The Deal of Love (RaStro)(AnneRylle) Lesbian Romance

Chapter XX - Anne

ANNE's POV

I'm feeling devastated sa narinig ko... January 7, 2011 ... at ang aksidente sa Quezon Ave... Rhian was 14 years old back then...

Ang taong nagligtas kay Rhian... maaari nga kayang ang Mommy ni Glaiza...

Panu kapag nalaman nya ito kakamuhian nya ba ang kapatid ko...

*Flashback 4 years ago*

Sa Van...

Papunta kami sa Quezon Circle para maglibot... ng bigla na lang may nag overtake sa kotse namin... nag gitgitan ang mga kotse...

Natakot ako kaya niyakap ko si Rhian...

Hanggang sa nagbanggaan ang mga Kotse... halos tumilapon ako sa labas...dahil sa impact... tatlong kotse ang magkakadikit...ako nasa labas na nito...sugatan at masakit ang paa...

Isang babae ang lumapit sa akin... naka earphones sya...

WOMAN: Iha... wag kang mag alala hah...meron ng tulong para sayo...

ANNE: Ang kapatid ko po...na..sa lo...ob ...pa....

Ibinigay ako ng babae...sa isang rescue officer... naaninag kong tinutulungan nya ang kapatid ko... nagkamalay ang kapatid ko habang hinihila nya...

Ngunit ang sumunod na nangyari ang di ko inaasahan...nagliyab ang kotse... habang malapit pa ang babae sa aksidente... at sinigawan nya ang kapatid ko...

WOMAN: Iha tumakbo ka na...Ahhhhhhhhhhh

Nilamon ng pagsabog ang babaeng yun... nawalan ako ng malay na ang tanging nasisilayan ay kinuha na kami ng mga personal doctors at rescue officers...

Nabuhay si Rhian dahil sa babaeng yun... hinanap namin sya ngunit walang makapag sabi kung sino yun...

*end of flashback*

Ngayong nauungkat ang nakaraan... nangangamba akong si Rhian nga ba ang kinamumuhian ni Glaiza...

Paano na silang dalawa...

Sobrang masasaktan ang kapatid ko...kapag nakita nya ang galit ni Glaiza...

RHIAN: Ate...hello...ate...

ANNE: Ohhh Rhian...

RHIAN: Kanina ka pa natutulala dyan... simula ng umalis tayo kina ate karylle ganyan ka na...

ANNE: Ahhhh wala ito...medyo stress lang...

RHIAN: Stress? Nag iisipi ka ba ng mga idadagdag sa kasal mo...

ANNE: Ahhh hindi naman...nga pala Rhian...

RHIAN; Ano yun Ate!

ANNE: Malapit na ulit ang January 7

RHIAN: Uhhh.... Oo nga eh...

ANNE: Alam mo bang birthday ni Glaiza yun...

RHIAN; Huh...talaga... birthday ni Lablab...

ANNE: Oo... birthday nya yun...

RHIAN; Ohhh gosh ... ilang days na lang ang preparation ko para surpresahin sya...at least may mga reason pala para i-celebrate ang date na yun...

ANNE: Rhian... Paano kung...yung babaeng nagligtas sayo...merong pamilya na kinamumuhian ang taong dahilan ng pagkamatay nya...

RHIAN; Ahhhh...kung meron mang ganun...I will feel guilty ...ni hindi man lang ako nakapag pasalamat sa kanya...

ANNE: Anong mararamdaman mo kung sakaling makaharap mo ang pamilya nya...

RHIAN: Unang una hihingi ako ng tawad... at kung galit man sila sa akin...tatanggapin ko... bakit mo nga pala natanong ate...

ANNE: Ahhh wala naman... so ok na ba mga gagawin natin mamaya sa New year party...

RHIAN; Oo naman noh.... Namiss ko na nga si Lablab eh...unang celebration ko with her...

ANNE: I'm glad Masaya ka Sis...

RHIAN; Of course dahil yun kay Glaiza ...ang saya saya ko...

Ang mga ngiti ng kapatid ko wag sanag mawala ito...pakiusap...wag naman sana...

Dumating na sina Karylle at Glaiza...

Magcecelebrate kami ng new year together...

Si Glaiza at Rhian nasa garden... ang sweet nila tingnan...sinasayaw pa ni Glaiza si Rhian...

Sana di mawala ang ganitong moment... sana ...

KARYLLE: Malungkot na naman ang mga mata mo...

ANNE: Karylle...

Niyakap ko si Karylle at sumandal ako sa dibdib ...nya gusto ko syang maramdaman... ang mga pinag aalala ko gusto kong mawala...

KARYLLE: May problema ba Anne... come on tell me...

ANNE: Karylle natatakot ako ...na baka mawala na lang ang masasayang araw na ganito...

KARYLLE: Masyado kang nag aalala Anne...wag mo ng isipin ang mga yan...nagiging malungkot ka lang at nag aalala ako...

ANNE: I'm sorry Karylle... wag na wag mo akong iwan ah... Mahal na mahal kita..

KARYLLE; Mahal din kita Anne... hinding hindi ako aalis sa tabi mo...

Pakiusap Panginoon... wag nyo pong hayaan magkaroon ng lamat ang mga relasyon namin ...lalo na kay Rhian at Glaiza...

Wag sanang mawala ang mga ngiti ni Rhian... at sana tuluyan ng mawala ang galit ni Glaiza...

Ayokong matapos ang saya... at mapuno ng lungkot ang bawat isa...

(�{b���

Thanks for Reading....