Onverwacht

30

P.o.v Sanna

We zitten met zijn allen aan tafel. Kaj, ik, mijn moeder, Samuel, Mirthe en Marleen. Ik en Mirthe hebben het eten gemaakt. Iedereen vindt het erg lekker. Toen mijn moeder thuis kwam schrok ze eerst dat er mensen waren maar toen ze zag wie het waren werd ze helemaal blij. Mijn moeder en Marleen kunnen het heel goed met elkaar vinden. Samuel heeft goed met zijn moeder kunnen praten. Hij heeft alles verteld ook wat hij zelf heeft gedaan. Marleen schrok heel erg en was boos dat hij meiden zo had behandeld, maar vind het heel goed dat hij is gestopt. Ze vind het van mij heel knap dat ik hem ben vergeven ze zou het zelf niet doen. Ook zei ze dat ze het goed vind dat we naar de politie zijn gegaan ondanks dat het haar eigen zoon is.  Ze is echt een hele lieve schoonmoeder. Ik ben blij dat ik ze heb gebeld.

Na het eten gaan Mirthe en Marleen weer naar huis. 'Sanna heel erg bedankt dat je ons heb gebeld. We zijn heel blij dat we Samuel nu weer kunnen zien.' Zegt Marleen. 'Ik ben er ook heel blij mee nu kan ik jullie eindelijk weer zien.' Zegt Samuel. Ze lopen naar de auto we zwaaien tot ze de hoek om zijn. Samuel doet de deur dicht. 'Je bent echt geweldig weet je dat.' Zegt hij. Ik bloos. 'Word je nu opeens verlegen.' Hij komt dicht tegen me aan staan en zoent me. 'Ik hou van je.' Zegt hij. 'Ik nog veel meer van jou.' Zeg ik. 'Heeft je moeder nog iets over je vader gezegd?' Vraag ik. 'Jaa helemaal vergeten te zeggen! Mijn vader woont weer bij mijn moeder!' 'Wat! meen je dat!' 'Jaa!Ik zal je het verhaal vertellen.' We lopen naar boven. We gaan op mijn bed liggen ik leg mijn hoofd op zijn borst. 'Mijn vader was weggegaan, omdat hij moest nadenken. Drie kinderen daar had hij niet opgerekend. Hij was altijd enigskind thuis. Zijn ouders zeiden altijd één kind is genoeg. Zijn ouders gaven hem ook geen liefde. Hij was bang dat hij ook geen liefde aan ons kon geven. Hij heeft nooit iets tegen mijn moeder verteld. Anders had ze hem kunnen helpen, maar toen was hij opeens weg. De dag nadat mijn moeder had gezegt dat ze weer zwanger was. Ze snapte er niks van. Ze kon hem niet meer bereiken. Niemand wist waar hij was. Vorig jaar kwam er een man aan de deur. Toen mij moeder de deur open deed schrok ze zich rot. Daar stond hij opeens. Mijn vader. Hij had hun weer gevonden. Mij moeder wist niet wat ze moest zeggen. Hij kwam binnen en heeft verteld wat hij heeft gedaan.' 'Waar was hij al die tijd?' Vraag ik. 'Op wereldreis. Dat wou hij altijd al zei mijn moeder, maar hij durfde nooit. Toen mij moeder weer zwanger was wist hij dat hij het nu zijn moment was.' 'Was je moeder niet boos dat hij er weer was. Zo opeens.' 'Jaa, maar ze snapte hem op een of andere manier.  Toen Mirthe binnen kwam schoot hij vol. Mirthe snapte er niks van. Mij moeder legde het haar uit. Mijn moeder heeft mijn vader een slaapplek in huis geven want hij had veder niks, maar gelijk een relatie was voor haar te snel. Tot hij haar een maand later op date vroeg en ze hadden het zo gezellig en het gevoel van vroeger kwam weer terug. Nu zijn ze weer een stel.' 'Aawh Sam wat fijn.' Samuel knikt. 'Je wilt hem zeker snel opzoeken.' 'Jaa ik dacht misschien morgen al.' 'Tuurlijk, waarom niet.' 'Kan jij dan?' Vraagt Samuel. 'Hoezo?' 'Ik wil graag dat je mee gaat.' 'Weet je dat zeker?' Vraag ik. '100%.' Ik geef hem een zoen en dan val ik niet veel later in slaap.