Chapter 17 - Memory

4.2K 210 15
                                    

GLAIZA's POV

I was happy that everything is going well... I guess this is the right time for me to tell her...

Mahal ko si Rhian... and I cant wait for it... I want to convey my feelings ... as soon as possible... I'm becoming aware of my feelings... I even altered the dosage of my medicine...

Speaking of it... hmm for trash na pala ang mga dating medicine... ang pinaka odd lang talaga ay ...noon binibigay lang sa akin yun na walang label... pero who cares as long as I'm gaining emotions now...

Papasok na ako sa kwarto ng mahagip ng aking mata ang isang picture... a happy family... with Lola in it... di ko pa rin maintindihan kung bakit... di ko maaalala ang mukha ng parents ko... ang lahat ng nangyari... before I locked my self out...

Pumunta ako sa kwarto ko at naupo...

I was staring on the photo ng biglang kumirot ang aking ulo... it hurts badly...

And I can see glimpse of happenings... what was it....I saw a shouting woman...

WOMAN: Glaiza... takbo... anak!!!!!

Ughhh...I'm starting to tremble...

GLAIZA: Ughhhh ahhhh.... What...was that...ahhhh.

Another glimpse of memory came into me... seeing a woman ... with a gun pointed on me...

WOMAN: it's all your fault... you're the reason.... Of my despair... I hate you till the day I die...

I was vomiting blood...because of it...

GLAIZA: Ughhhhh ahhhh... Rhi...Rhian....Ahhhhhhhhhhhh....

Darkness filled my eyes... it made me paralyze... Nawala ng lahat sa aking diwa...tuluyan na akong nawalan ng malay...

Will I ever see the light again...

RHIAN's POV

I was devastated ng makita kong nakahandusay si GLaiza... para akong hihimatayin sa nakita ko...

Di ko sya kayang mawala... di ko kaya...

Andito kami sa kotse...ngayon sinusundan namin ang Ambulance na nagdadala kay GLaiza...

Pumapatak pa rin ang luha sa aking mga mata...

LOLA: Tahan na Rhian... magiging maayos ang lahat...

RHIAN: Lola...natatakot akong mawala sya... natatakot ako...

LOLA: Sinisigurado kong gagawin ng mga Doctor ang makakaya nila para mailigtas si Glaiza... tulad mo ..sobra din akong nag –aalala... natatakot ako nab aka may masamang mangyari sa kanya... ngunit kailangan nating magtiwala... lalo na sa Diyos.. ililigtas nya si Glaiza...

RHIAN: Sana nga lola... sana hindi pabayaan ng Diyos si GLaiza...

WILLIAM: Sorry for the interruption Madam... pero parating na po sya... papunta na sya sa Hospital...

LOLA: Sya lang ba ang darating...?

WILLIAM: I believe na mag isa lang po sya...

LOLA: Sige... mabuti naman...

Sino kaya ang pinag uusapan nila Lola at butler William....

Let Me Go (RaStro) (Lesbian Romance)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon