Onverwacht

27

P.o.v Sanna

De volgende ochtend wordt ik wakker met een goed gevoel. Ondanks dat gisteren de begrafenis is geweest heb ik het gevoel dat ik de wereld weer aan kan. Ik ga me douchen en kleed me aan. Make-up op haren in een vlecht. Beneden zit Kaj aan tafel. Ik maak wat eten klaar en ga bij Kaj aan tafel zitten. 'Jij zit er goed uit.' Zegt hij. Ik knik. 'Zo voel ik me ook.' 'Ook na gister.' 'Ja ik heb het gevoel dat pap bij ons is. Ik heb het gevoel dat ik het weer aan kan. Ik heb het gister afgesloten en natuurlijk ben ik nog heel erg verdrietig, maar we moeten veder met ons leven.' 'Dat vind ik mooi gezegt zusje.' 'Nog even een klein vraag je.' 'Stel maar.'zegt Kaj. 'Hoe zit het met Rico?' 'Hij stuurde me steeds berichtjes.' 'Hier moet ook een einde aan komen. Vandaag nog!'

'San ik weet niet is dit wel een goed idee?' We staan op het politiebureau. Kaj is gespannen. 'Ja dit moet klaar zijn. Ik wil niet meer de heletijd met een van jullie naar buiten ik wil ook eens zelf even naar buiten.' 'Je hebt gelijk...maar toch ben ik bang.' 'Logisch.' Zeg ik. Er komt een politie man bij ons. ' Jullie komen aangiften doen?' Vraagt hij. Kaj en ik knikken. 'En waarvoor precies?' Kaj en ik vertellen het verhaal.
'Dus dit is al een tijdje aan de gang?'vraagt de politieagent. 'Al jaren doen ze dit. En wij zijn er dit jaar bij betrokken geraakt.' Zegt Kaj. 'Eigelijk zou ik jou ook moeten straffen, maar omdat je het eigelijk niet wou en werd gedwongen laat ik het achter wegen.' 'Dat vind ik erg aardig van u.' Zegt Kaj. 'Ik wil graag jullie allebei even onder vier ogen spreken.' Ik en Kaj knikken. 'En jouw als eerst.' Hij wijst naar Kaj. 'Oké. 'Zegt Kaj. 'Ik wacht wel op de gang.' Zeg ik. Kaj knikt. 'Succes.' Zeg ik. 'Dankje.' Zeg Kaj. Ik sta op en loop naar de gang. Ik ga op een van de stoelen in de gang zitten. Ik ben zo blij dat ik heb gezegd dat we Rico moesten aangeven. Ik kan weer veilig over straat. Kaj en Samuel hoeven niet meer dat rare werk te doen en al die gedwongen onschuldige meiden hoeven niet meer met mannen naar bed. Ik kan veder met mijn leven. Niet alleen ik, iedereen die temaken heeft gehad of heeft met Rico.

Tien minuten later komt Kaj komt naar buiten. 'Hoe ging het?' Vraag ik. 'Goed, fijn gesprek.' 'Waar hebben jullie het overgehad?' 'Waar ik allemaal ben geweest wat ik heb moeten doen met wie ik allemaal in contact ben geweest.' 'Oké nou her i go.' Kaj moet lachen. 'Het lukt je wel.' Zegt hij. Kaj geeft me een knuffel en ik loop naar binnen.