Korkunç Hikayelerim ( بسم الله الرحمن الرحيم )

Bölüm 45 - Cinli ev

Anneannemi çok severdim. Ama yaşadığı evden hep çekinir, korkardım. Hemen hemen yüz yıllık, eski kerpiç bir evdi. Önceki kış rahmetli olduğunda çok ağladım ama tabii ki bunun hiç kimseye faydası yoktu. Onu geri getirmeyi, görmeyi çok istedim. Mezarına onlarca kez gidip dualar ettim ama rüyama bile girmiyordu.

Arada sırada kendi kendime konuşuyor, "Keşke onu görebilsem" diye kendi kendime tekrarlıyordum.

Aklıma onunla yaşadığımız bu konuşma geldi.

Ailem hem bana inanmaz hem de gördüğü şeyleri konuşmasına izin vermezdi. Ona kizdiklari için o da anlatmaktan korkardı. Bir keresinde sessizce sordum.

_ annane senin evinde ne var ne görüyorsun?
_ oğlum sorma ! Kızıyorlar anlatamam
_ kimse bilmeyecek , söyle nolur
_ kocaman bişey var çok büyük bir şey. Hayvana benziyor evde geziyor her gece...

Kanım donmuş, başımdan aşağıya kaynar sular dökülmüştü. Yaşadığımız yeri sorgulamaya başladım. Neden böyle bir yerde yaşıyorduk yıllardır.
Ve ne hikmetse bu evden ne kadar uzaklaşmak ta bir şekilde tekrar buraya dönüyorduk, döndürülüyorduk.

Aklımda bu düşünceler, anılar ile uyuyakalmışım. Ertesi gün işe gitmiş sonra da eve gelmiştim.

Saat gece 01:00 i geçiyordu. Mutfağın yere kadar olan camını açmıştım.  Eşim ve çocuklarım uyanmasın diye hiç ışık açmamıştım. Zifiri karanlıkta sadece bahçeyi aydınlatan ay ışığının eşliğinde sigaramı içiyor, bir taraftan da anneannemin evine bakıp onu düşünüyordum.

Evin tahta kapısı ani bir gürültüyle açılmıştı. Ben ise o korkuyla ağzımdaki sigarayı düşürmüştüm. İçeriden birbirleriyle el ele tutuşmuş gölgeler hoplaya ziplaya çıkmıştı. Anneannemi de aralarına almışlardı. Anneannem o kadar çok zayıflamıştı ki kuru kafa gibi gözüken cansız başı sağa sola sallanıyordu. Bir ara bana baktığını gördüm. Acı içinde çırpınıyor gibiydi. Bana hiç birşey yapmadan. Dümdüz önümden geçtiler. Onları gidene kadar izlemiştim.

Camı kapatıp içeri girmiştim. Bu şekilde de olsa en azından anneannemi görmek beni sevindirmişti.

Sanırım o şeyler onu görmem için bana yardım etmişlerdi.