Away from the past

H20 ~ Ethan

Ze legt haar hoofd op mijn schoot. Ik aai haar over haar haren en zucht gelukkig. Het blijft een tijdje stil. Ik haal diep adem en begin: 'En hoe gaan we nu verder?' Ze haalt haar schouders op en zucht even. Ik zie dat ze aarzelt en zend haar een vragende blik. Ze kijkt me even aan en zegt dan: Ik weet het niet, maar ik zou het heel fijn vinden als je bij me zou willen blijven.' Een stroom van opluchting gaat door me heen en ik zeg snel: 'Tuurlijk. We moeten alleen wel echt goed kijken hoe we dat gaan doen. Je bent namelijk nog maar zestien.' Ze gaat geschrokken rechtop zitten en vraagt: 'Welke datum is het vandaag?' Ik kijk haar verbaasd aan en zeg: '28 november. Hoezo?' Ze bloost een beetje en zegt: 'Ik was eergisteren jarig.' Ik kijk haar nog verbaasder aan en zie haar bevestigend knikken. Ik moet snel wat regelen. Ik leg haar hoofd zachtjes weer op de bank en pak mijn telefoon. 'De WiFi-code is deem42,' zegt ze. Ik kijk haar even dankbaar aan en voer de WiFi-code in. Ik loop zachtjes naar de keuken. Zou ze niet te ziek zijn om uit eten te gaan? Nee, ik denk het niet. We moeten daarvoor wel even nieuwe kleren kopen, want ik heb niets om aan te doen. Ik moet wel echt van haar houden anders had ik me nooit zorgen gemaakt over mijn kleren. Ik zucht even en lach mezelf zachtjes uit. Ik zoek een leuk restaurantje op en reserveer voor twee volwassenen en een kind. Ik loop weer terug naar Demi en kijk haar met een geheimzinnig gezicht aan. 'Wat is er?' vraagt ze nieuwsgierig. 'We gaan vanavond uiteten met z'n drietjes voor je verjaardag.' antwoord ik enthousiast. Ze leeft helemaal op maar ik zie haar gezicht even betrekken. 'Ik heb niks om aan te doen,' mompelt ze beschaamd. 'Daar heb ik ook al aan gedacht. We gaan eerst shoppen voor feestkleren voor jou en mij.' wimpel ik haar bezwaar af. Ze begint helemaal te stralen en springt van de bank af. Ze rent naar me toe en slaat haar armen om mijn nek. Ik vang haar op houd haar stevig vast. Ze buigt haar hoofd naar me toe en legt haar lippen op de mijne. Na een minuut trekt ze haar hoofd weer terug en ik zie dat ze heel moeilijk kijkt. Ik zucht en vraag: 'Heb je nog meer bezwaren?' 'Nou,' begint ze aarzelend, 'ik heb niet zoveel geld.' Ik schud lachend mijn hoofd en zeg: 'Ik betaal. Verjaardagcadeautje van mij. Ik kreeg wel geld voor het meegaan met mijn stiefvader. Redelijk veel ook.' Ze begint weer te lachen en drukt zich heel stevig tegen me aan. Na vijf minuten laat ze me los en kan ik weer wat beter ademhalen. Mijn ribben zijn toch niet helemaal honderd procent. Demi blijft enthousiast op en neer springen. Ik kijk haar liefdevol aan en kijk even op de klok. 'Ik ga een taxi bellen oké?' Ze knikt enthousiast en rent naar de slaapkamer om Kira wakker te maken. Ik kijk haar grinnikend na en bel een taxi. Ik handel het snel af en roep naar Demi: 'De taxi komt over tien minuten.' 'Oké,' roept ze terug. Ik lach om haar enthousiaste toon en stop mijn portemonnee in mijn zak. Demi komt terug huppelen met Kira op haar arm en vraagt: 'Kira is verschoond en ik heb haar tas ingepakt. We zijn er klaar voor.' Ik glimlach en trek hun in een omhelzing. Ik pak Kira's jasje en help haar met het aandoen. Demi heeft haar eigen jas al aangedaan en gooit de mijne naar me toe. Ik doe hem snel aan en zet Kira op mijn arm. We lopen met z'n drieën naar buiten en wachten daar op de taxi. Na twee minuten komt de taxi aanrijden en we stappen snel in. De man kijkt even verbaasd naar achter, maar als hij ziet dat ik Kira op mijn schoot heb en ze ook de gordel om heeft, zegt hij er niets van. Ik glimlach even naar Demi die heel blij terug lacht. De man kijkt vragend naar mij, maar ik wenk met mijn hoofd naar Demi en zeg: 'Zeg jij maar waar we heen moeten. Ik heb geen flauw idee. Demi knikt en mompelt een ingewikkelde straatnaam. De man heeft het blijkbaar wel verstaan, want hij rijdt snel de normale weg weer op. Na vijf minuten stopt hij en zegt: 'Daar zijn we dan.' Ik doe snel de gordel los en geef Kira aan