Adım Eylül. Herkes gibi sıradan bir hayatım varken bir sınavla adrenalinin bana göre dibine vurduğumu düşünüyorum. Çünkü gerçekten çok sakin bir hayata sahiptim kolej hayatımdan önce. Ve bunu sizlerle paylaşmak istiyorum. Anlatmak anlatırken bazen g...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Hadi gidelim!" dedi Beren."Ben üzerime bir şeyler alayım çıkalım."
"Tamam sen hazırlan ben seni bekliyorum." dedim ve Beren'in hazırlanmasını ton ton teyzenin yanında bekledim.
Burak ve arkadaşlarının olduğu mekanda beni ne gibi sürprizler bekliyordu merak ediyordum. Evden çıkıp arabaya atladık. Üzerimde hala formamın olması biraz Çan'ımı sıkmıştı. Öyle bir ortama bu kıyafetlerle gitmek hoş olmayacaktı ama umursamamaya karar verdim.
Yirmi dakikalık bir yolculuğun ardından mekana gelmiştik. İçeri girdiğimizde bir masa etrafına toplanan Simurg Koleji öğrencilerini gördüm. Ve aralarında giyinişi ve kasıntı duruşuyla Burak gözüme çarptı.
"Oo kimler gelmiş."
Burak'ın sivri dili, her zamanki performansını koruyordu. Altımıza birer sandalye çekip oturduk.
" Evet misafirimiz de geldiğine göre eğlencemize başlayabiliriz." diye devam etti Burak. "Ee Eylül, alışabildin mi yeni okuluna?"
" Evet. Bir kaç sivrinin varlıkları biraz zorlasa da okulu sevdim. " dedim.
Burak'ın yanındaki çocuk atıldı. "Dikkat et sokmasınlar seni o sivriler. "
Masada bir "oo sesi yükseldikten sonra Burak eliyle Can'ın eline dokundu. "Sakin ol kanka. Daha değil." dedi fısıltıyla.
"Merak etme Can. Benim derim kalın, kanım zehirlidir. Soksalar da çok geçmeden zehirlenirler."
Az önceki neşeli grup bir anda durağanlaştı. "Bir şeyler içelim de geceyi kaçırmayalım. " dedi Burak.
Masada bir kaç kişinin dışında herkes alkol almaya başladı. Bu durum hiç hoşuma gitmese de yapacak bir şey yoktu.
"Sen neden soda içiyorsun Eylül?" dedi Can. Burak atıldı. " Baksana yaşı küçük oğlum. Biraz daha büyümesi gerek."
"Yaşımla ilgisi yok Can." diye karşılık verdim. "Daha çok sağlığımla alakalı."
Evet karşılarında sus pus oturan ezik bir Eylül beklerken, soktukları her lafa karşılık veren bir dişli keyiflerini kaçırmış olacak ki, çok geçmeden bir kaç kişi ayrıldı masadan. Burak,Can, Beren,Ali ve ben kalmıştık. Ali içlerinden en sakini ve şu ana kadar bana karşı nötr kalanıydı. Hatta arada bir çaktırmadan gülümsüyor, arkadaşlarına yakalanmamak için çok geçmeden eski donuk haline dönüyordu.
Beren alkolü fazla kaçırmaya başlamıştı ki usulca uyardım. Ama omuz silkerek umursamadı. Araba kullanacak olması ve o arabanın içinde benim de olduğumu düşünmem keyfimi kaçırdı.
Saat epeyce geç olmuştu. " Beren kalkalım mı artık?" dedim ona doğru eğilerek. Ama o kadar sarhoş olmuştu ki gözlerini açmakta zorlanıyordu.
