Bölüm 17 - Kara Köpekler

213 18 2
                                    

Dua etmeden uyumazdim. O gece de onlarca kez nas ve felak surelerini okumuştum. Ama kimi zaman ise yarasa da kimi zaman asla ise yaramazdi. Aslinda beni durtmelerini engellemiyordu. Ama belki de zarar vermelerini engelliyordu diye dusunuyorum. Belki de bu sebeple basıma daha korkunç şeyler gelmiyordu. Tabi bu düşünceler kafamın icinde bir o yana bir bu yana dolana dolana geziyordu. Kurşun döktürdükten sonra bir kac zaman geçmişti. Pek rahatsiz etmiyorlardı. Bir hafta sonu kasabama geri geldim. Kasabamizda terk edilmiş bir tren istasyonu ve onun hemen onunden gecen bir nehir vardi. Ve dogal olarak da nehri gecmeyen yarayan eski bir köprü. İki günlük tatilde havanın da güzel olması ile birlikte gezintiye cikmistim. Tabi tren istasyonuna gitme fikri sonradan peydah olan bir dusunceydi. Niye gittigimi bende halen bilmiyorum. Gidip dönmeye kalktigimda saat epey gec olmuş olacaktı ki kopruden tekrar geri gecmek icin kopru başına gittigimde hava iyice kararmıştı. İçime delicesine bir korku sinmişti. Birkac adım atıp hem etrafı hem de suyu dikkatlice izliyordum. Gözlerim bir an karşımda belirip durmadan hirlayan siyah dik tüylü bir köpeğe takıldı. Köprünün bitişinde toprak zemin üzerinde bekliyordu. Gözleri sapsarı ve parliyordu. Sırtı diklesmis tüylerle kaplı ve gerçekten de cok büyük bir köpekti. Korkudan olduğum yerden kimildayamadim. Sadece köpeğe dogru bakıyordum. Tabi eger köpekse. Sanırım kopruden geçmek istemiyordu. Orada hirlayip beni bekliyordu. Bir an arkama bakma hissine kapıldım. Geldiğim tarafta az once gordugum köpeğin bire bir aynısı durmuş hirlamaya devam ediyordu. Korkuluksuz köprüde kapana kısilmistim. Altimdan geçen suyu izliyor, korkudan ne ileri ne geri gidebiliyordum. Olduğum yere coktum. Bildiğim dualari okumaya başladım. Belki bir şekilde kurtulurum diye. Saatlerce dua edebilirdim. Gözlerimi kapatmış belki de on dakika boyunca dua ettim. Tabi hirlayiş sesleri kulaklarimin içinde inliyordu. O an napiyosun orda diye bana seslenen bir çobanın bağırışı ile gözlerimi araladim. Etrafta kopek falan kalmamıştı. Çoban koyunlarını ve köpeklerini oradan geciriyor, koye yol alıyordu. Bende yanına katildim. Ama yol boyunca kimsenin göremedigi siyah köpekler pesimdeydi.....

Korkunç Hikayelerim ( بسم الله الرحمن الرحيم )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin