RHIAN's POV
Hindi ko pa rin lubos maisip na ganito ang kahahantongan... na kung pwede lang sana ibalik ang oras at nasabi kong mahal na mahal ko sya...
Sana ... sana... tumulo na naman ang mga luha ko... di ko mapigilang umiyak sa tuwing naiisip kong hindi nya ako maalala ...ang binuo naming pagkakaibigan...
At kung ano man ang meron kami...bigla na lang naglaho... bigla na lang nawala...
Nasa may Garden ako ng school...kung saan meron kaming alaala ni Glaiza...
AXEL: Heto...
RHIAN: Axel? Salamat..sa panyo...
AXEL: Balita ko nasa Hospital si Glaiza... kumusta na sya...
RHIAN: Sa ngayon mabuti na ang kalagayan ... nya...
AXEL: You really care for her ... and nung nag punta nga ako sa inyo... I can see that she really likes you... I felt jealous nga eh...
RHIAN: Axel...
AXEL: Yeah I know... ayaw mo talagang ligawan kita...
RHIAN: Stop it already... ayoko ng gulo mula kay Chezka...
AXEL: Rhian... Rhian...listen...ayoko sa kanya... ikaw ang gusto ko...
RHIAN: Axel...heto... salamat... marami akong problema ...di ko na kayang isingit pa ang conversation na ito...
AXEL: Rhian...wait...bakit di mo ba ako gusto...
RHIAN: pwede ba Axel wag mo ng ipilit ang gusto mo...wag mo akong hawakan ...nasasaktan ako..
AXEL: No Rhian... matagal na akong nagtitiis... at nagtitimpi... nakiusap na ako sayo...bakit ayaw mo ba akong maging boyfriend
RHIAN: Dahil hindi kita mahal...
AXEL; Sinong mahal mo... yung Glaiza na yun... yung may saltik na apo ni Lola Georgina...
*pak*
Isang sampal ang ginawad k okay Axel...
RHIAN: Wag na wag mong pagsasalitaan ng masama si Glaiza... at ayoko na ring makita ka pa....
AXEL: Rhian... wait...
Dali dali akong umalis sa garden at pumunta sa bahay... di ko maiwasan umiyak... pagpasok ko pa lang humagolhol na ako ... dumiretso ako sa veranda
Sobrang bigat ng pakiramdam ko... sobrang sakit... na ganito ang nangyayari...
Ayaw tumigil ng luha ko...
GLAIZA: Bakit ka umiiyak...
RHIAN: Uhhh.Glaiza...
GLAIZA: Ahhh...pasensya na... bigla na lang kita... kinausap..
RHIAN: Ahhh wala...wala yun... may kailangan ka ba...?
GLAIZA: Uhhh wala... pero bakit ka umiiyak...
RHIAN: Wala ito... napuwing lang ako... gusto mo bang kumain?
GLAIZA; Ahh... I guess so... kumuha ako ng pagkain sa kusina... gusto ko sana ulit nito..saan nakakabili nito...
BINABASA MO ANG
Let Me Go (RaStro) (Lesbian Romance)
أدب الهواة"I have wandered in the different paths of life ... but only death can end the cycle of this bullshit ..." - Glaiza "The feeling of being alive is not only for sadness, there are tons of happiness awaiting for each one of us... if only you would le...
