Courting My Bad Boy (COMPLETE)

Chapter 18 : Romance

Chapter 18

Romance

Pagdating ng hatinggabi ay hindi agad ako nakatulog ng gano'n kabilis. Hindi mawala sa isip ko kung bakit ako napunta sa ganitong sitwasyon. Bukas ay panibagong araw ang gagawin ko.

Nagsimula lang naman ito sa isang desisyon na hindi ko pinag isipan ng mabuti.

Hindi ko alam kung saan ito tutungo. Hindi ko alam kung saan papunta ang desisyong ito.

Kinabukasan ay maaga akong pumasok. Pakiramdam ko ay tumatawid ako sa lubid. Na kaunting maling lakad ko lang, ay mahuhulog ako. Hindi ko alam kung saan ako kakapit. Hindi ko alam kung ano ang uunahin ko.

Ang galit na meron ang kapatid ko kay Azron. Or, ang kagustuhan kong maging maayos ang buhay ko.

Ang gusto ko lang naman ay maging maayos ang buhay ko. Hindi ko na gustong bumalik sa dating ako.

Alam ng lahat kung paano ako dati. Alam ng lahat kung paano ako nagbago.

Napagpasyahan kong pumunta na lamang ng library. At least kahit man lang do'n ay kaya kong hindi isipin ang lahat.

Nang nakaupo ako ay nilabas ko ang aking libro at nagsimula na akong basahin ang pahinang kailangan kong i-review bago ang exam.

Habang nagbabasa ako, ay walang pumapasok sa utak ko kundi ang padalos dalos kong desisyon nitong nakaraang buwan.

"Mag isa ka naman ngayon," Napa angat ang tingin ko sa aking katabi.

I know that it was Azron.

Hindi ko siya pinansin. Ginawa kong dahilan ang libro para hindi siya pansinin.

Umupo siya sa kabilang upuan. Ngayon ay magkaharap kami.

Sinimangutan ko siya at hindi na ulit pinansin.

"What about our deal, then." Aniya sa mababang tono.

Hindi ko pa rin siya pinansin. Ipinatong niya ang kamay niya sa librong binabasa ko. Just enough to get my attention.

"Our deal, remember? Or, have you forgot?"

Inirapan ko siya.

"Alright, pero puwedeng huwag muna sa ngayon? I still have so many works to do."

"Is that so?"

Inirapan ko siya at nagpatuloy na ako sa paglalakad.

"Hey,"

Hindi kita papansinin. Hmp! Bahala ka diyan. I already told you.

"Stop disturbing me. I'm busy studying."

"I just want to have lunch with you. It's lunch time."

Saglit kong pinasadahan ng tingin ang aking wrist watch.

"Ikaw rin, baka gutumin ka.."

And it's already 12:30 PM.

"Alright. You win. Hmp." Nilingon ko siya. I saw a ghost of smile at agad rin nawala nang nahuli niya akong nakatingin sa kanya.

Hindi ko na lang pinansin iyon. Or is it just my imagination?

Nauna akong naglakad palabas ng library. Nakasunod lamang sa akin si Azron.

"Saan tayo kakain, kung gano'n."

Nilingon ko siya. Hindi naman siya nagsalita at nagpatuloy na lang ako sa pagsunod sa kanya.

Okay. Hindi niya talaga ako papansinin.

Nasa parking area na kami ng nang huminto siya sa tabi ng kanyanh sasakyan.

Alam ko kung ano ang sasakyan niya. Naka ilang ulit ko nang nakita ito.

"Get in the car," lumakad siya at binuksan ang pinto sa driver's seat.

Hindi man lang nag abala na ipag bukas ako ng pinto! Hmp! What do I expect from him? To be a gentleman just for this day? Nah. In my dreams, maybe.

I silently slid on his car. He was silent the whole time. As for me I am aware that maybe this is part of his plan.

We have the same plans for each other. And that maybe he was so careful with his every move towards me.

As we heading to our destination, I don't know where. I was silently watching him.

Naramdaman niya siguro ang mga sulyap ko sa kanya kaya nagsalita na ito.

"We were going to eat lunch, don't hope too much in this. And this is not a date. But you owe me a date."

What? I owe him a date?! Is he crazy? Oh God! He is full of himself!

Wala sa sarili akong pumayag.

Huminto ang sasakyan niya sa isang restaurant. In all fairness, he have a taste on picking a nice restaurant.

I bet he brings many of his girls in this fancy Restaurant.

Azron, in his own calibre, is an ultimate bad boy and a heartthrob. No one girls would say no for him.

Pumasik kami sa Restaurant and just in time para tanungin kami sa aming orders.

Hindi na ako tinanong ni Azron kung ano ang gusto ko.

Basta na lang niya sinabi sa waiter kung ano ang io-order namin.

I just let him do the rest.

Inilibot ko ang tingin ko sa Restaurant.

"So, how is it."

"Ang alin?" Binigyan ko siya ng confusing look.

"The plans? On courting me? How was it? Do you have plans already?"

Oh come on! Is he pressuring me? I guess he's not.

Dumating ang orders namin at tahimi kaming kumain. Hindi ako masyadong nakakain ng maayos. I am bothered on the way how he looked at me. It's like something off.

"What?"

Pinandilatan ko siya.

Pansin ko na nangiti siya.

"Are you a kid? Ang kalat mo kumain."

Huh? Ano raw?

Kinuha niya ag tissue malapit sa akin at inilapit iyon sa aking bibig.

My heart literally skip a beat by his sudden moves.

"W-What... are you doing.."

"Wiping out."

"T-Thank you."

Parang wala lang nangyari pagkatapos niyang gawin iyon. What the hell is wrong with my heart! It beats faster than a normal heartbeat. It's like a race!

Hindi ito maganda.