Married To An Arrogant Italian

CHAPTER EIGHT {The Revelation}

Niccolo Piero Dominico's POV

"WHAT!?what do you mean nonna?!"i really can't believe what i just heard from my nonna,i know that she is telling the truth because she never ever lied at me yet,and one more thing i know that kind of expression she has on her face and i know that is real.

"Nicco!?Are you shouting at your nonna?"galit na sabi ni nonna pero ang posture niya ay stay calm and sophisticated as she always do as the  Duchess of Italy.

"im sorry Nonna"sabi ko sabay yumuko ako sakaniya"but why are you doing this to me?!"sabi ko sakaniya na galit.

"Nicco,im doing this for you,,i know that it's time that my Grandson will be married to a perfect woman and i know that the perfect woman is you"sabi niya with her straight face and body while looking at Odine.

"But nonna!"naiirita kong sabi.

i know that i'm still mad at this girl because of all the thing that i've to her tapos ang sasabihin lang niya na i am a total stranger,in my side sobrang sakit no,na ideny ka...kaya i really don't what will i do in this moment.

"Excuse me sigñora,but i can't marry your grandson"mahinahong sabi ni Odine pero kita sa mukha niya na nagugulohan na din siya sa mga nangyayari.

Magsasalita pa sana si Nonna nung biglang may nagsalita sa likod namin.

"Im sorry baby,,pero maayos na ang lahat..and both of you are now legally married"napalingon kami sa nagsasalita at nakita namin sa mukha nang mommy ni Odine kung gano din siya kalongkot.

"Ikaw din ma?!kasali ka din dito sa kalokohang toh!?you let your Daughter married to a stranger!!my gosh!!im so disappointed!!"umiiyak niyang sabi sabay tumakbo siya palayo samin,pero bago pa man siya nakapagpatuloy sa pagtakbo ay napahinto siya nung bigla niyang nadaan ang kapatid niya sabay sabi"Kuya Orson?alam mo ba din toh lahat?"umiiyak niyang sabi.Hindi na siya sumagot at yumoko na lang siya"How dare you!!"sabay hinampas niya ang dibdib nang kaniyang kapatid."i cant believe that all of you can do this to me!!"sabi niya sabay tumakbo nanaman siya papalabas at agad naman siyang sinunod nung kapatid niya na tawag nang tawag sa pangalan niya.

I look back at my Grandmother at stared at her with a disappointment in my eyes sabay umiling-iling ako"i cant believe that i let my self played in the palm of your hand"pagkatapos ko yung sabihin ay tumakbo na ako papunta sa parking lot para makauwi na,i will not stay longer here in the philippines i need to escape here as soon as i can,i dont want to be trap on this loveless marriage,i still want to enjoy my life.

Nung nakarating na ako ay agad ko nang pinaandar ang makina nang kotse ko nung bigla sumilpot si Dad,si Romolo Salvadore Dominico,ang taty ko na pilit pinapagawa sakin ang mga bagay na hindi ko naman gustong gawin.

"Nicco!!i want you to get out of this car this instant!!"galit na sabi niya sakin at pilit parin niyang buksan ang pinto nang kotse ko.

"No dad!!i'm so tired of doing things i dont like!!im so tired of following you!!i wont let you to dictate my life!!this is my life and i will do anything what i wanna do!!and the only thing i want to do is this moment is to get away from you!!"galit na galit kong sabi kay Dad sabay pinaandar ko na nang malakas ang kotse ko palayo.

"Nicco!!come back here!!"

Odine Celestia Salazar's POV

Habang tumatakbo ako palayo sa mga taong tinaydor ako ay maraming mga taong humaharang sa daanan ko pero hindi ko lang sila pinapansin,hinubad ko na rin yung heels oo at mga pins na nakalagay sa buhok ko,kahit ang bigat bit-bitin nitong Gown ko at pipilitin kong tumakbo makalayo lang dito sa mga taong niloko ako,akala ko part lang toh nang Movie yun pala totohanan na pala.

Kaya pala nung isang araw ang dami kong pinermahan na papel yun pala para pala yun sa kasal na toh,dapat pala binasa ko yun,kung hindi lamg sana ako pagod edi sana nabasa ko yun at hindi toh mangyayari.

Nung nakalabas na ako nang simbahan ay agad na akong pumara nang jeep dahil yun lang ang tangi kong nakita,wala na akong oras para maghintay nang taxu,mabuti naman at wala masyadong taong laman ang Jeep na nasakyan ko.

"Kuya pakidrive na lang po,pakibilisan na lang po!!sige na!!ilayo mo ko dito!!dodoblihin ko ang perang ibibigay ko sayo sa pera na nakukuha mo araw-araw basta ilayo mo lang ako rito sige na!!"sumisigaw kong sabi sakaniya at mabuti naman at agad siyang umalis,alam kong masasangkot din siya sa problemang ito kaya nung una ay nagdadalawang isip siya kung susundin ba niya ako,pero syempre hindi ko siya hahayaan na madamay pa siya sa problema ko kaya ako na bahala sakaniya.

Ano na lang kaya ang masasabi nang mga tao sakin,nung papalabas pa naman ako ang daming Camera ang nakatotok sakin..napahawak na lang ako sa puso ko na ngayon ay ang bilis nang tibok habang ang mga luha ko ay patuloy lang sa pagpatak..

Nung nakarating na ako sa kung saan na lugar ba toh ay agad na akong bumaba dahil sigurado akong malayo na toh sakanila dahil ilaw oras din ang bineyahe namin.

Pagkatapos kong binigay sakaniya ang mga lahas na suot ko ay naglakad-lakad na ako dito sa kung saang lugar na toh,na medyo walang kabahay-bahay at sobrang tahimik din,ang sabi niya ay may pwede daw makakatulong sakin rito,kaya agad kong hinanap ang pangalan na ibinigay niya na si Carmelita Sanchez..

Medyo dumudilim na ang kalangitan at hindi ko pa rin nahahanap ang taong tinotokoy niya nung nakarating na ako sa isang bundok na may isang bahay lang ang nakatayo.

"Tao po!?"sabi ko,nakailang katok din ako nung sawakas ay bumukas na rin.

"Sino po sila?"tanong niya.

"Magandang gabi po,ako po si....."dapat hindi ko sasabihin sakaniya ang tunay kong pangalan dahil baka kung may magtanong sakaniya ay maituro pa niya ako"ako po si Margharetta"sabi ko sakaniya,una nagtaka siya sa akin kaya ahad kong inexplain sakaniya lahat nang pinag-usapan ni manong driver kanina habang hinahatid niya ako rito.

"Sige ija,ito nalang muna ang susuotin mo"binigay niya sakin ang isang malaking damit na orange at pantalon na luma na may punit-punit."pasensyahan mo na ija huh,yan lang kasi ang meron kami eh."

"Okay lang po sakin,salamat na lang po"sabi ko sakaniya at nagbihis na ako.

Naabutan na ako nang dilim rito,cellphone ko kanina pa nagriring kaya tinanggal ko na lang ang sim ko at itinago ko,,lumabas ako nang bahay at umupo sa isang malaking branch nang putol na puno at tumingin sa mga ulap sa itaas.

"This will be the worst day of my life"sabi ko at napabuntong hininga ako.