JUBAIL'S POV
Kagabi halos hindi ako nakatulog dahil sa kanya. Buti nalang andyan si Owy ko. Magdamag kami magkausap kagabi sa phone, hanggang sa mapatulog niya ko.
Pilit niyang ginugulo yung isip at puso ko. Oo nga, kami na ni Owy mag iisang buwan na nga e. Mahal ko siya, at mahal din niya ko. Pero di niyo maiaalis sakin na may part pa din sa puso ko si Ranz. Hindi ganon kadali mag move on, kahit ako yung nang iwan sa aming dalawa.
Actually, mahirap talaga yung pinasok namin ni Owy. Hindi pa kami move on sa past namin, pero kami na agad. Ewan, ayaw na kasi nami pakawalan pa yung isa't isa. Kahit alam kong parehas kaming mahihirapan at masasaktan dahil lang sa past na yan.
Kakatapos ko lang mag ayos ng gamit. Bukas na kasi kami pupuntang Batangas. Hindi ko nga alam kung kaya kong umarte sa harap nila na okay lang kami ni Ranz, after his call.
Napag usapan namin ni Owy kagabi na bawasan muna namin ang pagiging sweet bukas, baka kasi mahalata nila kami. Mahirap na, ayoko pang malaman nila. Lalo na nila Shane at Ranz.
Nagulat ako nang biglang nag ring yung phone ko . Pagtingin ko kung sino yung tumatawag, kumabog ng malakas yung dibdib ko. Sasagutin ko ba? Bahala na..
Huminga ako ng malalim..
"H-hello?".
"Jubail..". Parang bigla akong nanghina nang marinig ko yung boses niya.
"A-anong kailangan mo?". Lakas loob kong tanong.
"Pwede ba tayo magkita mamaya?". Napatigil naman ako sa tanong niya..
Ito na nga ba ayaw ko, kaya nagdadalawang isip ako kung sasagutin ko tawag niya. Makikipagkita ba ko mamaya? Pero paano si Owy? Ayokong malaman niya na ginugulo ako ni Ranz. Ayoko, masasaktan siya..
"Ah..b-bakit?". Narinig kong bumuntong hininga siya sa kabilang linya.
"Gusto lang kita makausap at makita. Please?". Nagplease siya.. hindi ko alam kung anong isasagot ko sa kanya.
"H-huh? Ano..pag- pag iisipin ako.". Sabi ko nalang.
"Okay. 7pm sa coffee shop malapit sa village natin. I will wait for you..". Malambing na sabi niya.
"Okay.". Sabi ko at binaba ko na yung tawag niya.
Napahawak ako sa dibdib ko.
Makikipagkita ba ko sa kanya? Magagalit si Owy pagnalaman niya 'to. Pero bakit ganon? Parang ayaw ko tanggihan si Ranz? Hindi pwede 'to.
-
RANZ'S POV
6:30pm, nandito na ko sa meeting place namin ni Jubail. Hindi ko alam pero hindi normal yung tibok ng puso ko. Sana dumating siya. Yan ang paulit ulit kong sinasabi sa isip ko. Para na kong baliw. Tch.
Bago ako tumuloy dito sa coffee shop, binilan ko muna siya ng flowers. Sana magustuhan niya. I check my watch. Damn! 7pm na. Minu-minuto chinecheck ko yung watch kk. Minu-minuto tumitingin ako sa entrance ng coffee shop. Pero wala pang Jubail na dumadating. Maaga pa naman eh. Mag iintay pa ko.
"Sir, ano po? Oorder na po ba kayo?". Tanong ng server. Kanina pa yan pabalik balik dito sa table ko. Nahihiya na nga ako e. Ankulit! Sabi ko naman may iniintay pa ko. Tch.
"Later.. wala pa yung kasama ko. I'll call you kapag oorder na ko ". Sabi ko para hindi na siya pabalik balik.
"Okay sir.". Umalis na siya sa harap ko.
Lumipas ang isa't kalahating oras, pero walang Jubail na dumating. Bakit nga ba kasi ako umaasa na dadating pa siya? Ang tanga mo talaga Ranz! Lumabas na ko ng coffee shop dala dala yung bulaklak na para sana sa kanya. Paglabas ko ng exit, saktong bumuhos yung malakas na ulan. Wow. Nakikisabay ka pa talaga ha. Unti-unti na ko nababasa ng ulan, kasabay ng pagpatak ng luha ko. Ngumiti ako habang tumutulo yung luha ko at umupo sa gilid ng kalsada. Napayuko nalang ako..
Jubail.. siguro nga naka move on ka na kaya, ang siputin ako ay hindi mo nagawa. Akala ko kasi pupunta ka, dahil alam ko hindi mo ko kayang tiisin.
Pero ang tanga ko kasi, hindi ko naisip na wala na nga palang 'tayo'. Kaya natitiis mo na ko.
Sabi ko kanina sa sarili ko, okay lang kahit hindi ka dumating. Pero hindi pala okay..kasi masakit. Di bale, okay lang. Mahal pa din naman kita.
Napaangat yung ulo ko nang may makita akong nakatayo sa harap ko. Pag angat ko ng ulo ko, hindi ko inasahan kung sino ang nasa harap ko ngayon.. napangiti ako.
Damn! She's here! Dumating siya, she's smiling at me. Sa sobrang tuwa ko, napatayo ako at niyakap ko siya ng mahigpit.
"Damn! You're here.. Akala ko..akala ko hindi ka na dadating. I..I love you.." Sunud-sunod na nagbagsakan yung luha ko habang nakangiti.
"Hindi kita matiis.. I'm here na, please don't cry..". Humiwalay siya sa pagkakayakap namin at unti unti naglapat yung labi namin.
"I love you Jubail..". Ngumiti siya.
"I love you too Ranz..". I smiled back. At unti unti ulit naglapat ang mga labi namin..
-
"KUYAAAAAA!!!!!". Napabalikwas ako ng higa ng madinig ko ang boses na yon, kaya bigla akong nahulog sa bed ko.
"WHAT THE FVCK ANDREA!!". Inis na sigaw ko sakanya.
"HAHAHAHAHAHAHAH!". tawa siya ng tawa habang nakahawak sa tiyan niya. Paanong hindi tatawa lumagapak ako sa floor! Ouch! Yung pwet ko! Sinamaan ko siya ng tingin, kaya naman nagpipigil siya ngayon ng tawa. Mautot ka sana!
"A-ano hahahah! Ayaw mo kasi magising e. Pinapagising ka ni Mom, breakfast na. Baba ka na kuya babye hahahahahah!". labas na siya ng kwarto ko habang tawa pa din ng tawa.
"Tch. Baliw.".
Napahawak ako sa balakang ko. Aish! Ansakit! Naupo ako sa bed ko.
Panaginip lang pala.. akala ko totoo na.
Napailing nalang ako.
Psh. Paasa!
------------------
Na Columbia si Ranz.XD
vote and comment!
@SuperJubsBell
ŞİMDİ OKUDUĞUN
My Bestfriend/Sister becomes My Future Girlfriend?
Rastgele-PROLOGUE- "I love her, kahit bestfriend ko pa siya, kahit girlfriend man siya ng kaibigan ko.. I will do everything, maging akin ka lang.. YOU'RE MINE!" - Owy Posadas "Mahal ko siya, kahit boyfriend pa siya ng pinsan ko.. kahit bestfriend ko siya...
