Venti Love

Disinuwebe

Andito kami ngayon sa Bizü. In Greenbelt. We're having dessert. Antakaw lang ni Elmo. After mag Ramen, nakuha pang mag dessert. Haha!

"So ayun nga! Na meet ko siya sa Soiree." Kwento ko kung pano
kami nagkakilala ni Richard.

"Friend siya ng cousin ni Maqui na taga San Beda" tuloy ko.

"He's nice. And since we have common friends, alam ko hindi ako
mapapahamak if I entertain him", sabi ko.

" Wala naman kasi akong dini date, ever since"

" And I guess, the thought of actually having someone to date, or
kahit nga katext man lang, in a regular basis was enough for me"

"I just needed a boost in my social life!" natawang sabi ko

" After a month of exchanging text messages, nawala na siya bigla"

"He's inconsistent kaya siguro hindi din nadevelop na maging kami",
Dire diretso kong kwento.

" Do you like him?" Curious niyang tanong.

Ngumiti ako.

" Selos ka?!" Tukso ko sa kanya.

"Hinde!" Mabilis niyang sagot.

"Talaga!?" Malambing na ulit ko.

Di siya nagsalita. Sumenyas lang siya sa kamay niya ng "konti" Saka tumawa ng mahina.

"Everytime you tell me na, your boyfriend was waiting for you o
padating na siya or naiisip ko na magkasama kayo..."

"nakakaramdam ako ng selos. And the worst part of it, I can't do
anything about it, coz I don't have the right", sabi niya

"Pero nung makita ko na talaga na may kasama ka, at inakala ko
pa na yun nga yung boyfriend mo, that was the time I really felt
that I really do like you. Kasi I got hurt..."

"I got hurt..Bigtime!" Diin niya.

"And sabi ko nga, hindi man ako ang piliin mo, at least nasabi
ko na gusto kita," seryoso niyang sabi.

"na mahal kita", dugtong niya.

They say, eyes are the windows of the soul. Nakita ko sa mga mata ni Elmo how sincere he is. From the way he looks at me, nararamdaman kong totoong mahal niya ko. Mabilis man na naging kami, hindi ko na inaalala yun. It's a risk that I needed to take.

"Why do you always say the right words?!"; bigla kong sabi

" I just feel calm and relax pagkasama kita", sabi ko pa

" Totoo pala yung sabi nila, when you're in love, it doesn't really
need a reason or explanation why?.."

" You just know...." sabi ko pa.

"Hashtag, Hugot! Haha!!!" Bigla niyang sabi

"Uwi na nga tayo!"

"Uwi na kita!" Biro niya sabay hampas ko sa braso niya.


Natawa ko. Ang seryoso nga naman kasi ng usapan namin biglang mag jojoke eh.

Sobrang busog ko. Literally and figuratively. Busog na busog ang puso ko ngayon. At sabi ko nga I'm at my happiest right now.

Magkahawak kamay kaming naglakad papunta kung san kami nagpark. People were gazing at us. Muntik ko ng makalimutan, popular nga pala ang boyfriend ko. Naconscious tuloy ako bigla. Napansin naman ni Elmo agad yun.

"Hey! Don't mind them!" Paalala nito.

"Inggit lang mga yan sakin kasi kasama ko ang pinakamagandang
babae!!! ,proud na sabi niya.

"Elmo, don't you think it's the other way around?" Taka ko.

"Ikaw ang kilala nila hindi ako, ano ka ba?!' Natawa ko sabay
hampas sa braso niya

"So sakin sila mainggit!" mataray kong sabi.

"Haha! Whatever?!?" Sabi na lang niya.

Pagdating sa kotse. Sinandal muna niya ko sa pinto ng passenger's side saka hinawakan ang dalawang kamay ko.

"So,Baby, I'm now making this official." Sabay taas ng kanang
kamay.

"I, Elmo Moses Arroyo Magalona is now the only and official

Boyfriend of Julie Anne San Jose!" Sigaw niya.

Natawa naman ako sa ginawa niya. Sobrang kinilig ako how proud he is na ako ang girlfriend niya. 1million pogi points for Elmo!!! Woot!

"Elmo, ano ka ba?! Andaming tao kaya!" Hampas ko sa kanya.

"Eh that's the thing. Marami dapat spectators hehe!!!

Lumapit siya sa kin. At hinawakan ang dalawang pisngi ko. Tinignan niya ko sa mata bago ito bumaba sa mga labi ko.

He kissed me gently. I kissed him back, making him chase my lips even more. It was short but passionate. After that, he hugged me so tight.

"I love you, Julie!" Bulong niya

I showered him with soft kisses all over his face. Then lastly, his lips.

"I love you too, Elmo!!!" ngisi ko sa kanya.

"Let's go! Baka di pako makapag pigil! Hehe!" Pilyong sabi niya sabay bukas ng pinto ng kotse.

12:30 na ng ihatid niya ko sa bahay. Di pa din mawala ang ngiti sa labi ko. Now, I know the feeling. Alam ko na ngayon yung ngiti ni Maqui when she talks about Gino. Alam ko na talaga. And It's the most wonderful feeling. ❤❤❤