lost [muke af] PL

1.1 - luke

1.1 - luke

Luke'a boli oko, tak jakby ktoś go uderzył, ale sprawdził już przynajmniej trzy razy i niczego dziwnego nie zauważył. Próbował tego nie dotykać, ponieważ wtedy odczuwał większy ból, ale mógł to prawie zignorować, kiedy się martwi. Luke nie wie, co spowodowało, że boli go oko i boi się, że może być chory. Zdecydował, że najlepiej będzie, jeśli powie o tym swojej mamie.

Luke szuka Liz w ogrodzie, która sadzi właśnie kilka roślin. Podchodzi do niej ostrożnie upewniając się, że nie nadepnął na żadne nasiono lub rozrzucone kwiaty.

"Hej, mamo?" Luke woła cicho, co spowodowało, że Liz odwraca się i patrzy na niego z małym uśmiechem na twarzy.

"Tak?"

"Mamo, moje oko." wskazuje na swoje lewe oko. "To bardzo boli."

"Pochyl się." poprosiła, a chłopak posłusznie jej posłuchał. Przyjrzała się, lecz niczego nie zauważyła, co spowodowało zmieszanie na jej twarzy.

"Tutaj nic nie ma, skarbie." powiedziała, ale Luke o tym wiedział.

"Ale to strasznie boli." jęknął próbując się nie krzywić, kiedy jego oko zaczęło drgać.

"Luke, biłeś się z kimś? Wiesz, że możesz mi powiedzieć o wszystkim." powiedziała wzdychając, gdy zdjęła swoje gumowe rękawiczki.

"Nie, mamo, to po prostu boli! Bez powodu!" Luke prawie krzyczał.

"Nie używaj do mnie takiego tonu, Lucas" Liz skarciła go. "Teraz, wejdź do środka, przyjdę do ciebie za minutę."

Luke robi to, co powiedziała jego mama i, gdy wchodzi do środka domu, natychmiast udaje się do łazienki, żeby zbadać swoje oko. Zrobiło się trochę czerwone, ale ledwo zauważalnie. Kiedy widzi, że Liz zbliża się do niego, natychmiast pokazuje jej lekką zmianę w kolorze. Nałożyła mu trochę kremu wokół oka starając się nie ranić go zbytnio.

Gdy Luke idzie do swojego pokoju, aby pobawić się super-fajnymi figurkami Spierdman'a, zapomina o bólu, ale kiedy leży w łóżku tej nocy, psychicznie odczuwa swędzenie. Następnego dnia, kiedy się budzi, zauważa duże podbite oko.

-

to są dopiero początki i pokazywana jest ich osobna historia, kiedy dorastali, więc akcja rozwinie się bardziej dopiero jak będą starsi. nie chciałabym, żeby ktoś się już teraz znichęcił, bo to opowiadanie jest dobre.