'Was dat alles?' vraag ik verbaasd. Ik hoor haar zuchten. Ik word meteen een beetje boos omdat ze zo weinig vertelt. 'Ik ben Ethan, leuk dat je het vraagt. Ga je niet naar school ofzo?' vraag ik met een sarcastische ondertoon. Ze mompelt wat en kijkt naar haar nagels. Ik druk mijn opkomende woede weg en haal diep adem om nog wat te vragen. Dan remt de vrachtwagen opeens keihard en stopt. We schuiven allebei naar voren. Ik knal tegen de wand van de laadbak aan en zij tegen de rand van het bed. Ik kreun. Dan hoor ik een deur dichtslaan. Shit, mijn vader! Zou ik met hem mee moeten? Ik kijk naar Demi, die me verschrikt aankijkt. Ik probeer te seinen dat het allemaal wel goed komt, maar daar ben ik zelf nog niet zo zeker van. Ik zie dat Demi naar mijn gezicht blijft kijken dus ik probeer de angst die ik voel weg te drukken. Ik hoor de sleutel draaien in het slot en de deur van de laadbak zwaait open. Mijn vader stapt naar binnen. 'Kop dicht en voor in gaan zitten, Ethan!' roept hij. Nee, ik doe het niet! Ik doe net of ik niet bang voor hem ben. Dus negeer ik hem en zeg: 'Dus, 16-jarige Demi, ga je nog wat over jezelf vertellen of wil je de hele tijd zwijgen?' Mijn vader schreeuwt kwaad: 'Hè, rotjoch heb je me niet verstaan ofzo?' Ik krimp meteen in elkaar, maar probeer het niet te laten merken. Hij loopt boos naar me toe en gaat voor me staan. Ik zie z'n vuist naar achter gaan en probeer me met mijn armen te beschermen maar hij is te snel. Hij raakt me vol op m'n neus waar het bloed meteen uitspuit. Ik voel meteen een warm stroompje over mijn gezicht stromen. Ik hoor Demi schreeuwen: 'Nee! Niet doen!' Shit, dat was echt niet handig van haar. Nu zal hij vast naar haar toe gaan. Ik voel nu echt mijn woede op opkomen, degene waar ik zelf eigenlijk heel bang voor ben. Mijn vader, die al weer klaar stond voor de volgende klap, draait zich boos om. Hij loopt naar Demi toe en roept: 'En jij moet helemaal je bek houden!' Weer komt zijn hand omhoog en hij slaat Demi hard op haar wang. Ik sta snel op en ren zo snel als ik kan naar haar toe. Ik ga in een beschermende houding voor haar staan en kijk mijn vader recht in zijn gezicht aan. 'Pap, blijf van haar af!' zeg ik vastbesloten en boos tegen hem. Volgens mij heeft hij mij nog nooit zo boos aangekeken. Ik word meteen bang maar blijf hem recht aankijken. Dit keer ga ik het niet op me laten zitten. Hij slaat me nog een keer in mijn gezicht. Gevolgd door een ijzeren bloedsmaak in m'n mond. Daarna stompt hij me in mijn maag. Ik kreun zachtjes en zak langzaam in elkaar. Hij geeft me nog een klap en loopt dan weg. Bij de deur draait hij zij nog een keer om en zegt cynisch: 'Blijf dan maar lekker hier bij je vriendinnetje, watje!' Hij trekt de deur hard achter zich dicht. Het word langzaam zwart voor mijn ogen en de pijn lijkt ook steeds minder.
Hai allemaal
31 december vandaag. Fijne jaarwisseling enzo. Een beetje een kort hoofdstuk, maar ze worden echt langer. Ik heb eerst
met mijn domme kop 2 keer hetzelfde hoofdstuk geplaatst, maar dat heb ik nu snel veranderd
Doeidoei
Anne
JE LEEST
Away from the past
Fiksi RemajaDemi loopt weg van huis. Een vrachtwagendeur komt tegen haar hoofd aan en ze valt flauw. Als ze weer bij komt weet ze niet waar ze is, maar wel dat er een jongen bij haar is die ze niet kent. Moet ze hem vertrouwen? En wat als ze het doet?
