako, ang ganda naman dito. May duyan pa dito sa loob. Lumapit ako at isa-isang tinignan ang mga gamit na nakasabit. Sino kaya may ari neto? Kakainggit naman, sasabihin ko kay Daddy pagawa din ako.

"Who are you?"

"Ashimahsynamdkh" i mumbled ng marinig kong may nagsalita sa likod. Napahawak ako sa dibdidb, magugulatin ako eh

"Konichiwa!" bati ko sa batang babae while naka smile.

"Get out"

Napasimangot ako ng pinapalabas niya ako. Ang mean niya.

"Ikaw may ari neto? Nakita mo Daddy ko?" hinahanap ko pala si Dad

"Get out" paalis niya ulit sa akin

"Waaahh~" nagsimula akong humikbi. Ang bad nman niya

"Hey. Don't cry.. You can stay"

Tumigil ako at tinignan siya ng nakangiti. Pinunasan ko yung luha na lumabas sa mata ko kanina. Napakaiyakin ko din kase

"I'm Takashi Hiro. Ano name mo?" tanong ko sa kanya habang ngumingiti pero hindi niya ako sinagot. Nilagpasan niya ako at umupo sa may duyan. Sumunod ako at tumayo sa kanyang harap

"Hey ano pangalan mo?" bakit ba ayaw niya ako sagutin. Dahil hindi niya ako pinansin ay nag mukmok ako sa gilid

"Zephyrine"

Eh? Agad ako lumingon sa kanya at patalon nalumapit

"Hello Zephy~" Hindi siya ulit nag salita. Tinignan niya lang ako saglit at nagbasa ng comic book

"Sugoi~! Nagbabasa ka pala din niyan" excited kong sabi

"Uyy.. Patingin ako~" tumabi ako kanya. Pareho kaming nasa duyan. Sumiksik talaga ako sa tabi niya. Hehe