Away from the past

H12 ~ Ethan

Mijn ogen gaan weer open en ik moet wennen aan het licht. Ik wrijf even in mijn ogen en kijk om me heen. Mijn schouder is helemaal lam, dus kijk ik langzaam om. Ik lig met mijn hoofd op Demi's schouder. Ik til langzaam mijn hoofd op en probeer haar niet wakker te maken. Ik til haar voorzichtig op en leg haar op de deken. Ik ga naast haar zitten en bestudeer haar nog eens goed. Ze heeft overal nog blauwe plekken, maar haar wonden zien er goed uit. Ze slaapt zo schattig! Ik blijf maar naar haar kijken. Ik krijg een raar gevoel in mijn buik, maar let er niet echt op. Ik kan alleen nog maar aan Demi denken. Ik aai haar zachtjes over haar wang, maar word gelijk boos op mezelf en begin boos te ijsberen. Ik ben verliefd aan het worden op haar! Waarom? Ik heb haar ontmoet in een laadbak van een vrachtwagen! We hebben een keer gezoend, maar er is zoveel gebeurd sinds toen. Ik moet haar maar uit mijn hoofd zetten. 'Wat is er aan de hand?' hoor ik een slaperige stem zeggen. Ik draai me verschrikt om en kijk haar geschrokken aan. Ze rekt zich uitgebreid uit en gaat recht op zitten. Ze kijkt me met slaperige ogen aan en vraagt het nog een keer: 'Wat is er?' Ik schiet meteen in de stress, omdat ik een excuus moet bedenken. 'Ik was aan het nadenken over hoe we nu verder moeten.' zeg ik aarzelend. Ze kijkt gelijk weer verdrietig en ik heb er spijt van dat ik dat gezegd heb. Ik probeer haar gelijk gerust te stellen en zeg: 'He, het komt wel goed. Echt!' Ze knikt, maar ik zie dat ze het nog steeds niet gelooft. Ik ga naast haar zitten en zeg: 'Laten we het er dan even over gaan hebben goed?' Ze knikt weer. 'Oké,' begin ik langzaam, 'hoe denk jij dat het verder moet?' Ze denkt even na en zegt dan vastbesloten: 'Ik wil terug naar huis en mijn zusje bij mama weghalen. Ik denk dat ik daarna op mezelf ga wonen met Kira.' Ik kijk haar verbaasd aan en vraag: 'Kan je dat betalen?' Ze schudt haar hoofd en zegt: 'Nee, maar ik heb de maandelijkse bijdrage van mijn vader en we hebben nog een soort van vakantiehuisje. En ik ga proberen Kira naar school of naar de crèche te doen en dan ga ik keihard werken.' Ik kijk haar blij aan net alsof ik blij ben dat ze een oplossing gevonden heeft, maar ik ben eigenlijk heel verdrietig. Ze denkt niet eens meer aan mij. Nee tuurlijk niet, domme doos, zeg ik tegen mezelf. Ze vindt je niet leuk en ze ziet je gewoon als een hele rare verre vriend. 'En jij?' vraagt ze nieuwsgierig. Ik voel mijn woede weer opkomen en probeer het weg te drukken. Ik begin steeds harder te praten als ik zeg: 'Wat denk je? Ik kan niet terug naar moeder, want ik weet niet waar ze is. Mijn stiefvader is een lul, dus daar kan ik helemaal niet heen!' Ik sta op en begin te trillen. Ik begin te schreeuwen en begrijp zelf ook niet meer wat ik allemaal zeg. Ze kijkt me bang aan, maar het maakt me niets meer uit. Ik begin steeds meer te trillen en heb mezelf niet meer onder controle. Het maakt me ook niets meer uit dat het pijn doet om te ademen. Ik voel haar armen weer om mijn nek, maar ik druk mijn ellebogen naar achter, zodat ze valt. Ik hoor haar schreeuwen en als ik me omdraai zie ik haar kreunend op de grond liggen. Mijn woede is gelijk weg en ik ga snel naast haar zitten. Ze draait zich van me af en krimpt in elkaar. Ik wil haar over haar rug wrijven, maar ze slaat mijn hand meteen weg. Ik sta op, loop een stuk het bos in en ga met mijn hoofd in mijn handen zitten. Ik heb het helemaal verpest! Ze wil me nooit meer zien. De tranen stromen over m'n wangen. Ik probeer ze met alle macht tegen te houden, maar het lukt niet. Ik begin mezelf uit te schelden en wordt steeds bozer, totdat ik een warme rug tegen de mijne voel. Ik laat mijn arm langs mijn lichaam vallen en voel haar zoekende hand. Ze aait zachtjes met haar duim over mijn handpalm en leunt met haar hoofd tegen mijn rug. 'Waarom ben je hier nog steeds?' vraag ik verbaasd. 'Ik heb alles verpest en je pijn gedaan!' Ze knijpt zachtjes in mijn hand en fluistert: 'Wat denk je nou, idioot. Ik wil jou toch helemaal niet kwijt.' Mijn hart maakt een sprongetje en ik begin allemaal dingen te vragen, maar ze draait zich meteen op, gaat op mijn benen zitten en legt haar hand op mijn mond. Ze haalt haar hand langzaam van mijn mond en komt met haar hoofd steeds dichterbij. Ik ben eigenlijk heel bang, dat ik weer boos op haar word. Maar ze komt steeds dichterbij. Ik trek mijn hoofd iets terug en ze kijkt me verbaasd aan. 'Wat is er?' vraagt ze verbaasd. Ik slik even moeizaam en zeg dan met tranen ogen: 'Demi, ik houd van je, maar het is niet handig. Wat als ik je weer pijn doe?' Ze kijkt me verbaasd aan en begint te lachen. Ik kijk haar raar aan en ze begint nog harder te lachen. 'Wat is er nou?' vraag ik verbaasd. Glimlachend zegt ze: 'Ethan, zegt dit niet genoeg. Ik ben er nog, dus ik vertrouw je.' Ik kijk haar aan en buig mijn hoofd steeds meer naar voren. Ik voel haar warme lippen op de mijne. Ik sla mijn armen om haar middel en trek haar dichter naar me toe. Ze trekt haar hoofd weer terug en lacht liefjes. Ze draait zich om en leunt met haar rug tegen mijn buik aan en haar hoofd op mijn schouder. Ik geef haar een kusje op haar wang en glimlach. Ik vraag zachtjes: 'Maar hoe ga je het doen met je moeder? Als je Kira bij haar weghaalt woont ze helemaal alleen.' Ze haalt haar schouders op en zegt: 'Ik weet niet. We moeten eerst maar eens thuis komen. Weet je eigenlijk wel waar we zijn?' Ik denk even na maar schud dan mijn hoofd. Ze bijt op haar lip en kijkt me nadenkend aan. 'Gaan we liften?' vraagt ze. 'Ik denk het.' antwoord ik. Ze slaakt een diepe zucht en leunt weer tegen me aan. Na een tijdje valt ze in slaap en begint ze zwaar te ademen. Ik ga langzaam met haar op de grond liggen en doe mijn ogen dicht. Ik val maar niet in slaap. Ze is gebleven! Ze is niet weggerend en ze vindt me leuk! Ik zucht diep en zak dan langzaam weg.

Ik word wakker van een knorrend geluid en begin meteen keihard te lachen. Demi, die ook al wakker is, begint gelijk te blozen en zegt boos: 'Hou je bek, Ethan!' Ik begin nog harder te lachen en zeg: 'Dat was je maag of niet?' Ze knikt blozend, maar kijkt me nog steeds boos aan. Ik kan niet stoppen met lachen, omdat het er zo schattig uitziet. Ze staat boos op en loopt weg. Ik ren snel achter haar aan en gooi haar snel over mijn schouder. Het doet wel pijn aan mijn ribben, maar dat kan me op dit moment echt geen zak schelen. Ze probeert zich los te wurmen, maar ik houd haar met moeite vast. Ze slaat met haar vuisten op mijn rug en begint te gillen. Ik blijf lachen en loop snel weer terug naar de plek waar de rugzak en dekens liggen. Ze blijft gillen, maar ik hoor dat ze eigenlijk moet lachen. Als ik weer uit het dichte bos kom, zet ik haar weer op de grond. Ze loopt boos naar de rugzak en gaat met haar rug naar me toe zitten. Ik zie haar schouders schokken en vraag heel onschuldig: 'Demi, waarom schokken je schouders zo?' Ze kijkt even om en begint dan te schateren. Ze lacht heel aanstekelijk en begin mee te lachen. Ik loop naar haar toe, ga naast haar zitten en sla mijn arm om haar schouder. Ik graai naar de rugzak en trek hem naar me toe. Ik maak hem open en haal er wat koekjes en een zak chips uit. Ze trekt gelijk de chips uit mijn handen en scheurt hem meteen open. Ze pakt een grote hand vol uit de zak en propt hem in mijn mond. Ik begin gelijk te kuchen en spuug de helft uit. Ik kijk haar hoofdschuddend aan, pak een grote hand chips en duw die in haar mond. Ze glimlacht, maar houdt alle chips binnen. Ik kietel haar en ze spuugt haar chips uit midden in mijn gezicht. Ze kijkt me liefjes aan en geeft me een handkusje. Ik trek haar naar me toe en begin haar te zoenen. Ze trekt haar hoofd snel terug en roept: 'Ethan, kappen! Ik krijg allemaal chips op mijn gezicht!' Ik trek haar naar haar toe en veeg met mijn gezicht over haar wang. Ze blijft gillen en worstelt zich los. Ze loopt snel een paar passen naar achter en veegt haar gezicht af met de mouw van haar trui. Ik sta op en loop langzaam naar haar toe, terwijl ik mijn gezicht af veeg met mijn shirt. Ik ga achter haar staan en sla mijn armen om haar heen. Ze begint te giechelen en ik geef haar een kusje in haar nek. Ze draait zich om en geeft me een kusje op haar wang. Ik word helemaal warm van binnen en begin haar te knuffelen. Ze gooit haar hoofd omhoog zodat ze me recht in mijn ogen kijkt en zegt: 'Ik houd van je.' 'Ik ook van jou.' fluister ik zachtjes. Ik geef haar een kusje op haar neus en aai over haar haar. Ik haal diep adem en krimp een beetje in elkaar. Ze laat me gelijk los en kijkt me bang aan. 'Gaat het wel?' vraagt ze bezorgd. Ik knik langzaam en trek haar weer tegen me aan. Ze legt haar hoofd op mijn borst en zegt zachtjes: 'Ethan, je moet echt rustig aan doen. Straks ga je weer hyperventileren.' Ik kijk haar geruststellend aan en zeg: 'Het komt wel goed, echt.' Ze knikt en maakt zich langzaam los uit onze omhelzing. Ze gaat zitten en neemt nog wat chips. Ik ga langzaam naast haar zitten en leg mijn hoofd op haar schouder. Ik doe mijn mond open en ze duwt er wat chipjes in. Ik vraag haar: 'Zullen we vandaag nog hier blijven en dan morgen gaan proberen te liften.' Ze knikt en maakt het pak koekjes open. Ik grinnik en zeg: 'Vreetzak! Waar woon je eigenlijk?' Ze kijkt me met rollende ogen aan en zegt dan: 'In de buurt van Alkmaar.' 'O ja, je was dichtbij Alkmaar met ons, nou ja, ongelukje.' Ze knikt weer een douwt een koekje in mijn mond. Ik begin langzaam te kauwen en kijk haar lachend aan. Ze gaat tegen me aan zitten en zucht diep. Het begint te schemeren en het wordt meteen een stuk kouder. Ik begin een beetje te rillen, omdat Demi nog steeds mijn trui aan heeft. Demi staat gelijk op en pakt de deken. Ze loopt weer terug, gaat weer tegen me aan zitten en slaat de deken om ons heen. Het wordt gelijk een stuk warmer en ik kijk haar dankbaar aan. Ze leunt even lekker tegen me aan en vraagt dan: 'Kan je me nog wat vertellen over je vader?' Ik moet even mijn herinneringen terug halen en begin te vertellen.

Hey guys

Weer eens een hoofdstuk hier. Ik heb een paar dingetjes die ik jullie wil vragen/zeggen.
Willen jullie dat ik doorga met dit boek? Want ik heb nog een paar hoofdstukken en heb een beetje een writersblock op dit moment, maar als jullie het echt heel leuk vinden, ga ik echt mijn best voor jullie doen!

Ik ben op dit moment bezig met een 2e verhaal 'We are different'. Ik zou het echt heel tof vinden als jullie dat ook zouden willen lezen en voten en commenten enzo

Groetjes

Anne

P.S succes met school komende week weer!