SİYAH (TAMAMLANDI)

Bölüm. 24

Giray hesabı ödedikten sonra kızın yanına gidip "Hadi gidelim."dedi ve restorantın çıkışına doğru ilerledi. Nara çocuğu arkasından takip ederken Asrın'a haber verip vermemesi gerektiğini tartıyordu kafasında. Telefonu kapalı olduğu için arayıp ulaşamamış ve çılgına dönmüş olma olasılığı yüksekti. Bu durum kızı biraz endişelendirse de bugün yaptığı o süprizden sonra bunun az bile olduğunu düşünüp haber vermemeye karar verdi. Zaten bir süre sonra kızı aramaktan vazgeçerdi.

Arabanın yanına vardıklarında kapıyı açıp yolcu koltuğuna oturarak kemerini taktı ve kafasını geriye doğru yaslayıp gözlerini kapattı. Giray da arabadaki yerini aldıktan sonra anahtarı çevirerek moturu çalıştırdı ve evinin yolunu tuttu. Genç kız gözlerini kapattığı anda kafasına üşüşen düşüncelerden kendini soyutlamaya çalışsa da bir türlü başarılı olamıyordu. Babası, annesi sandığı o kadın, Asrın hepsi aynı anda acımasızca yüklenmişlerdi. Asrın'a çoktan aşık olmuştu olmasına ama Asrın'ın sahip olduğu düşmanlar ilk aşkını cehenneme çevireceklerdi. Bu bariz şekilde ortadaydı. Ama Nara bunu kabullenmişti, Asrın'ı tüm engellere rağmen bırakmayacaktı.

Kaybedecek neyi vardı ki? Hiç birşeyi. Bir tek ondan başka. Burnuna gelen sigara kokusuyla gözlerini aralayıp cama yansıyan Girayın görüntüsüne baktı. Araba kokusundan nefret ederdi. Buna birde sigara kokusu eklenince daha berbat bir koku hakim oluyordu etrafa. Genç kız nefret ettiği o iki kokuya karşılık sadece yüzünü buruşturmakla yetinmişti. Çünkü dudaklarını aralayıp tek kelime dahi etmek istemiyordu. Hani bazı anlar olurya, böyle sadece susup düşünmek istersin yada hiç konuşmadan yalnız başına öylece oturmak... işte genç kızın hissettiği tam da buydu. Yatağa yatıp yorganı kafasına kadar çekip kendini dünyadan soyutlamak...

Giray, sigaranın külünü atmak için camı indirdi ve sigarayı sağ elinden sol eline alarak camdan dışarıya tutup işaret parmağıyla külü döktürdü. Sigarayı tekrar sağ eline aldığında camı kapatıp ısıtıcının derecesini biraz daha yükseltti. Gözleri kıza kaydığında cama yansıyan yüzünü gördü. Gözleri kapalı, kaşları çatıktı. İster istemez onun da kaşları çatılmıştı.

Ne düşünüyorsun iri göz?

Arabanın ani fren yapması genç kızın yerinden zıplayarak doğrulmasına neden olmuştu. Giray ise hızla kafasını camdan çıkarıp birşeye çarpıp çarpmadığına baktı.

"Ne oldu?"diye sordu Nara endişeyle. Çocuk kıza bakmadan ve cevap vermeden aşağıya inip arabanın önüne doğru ilerledi. Nara da çocuğun inmesiyle birlikte kapıyı açıp kendisini dışarı attı. Hızlı adımlarla arabanın önüne gittiğinde gözlerini çocuğun endişeli yüzünden ayırmıyordu. Ana caddeden çıkıp bir ara sokağa sapmışlardı. Etrafta onlardan ve park halinde olan bir kaç araçtan başka hiç kimse yoktu. Ve yerde yatan her neyse genç kız cesaret edip ona bakamıyordu.

"Neye çarptın Giray?" Ses tonunda yatan tını çarpığı şeyin insan olmaması için yalvarıyordu.

Lütfen, lütfen birini öldürmüş olmayalım.

Giray yere sabitlenmiş olan gözlerini yavaşça kıza doğru çevirdi. O gözlerde gördüğü korku ve endişe biran afallamasına neden olmuştu. Onun yanındayken kızın korkması canını sıkmıştı. Onu herşeyden ve herkesten koruyacağını bilmesi gerekirdi.

"Neye çarptın Giray?"diye yeniledi sorusunu genç kız. Çocuk kafasını sallayıp düşüncelerinden kurtulduktan sonra tekrar yere baktı. Yerde yatan köpek acı dolu bir iniltiyle kalkmaya çalışınca genç kızın dikkatini çekmişti. Nara hemen dizlerinin üstüne çöküp elini yaralı olan hayvanın başına doğru götürdü. Köpek savunmasızca yerde öylece yatıp acılar içinde kıvranırken genç kız ne yapabileceğini düşünüyordu.