Chapter 31

3.7K 109 40
                                    

Zephy's POV


I'm in my secret room at nakaharap sa laptop ko. I reviewed all the information I gathered e dagdag na rin ang mga information's na binagay ni Ian sa akin tungkol kay Jackson Albert. I lot of things happened that i forgot the main reason why i enter the Academy. Marami na akong oras na nasayang.

Kumuha ako ng papel at ballpen para e sulat ang mga key word at ang koneksyon neto sa target ko

I startet writing his name, Albert Jackson at binilugan ito. Sa baba ay ang nagngangalang "Martin" na ayon sa impormasyon ni Ian ito ang recruit kay Jackson. Sa kabila ay ang pangalan ng pharmaceutical kung saan lagi niyang pinupuntahan. Pagkatapos ay nag guhit ako ng mga linya at ikinonek sa pangalan niya. Sa itaas ay ang pangalan ni Dr. Doofenshmirt, na ayun kay Dad ay posibleng may kaugnayan sila sa target ko, gaya sa iba ay ikinonek ko ito sa pangalan ni Jackson at ganun na din ang ginawa ko sa ibang mahahalagang impormasyon.

Wala akong pinalampas na impormasyon na makakatulong sa paghahanap ko kay Dr. Doofenshmirt. I'm into a deep brainstorming when i noticed something. Kinuha ko yung isang folder at inilabas lahat ng documents doon. Iniisa isa ko itong tinignan. Ng wala akong makita ay humarap ako sa laptop at tinignan ulit ang ibang informations.

Napa isip ako ng malalim. Wala sa sarili kong pinaglalaroan ang hawak na ballpen at then point it on the Pharmaceutical and to Doofenshmirt.

Right. Something is missing. There's no specified name of the owner of the Pharmaceutical. Hindi ko ito makita. Malakas ang kutob that there's a connection between them.

Napadako ang tingin ko sa nakasulat na pangalan ni Doofensmirt. Naikuyom ko ng mahigpit ang aking mga kamay. Lahat ng galit, poot at paghahangad na mapatay sya ay unti unting lumalabas sa aking sistema. Biglang lumitaw ang isang imahe sa aking isipan na mas nag pasiklab ng aking galit

"Aggghh... Agghhh" napahawak ako sa mata ko ng kumirot ito. Ang konting kirot ay unti unting sumasakit. Napakasakit neto na para bang dinudukot ang aking mata. Napahiyaw ako dahil sa matinding sakit at kirot na naramdaman


Tumayo ako at dali daling pumunta sa isang maliit na refrigerator. Nag simula ng manlabo ang aking paningin. Nakatabon ang isa kong kamay sa aking kanang mata, habang hinahalungkay ng kaliwa kong kamay ang aking gamot.


"Ahhhhggghhh." hiyaw ko at matinding hinawakan ang kanang mata. Parang mahuhulog ito o dinudukot. Kahit pman ganun ay hindi ako nag padaig sa matinding sakit na nararamdaman. Ng mahanap ko ang gamot ay dali ko itong ininom.


"Aggrhhh..Ha. Ha.." i fell on the floor. Cathing my breath and still feel the pain in my right eye. Pero madaling tumalab ang aking gamot kaya naramdaman kong naiibsan ang sakit neto. Nakatingin ako sa ceiling na medyo malabo pa sa aking paningin. Bago paman ako mawalan ng malay ay may isang imahe na nman akong nakita. Mukha ng isang lalaki na hindi ko kilala..

----




"Zephyrine...where are you?" nakakapangilabot na tawag niya sa akin.

Nanginginig akong nakatago sa ilalim ng mesa. Tanging paa ng isang lalaki na may dalang baston aking nakikita.

"Come out come out little girl."

Pigil na pigil ang aking hininga at hikbi. Natatakot ako ng husto. Ayoko bumalik doon, gusto ko na umuwi.. Mommy.. Daddyy..

KEIRATahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon