Away from the past

H9 ~ Demi

Shit, hij kwam wel heel dichtbij. Ik sla de wc-deur snel achter me dicht. Hadden we gezoend als ik niet was opgestaan? En had ik dat eigenlijk wel gewild? Ik vind hem nu wel echt heel leuk, maar het is zo'n rare situatie. Zou ik hem ook leuk vinden als ik hem ergens was tegen gekomen? Ik ga op de grond tegen de muur zitten en leg mijn hoofd in mijn handen. Het is allemaal zo lastig. Ik hoor Ethan zeggen: 'Demi, gaat het wel goed?' Ik antwoord snel: 'Ja hoor, ik werd gewoon even misselijk.' Terwijl ik dat zeg hoor ik mijn maag knorren. 'Ethan?' 'Ja?' Ik aarzel even maar vraag het dan toch: 'Hebben we ook wat eten ik heb namelijk honger?' Ik hoor hem door de wc-muur heen lachen. Ik begin meteen te blozen en ben heel blij dat hij het niet kan zien. 'Ben je daarom misselijk? ' vraagt hij, nog steeds lachend. Ik knik maar bedenk me dan dat hij dat natuurlijk niet kan zien en zeg dan: 'Ja, ik denkt het wel.' Ik sta weer langzaam op, draai de kraan open en gooi wat water over mijn gezicht. Ik doe de deur van de wc langzaam open en stap naar buiten. Hij staat een paar meter verderop, acher het bed. Ik kijk wat hij aan het doen is en zie dat hij wat uit een kastje achter het bed pakt, dat mij nog nooit is opgevallen. Wat ook niet zo raar is, omdat het kastje verborgen is achter het bed. Hij loopt er een beetje in te rommelen en pakt er dan wat brood en beleg uit. Ik zeg: 'Ik heb ook nog koekjes in mijn rugzak zitten. Zullen we die doen als toetje?' Hij draait zich om en kijkt me lachend aan. 'Pak jij dat even dan,' zegt hij grinnikend. 'Je had ook eerder kunnen zeggen dat je honger had hoor.' Ik begin meteen te blozen, loop naar hem toe en geef hem een vriendschappelijke stomp tegen zijn schouder. Hij geeft me een duwtje terug en we rollen samen stoeiend over de grond. Als ik na een paar minuten eindelijk boven op hem zit en zijn armen tegen de grond druk, zijn we allebei ongelofelijk aan het hijgen. 'Geef je je over?' vraag ik lachend. Hij kan niks zeggen, omdat hij een ongelofelijke lachbui heeft, dus knikt hij alleen maar. Ik sta op en ga de koekjes pakken. 'Laten we nu maar eten,' zeg ik grinnikend. Hij knikt en staat, nog steeds lachend, op. Hij pakt het brood, kijkt me aan en begint weer te lachen. Hij rolt over de grond en wordt helemaal rood. Ik kijk hem even verbaasd aan en begin dan zachtjes te grinniken. Ik loop naar hem toe en zeg: 'Zal ik maar wachten tot je uitgelachen bent tot ik vraag wat er aan de hand is?' Hij knikt en begint nog harder te lachen. Ik loop naar het bed, pak mijn tekenblok en ga op bed zitten tekenen. Als hij na een paar minuten eindelijk is uitgelachen, komt hij nieuwsgierig naast me zitten. 'Wat ben je aan het tekenen?' vraagt hij. Ik laat mijn tekening zien, terwijl hij de lachtranen uit z'n ogen veegt. Hij kijkt er aandachtig naar en vraagt dan: 'Is dat je zusje?' Ik knik. 'Je maakt je zorgen over haar of niet?' Ik knik weer. Hij aait even over mijn rug en fluistert in mijn oor: 'Zullen we dan maar gaan eten?' Hij pakt het brood en kokosbrood en gaat weer naast me op het bed zitten. Hij haalt vier boterhammen uit de zak en doet er plakken op. Hij geeft twee boterhammen aan mij, waar ik meteen op aanval. Hij lacht en maakt meteen nog twee boterhammen voor me klaar die hij naast me neerlegt. Als we allebei onze boterhammen (ik zes, hij vier) en ook de koekjes op hebben, vraag ik toch wel nieuwsgierig: 'Waar moest je nou zo om lachen?' Hij kijkt me glimlachend aan en zegt: 'Het was niet heel grappig, maar er staat allemaal beleg in het kastje dat je moet smeren, maar we hebben helemaal geen mes.' Hij begint meteen weer te grinniken. Ik kijk hem hoofdschuddend aan en zeg sarcastisch: 'Ja, echt super grappig man.' Als hij me dat hoort zeggen begint hij hard te lachen en ik lach met hem mee. Ik pak mijn rugzak en loop naar de wc. 'Wat ga je doen?' vraagt hij meteen bezorgd. 'Me omkleden, want ik stink.' antwoord ik lachend. 'Ja, klopt. Ik wilde niets zeggen maar,' zegt hij plagend. Ik draai me om en steek even kinderachtig mijn tong uit voor ik de wc-deur achter me sluit. Ik kleed me langzaam om. Hij is wel echt heel leuk. Zal ik? Ja, ik doe het.

Haai allemaal
Vandaag mijn eerste schooldag gehad en het was niet zo erg als ik gedacht. Ik heb een beetje een writersblock nu, maar jullie krijgen sowieso nog een paar hoofdstukken. Ik ben ook bezig met een ander verhaal. Zal ik de volgende keer de proloog/ 1e hoofdstuk erop zetten? Dan kunnen jullie zeggen wat je er van vindt.
Vote en comment is altijd leuk😊
Groetjeees
Anne