Onverwacht

14

P.o.v Sanna

'Waarom niet Kaj?' Vraagt mijn moeder. 'Ik heb toestemming van Rico gekregen om Sanna mee te nemen, maar ik mocht geen politie bellen anders zouden ze Sanna weer pakken. Hoe dan ook! Dat laat ik niet gebeuren!' Schreeuwt Kaj. 'Kaj rustig!'
Ik loop op hem af. 'Als je dit gewoon zegt gaan wij echt niet naar de politie.' Zeg ik. 'Beloof je het?' Vraagt hij. 'Ik beloof het.'  Ik geef hem een knuffel. 'Ik ga boven even douchen.' 'Is goed, wat wil je vanavond eten?' Vraagt mijn moeder. 'Salade.' 'Oow oké. Samuel blijf je eten?' Samuel knikt. Kut denk ik. Daar heb ik echt geen zin in.

Boven douch ik me. Dat was zo fijn. Als die vieze handen van me af. Temiste zo voelt het. Ik ga ook beseffen dat Kaj zonder Samuel mij niet had gevonden. Door hun samen ben ik vrij. Maar ik vergeet nooit wat Samuel mij heeft aangedaan...
Ik poets mijn tanden, doe schone kleren aan en gooi de kleren die ik de afgelopen dagen heb aangehad weg. Die wil ik nooit meer zien.

Iemand klopt op mijn kamerdeur. 'Binnen.' Zeg ik. Samuel komt binnnen. 'Ik moet met je praten.' Zegt hij. 'Waarover?' 'Sanna dat weet je zelf wel.' 'Ga maar op nijn bed zitten.' Samuel gaat heel voorzichtig zitten. 'Je zakt er niet door heen hoor.' Zeg ik. Samuel lacht. 'Je bent wel veranderd.' 'In die elf dagen?' Vraag ik. 'Nee in die twee weken. Aan het begin was je heel stil en verlegen, maar hoe meer je er achter kwam wat mijn bedoeling en die van Rico hoe meer je voor jezelf opkwam. En nu maak je zelfs grapjes.' 'Hè alsof ik niet grappig ben.' 'Sanna ik ben serieus je bent leuk veranderd. Ik vond je al leuk nu helemaal.' Ik schrik er beetje van dat Samuel dit zegt. 'Sam ik...' 'Je kan niet met mij nemen omdat ik je teveel heb aangedaan. Dat weet ik. Ik weet ook dat ik fout zat en dat ik wil veranderen.' 'Dat is een goed begin Sam. Eerst zien dan geloven.' 'Je weet ook dat ik hier een tijdje blijf.' Zegt Samuel. 'Waarom?' Vraag ik. 'Omdat je broer en je moeder mij dat aanbieden en ze er opstaan. Ik heb niks veder. Ik heb alles opgegeven.' 'Waarom je hebt mij nooit het echte verhaal vertelt. Hoe ben je bij Rico gekomen?' 'Sanna laten we eerst wat gaan eten ik vertel het vanavond.' 'Beloof je het.' 'Ik beloof het je.' 'Dankje Sam.' 'Jij bedankt je mij een nieuwe kans geef.' 'Ho ho dat heb ik niet gezegt, maar dat bedoelde ik wel.' Zeg ik lachend. Samuel moet lachen samen lopen we naar beneden.

Ik moet blijven oppassen. Want mijn gevoelens voor Samuel worden sterker en straks ben ik te snel en gaat het weer verkeerd. Ik ben benieuwd wat hij mij vanavond gaat vertellen.