Demi. Dan pak ik snel mijn portemonnee uit mijn zak en betaal de man het genoemde bedrag. Ik stap snel de auto uit en knik de man vriendelijk toe. Hij knikt terug en rijdt dan weg. Ik draai me om naar Demi die me verwachtingsvol aankijkt. Ik glimlach en zeg: 'Je vindt het zeker leuker als ik de kleren pas zie als we echt naar het restaurant gaan.' Ze knikt en er komen blosjes op haar wangen. Ik pak Kira uit haar armen en zet haar op mijn nek. Kira giert het uit, maar houdt me gelukkig wel goed vast. Demi pakt mijn hand en trekt me mee een kledingzaak in. Ik zucht. Nou ja, ik had het natuurlijk kunnen verwachten. Ze kijkt rond en pakt een paar dingen uit de rekken. Ze zendt me een vermanende blik als ik haar nieuwsgierig na kijk. Ik steek mijn handen lachend in de lucht en focus me op Kira. Ik vertel haar allemaal verhaaltjes en speel kiekeboe met haar. Na een klein uurtje hoor ik Demi roepen. Ik draai me om en zie haar bij de kassa staan. De kleren zitten al in een tas. Ik pak Kira's hand en we lopen snel naar de kassa. 'Geslaagd?' vraag ik nieuwsgierig. Ze knikt enthousiast en zegt: 'Ja, ik heb zelfs al schoenen.' Ik pak mijn portemonnee en betaal met mijn pinpas. Demi pakt haar tas en steekt haar arm door de mijne. Zo lopen we samen de winkel uit. Kira zit al weer op mijn nek. We lopen een mannenkledingwinkel in en ik zeg quasi boos tegen Demi: 'En niet stiekem spieken.' Ze lacht en knikt. Ik struin door de winkel en pak snel een mooi lichtblauw bloesje en een nette broek. Ik pas ze snel, kijk in de spiegel en kleed me snel weer om. Ik ben ook wel tevreden zo. Ik kijk even naar mijn schoenen en twijfel. Zouden deze schoenen goed genoeg zijn. Nou het zal wel. Ik vind het wel best zo. Ik reken snel af en loop weer terug naar Demi en Kira. Demi probeert stiekem in de tas te kijken, maar ik houd hem snel dicht en lach mysterieus naar haar. Ze schudt haar hoofd en geeft Kira aan mij. Ik zet haar weer op mijn nek en loop de winkel uit. Demi kijkt me vragend aan. Ik haal mijn schouders op en vraag: 'Wil je met de taxi?' Ze denkt even na en schudt dan haar hoofd. 'Kunnen we misschien lopen? Zo ver is het niet.' Ik knik en zeg: 'Wijs jij maar de weg.' Ze pakt mijn hand en neemt me mee. Na twintig minuten zijn we thuis. Kira zeurt een beetje dus die leg ik nog even in bed. Ik kijk hoe laat het is en zeg tegen Demi: 'We moeten over een half uurtje weg. Ga je al beginnen met klaarmaken?' Ze bloost een beetje en knikt. 'Ik sta om half zeven voor je deur,' zeg ik. Ze knikt weer en rent met haar tas de slaapkamer in. Ik doe snel mijn bloesje aan en mijn broek en kijk even in de spiegel. Had ik gel in de rugtas gedaan? Ik hoop het wel? Ik ren snel naar de gang en rommel in de rugtas. Yes! Mijn gel zit er in. Ik loop naar de wc en kijk in de spiegel. Ik smeer wat gel in mijn haar en probeer het in model te brengen. Natuurlijk lukt het me niet vandaag. Ik zucht diep. Dat is echt weer typisch iets voor mij. Ik geef er nooit om en als ik er eindelijk is om geef lukt het niet. Ik ga met mijn hand door mijn hand haar en besluit dat ik het maar zo laat. Ik kijk even op mijn telefoon. Vijf voor zeven al! Ik ren nog even naar boven en check. Ik glimlach even. Ik ben nog nooit zo zenuwachtig geweest. Helemaal niet voor een meisje! Ik kom een beetje tot rust en loop naar beneden. Ik klop zachtjes op haar deur. Ze doet hem open en komt met Kira op haar arm naar buiten. Mijn mond valt meteen open. Ze heeft een witte jurk aan met aan de bovenkant kant. Aan de onderkant loopt hij wijd uit en om haar middel zit een rood lint. Ze heeft rode hakken aan en een beetje mascara op wat haar ogen nog groter maakt. Ze kijkt me glimlachend aan en ik doe mijn mond die nog steeds open staat snel dicht.

Hei Hei

Ik vind Ethan echt een schatje! (Dit hoofdstuk nog wel tenminste) Dit is het een na laatste hoofdstuk van deel I. Als ik in een hele goede bui ben zet ik dat hoofdstuk er misschien vanavond al wel op :)

Geniet nog van de laatste dag van je weekend (voor mij dan tenminste)

Liefs

Anne